JEAN ECHENOZ’UN BEN GİDİYORUM ROMANINDA DEĞİŞKEN ANLATI VE ANTİ-DEDEKTİF

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 16, 33 - 49, 15.10.2020

Bülent Çağlakpınar

https://doi.org/10.20304/humanitas.734780

Öz

Bu çalışma, sanat galerisi sahibi başkahraman Félix Ferrer’in kuzey kutbuna seyahat etmesini ve batan bir geminin enkazından sanat eserleriyle Paris’e dönmesini, ancak bu değerli eşyalar gizemli bir biçimde çalınmasını konu edinen Jean Echenoz’un Ben Gidiyorum (Je m’en vais) romanını incelemeyi amaçlar. Sanat galerisi sahibi başkahraman Félix Ferrer kuzey kutbuna seyahat eder ve batan bir geminin enkazından sanat eserleriyle Paris’e döner, ancak bu değerli eşyalar gizemli bir biçimde çalınır. Romanda, anlatıcı bu nesneleri bulmak için yapılan yolculuğu, sonrasında çalınmasına ve tekrar bulunmasına kadar olan süreçleri kahramanın etrafında gelişen olayları merkeze alarak aktarır. Soruşturmayı sürdürmek için gerekli yeteneklere sahip olmayan Ferrer, sonucu ironik bir biçimde rastgele ve gelişigüzel şekilde elde eden bir anti-dedektif olarak görülür. Makale, birbirini izleyen/değişken anlatı yapısına ve polisiye türünün romansal sözleşmelerinin yeniden düzenlenmesine odaklanarak, anlatının değişken kompozisyonu, anlatıcının sadakatsizliği, soruşturma ve soruşturma kavramlarını olası dünyalar, anlatıbilim ve kurgu teorileri çerçevesinde çözümlemeyi hedefler.

Anahtar Kelimeler

Kurmaca, kodların yeniden düzenlenmesi, değişken anlatı yapısı, soruşturma, dedektif

Teşekkür

Doktora tezinden üretilmiş makaledir.

NARRATION EN ALTERNANCE ET L’ANTI-DÉTECTIVE DANS JE M’EN VAIS DE JEAN ECHENOZ

Öz

Le travail cherche à analyser le roman intitulé Je m’en vais dont le héros Félix Ferrer, propriétaire d'une galerie d'art, voyage au pôle Nord et retourne à Paris avec des objets d'art disparus dans le naufrage d'un bateau, mais ces articles précieux sont volés mystérieusement. Le narrateur narre le voyage pour trouver ces objets, les processus jusqu'à ce qu'ils soient volés et retrouvés en focalisant sur les événements autour du héros. Le protagoniste dépourvu des talents nécessaires pour mener une enquête se figure comme un anti-détective qui obtient ironiquement le résultat d’une manière aléatoire et hasardeuse. En se concentrant sur la structure en alternance et sur le remaniement des conventions romanesques des genres policiers, l’article se donne pour tâche d’étudier la composition divergée de la narration, l’infidélité du narrateur, l’enquête et l’enquêteur du point de vue des théories des mondes possibles, de la narratologie et de la fiction.

Anahtar Kelimeler

Fiction, remaniement des codes, structure en alternance, enquête, détective

ALTERNATING NARRATION AND THE ANTI-DETECTIVE IN I AM GONE BY JEAN ECHENOZ

Öz

The present work seeks to analyze the novel titled I am gone (Je m’en vais) by the French novel's contemporary author Jean Echenoz who is known for his intention to play with the novelistic codes of the various sub-genres. The protagonist Félix Ferrer, owner of an art gallery, manipulated by his colleague, travels to the North Pole and returns to Paris with art objects which are lost in the sinking of a boat, but these precious articles are mysteriously stolen. In the novel, the narrator narrates the journey to find these objects, the processes until they are stolen and found by focusing on the events around the hero. The protagonist without the talent of carrying out an investigation figures as an anti-detective who ironically obtains the result in a random and aleatory way. The paper aims to highlight the fundamental characteristics of the novel to give an idea of the current trends in narrative forms via this story by focusing on the alternating structure and realignment of novelistic conventions of the detective fiction genre preferably. The divergent composition of the narrative, the infidelity of the narrator, the notions of the investigation and the investigator will be studied in order to show the romantic discourse of Jean Echenoz. The writer revises the components of the narrative at the thematic level as well as at the diegetic levels by modifying the functions of the narrative elements. This article mainly aims to analyze the narrative within the framework of possible world theories, narratology, and theories of fiction.

Anahtar Kelimeler

Fiction, restructuring of codes, alternating structure, investigation, dedective

Kaynakça

• Çağlakpınar, B. (2018). Les éléments de la fiction dans le roman moderne: J. Echenoz, E. Carrère, D. Foenkinos (Thèse de Doctorat publiée). Université d’İstanbul, İstanbul.
• Del Lungo, A. (1993). Pour une poétique de l’incipit. Poétique, 94, 130-152.
• Deramond, S. (2012). Minimalisme et spatialité chez Jean Echenoz. M. Dambre et B. Blanckeman (Ed.) dans Romanciers minimalistes. (pp. 93-101). Paris: Presses Sorbonne Nouvelle.
• Dubois, J. (2006). Le roman policier ou la modernité. Paris: Armand Colin.
• Echenoz, J. (1999). Je m’en vais. Paris: Éditions de Minuit.
• Echenoz, J. (1997). Un an. Paris: Éditions de Minuit.
• Genette, G. (1983). Nouveau discours du récit. Paris: Seuil.
• Lintvelt, J. (1981). Essai de typologie narrative: Théorie et analyse. Paris : José Corti.
• Pavel, T. (1988). Univers de la fiction. Paris: Seuil.
• Pouillon, J. (1954). Temps et Roman. Paris: Gallimard.
• Rullier-Theuret, F. (2001). Approche du roman. Paris: Hachette.
• Todorov, T. (1966). Les catégories du récit littéraire. Communications, 8, 125-151.
• Tilbe, A. et Sezgintürk, P. (2015). Yeniötesi evrenin yansısı küçürek bir anlatı: Jean Echenoz’dan Ben Gidiyorum. Humanitas, 6, 253-274.
• Vuillaume, M. (1990). Grammaire temporelle des récits. Paris: Éditions de Minuit.
• Wagner, F. (2013). D’un retour de flamme pour la fiction romanesque. Itinéraires, 1, 29-49.