Assessment of Students' Anxiety Level and Technology Readiness in a Simulation-Based Obstetrics Training

Yıl 2022, , 264 - 273, 06.01.2023

Seda Ayyıldız Zehra Özge Çandereli Pınar Kılıç Aksu Ramazan Özgür Çatar Okan Cem Kitapçı Nur Şişman Kitapçı Leyla Köksal Meltem Demirgöz Bal Gonca Mumcu

https://doi.org/10.31125/hunhemsire.1229918

Öz

Aim: This study aims to evaluate the effects of simulation-based obstetrics training on students' professional development and examine students' anxiety and technology readiness.
Material and Methods: The study was quasi-experimental and performed with 3rd -year students in Midwifery Department (n=60) between September 2018 and January 2019. Students attended a 14-week simulation-based delivery training. In the pre-and post-training periods, the data were collected by the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and the Tendency Scale for the Use of Technology.
Results: Students reported that simulation-based delivery training improved their "professional skills" (95%) and "professional internalization" (93.4%). They stated that there was a positive effect on "anxiety in the working environment" (93.3%) in post-training. Since no significant differences were observed in scores of the Tendency Scale for the Use of Technology and STAI in pre-and post-training periods (p>0.05), it was thought that they were not potential barrier factors in the training.
Conclusion: The ensuring of professional development was achieved by using simulation-based training in the study. However, technology readiness and anxiety levels were stable in pre-and post-training periods.

Anahtar Kelimeler

Anxiety, professional development, simulation-based education, use of technology

Simülasyona Dayalı Doğum Eğitimi Uygulanmasında Öğrencilerin Kaygı Durumları ve Teknolojik Hazırbulunuşluklarının İncelenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, simülasyona dayalı normal doğum dersinin öğrencilerin mesleki gelişimleri üzerindeki etkilerini değerlendirmek ve öğrencilerin kaygı durumları ile teknolojiye hazır bulunuşluk durumlarını incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Araştırma yarı deneysel bir çalışma olup Eylül 2018-Ocak 2019 tarihleri arasında Marmara Üniversitesi Ebelik Bölümü üçüncü sınıf öğrencileri (n=60) ile yürütülmüştür. Öğrenciler, gerçek hayat senaryolarını kapsayan 14 haftalık simülasyona dayalı normal doğum dersine katılmıştır. Veriler, eğitim öncesi ve sonrası dönemde Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (STAI) ve Derste Teknoloji Kullanımına Yönelik Eğilim Ölçeği ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Öğrenciler, simulasyona dayalı normal doğum eğitiminin, “mesleki becerilerini” (%95) ve “mesleği içselleştirmelerini” (%93.4) geliştirdiğini bildirmiştir. Eğitim sonrasında “çalışma ortamındaki kaygı” (%93.3) durumuna yönelik olumlu gelişme olduğunu belirtmişlerdir. Eğitim öncesi ve sonrasında; Derste Teknoloji Kullanımına Yönelik Eğilim Ölçeği puanı ile Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (STAI) puanı arasında fark tespit edilmemiştir ve bu eğitim için olası engelleyici faktörler olmadıkları görülmüştür (p>0.05).
Sonuç: Çalışmada simülasyona dayalı normal doğum eğitiminin mesleki gelişime katkı sağladığı bulunmuştur. Ayrıca, teknolojiye hazırbulunuşluk ve kaygı düzeylerinin eğitim öncesi ve sonrası benzer düzeyde olduğu saptanmıştır.                  

Anahtar Kelimeler

Anxiety, professional development, simulation-based education, use of technology