Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de yapılmış çocuk ihmali ve istismarı konusunu ele alan
araştırmaların incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı olarak planlanan bu çalışmada genel tarama modellerinden
tekil tarama yöntemi ve doküman incelemesi tekniği kullanılmıştır. Taramalar, Ekim 2016
tarihinde ulusal veri tabanlarından Hacettepe Üniversitesi Kütüphaneleri, Türk Medline ve
Ulakbim Dergipark veri tabanlarında “çocuk istismarı, çocuk ihmali, fiziksel istismar, fiziksel
ihmal, cinsel istismar, cinsel ihmal, duygusal istismar, duygusal ihmal, Türkiye anahtar
kelimeleri ile Türkçe ve İngilizce olarak taranmıştır.
Bulgular: Çalışmaya 128 araştırma makalesi dahil edilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda en
fazla araştırmanın (%93.75) son 10 yıl içinde yapıldığı, araştırmaların %63.28’inin tanımlayıcı
tipte olduğu, %72.66’sının sağlık profesyonelleri tarafından, %6.25’inin multidisipliner
ekip üyeleri tarafından yapıldığı; sağlık profesyonelleri tarafından yapılan araştırmaların
%86.02’sinin hekimler tarafından, %11.83’ünün hemşireler tarafından yapıldığı belirlenmiştir.
Araştırmaların %45.31’inde genel çocuk ihmali ve istismarının birlikte çalışıldığı, örneklem
grubunda %60.93 oranında çocuk ve ergenlerin yer aldığı belirlenmiştir.
Sonuç: Ülkemizde çocuk ihmali ve istismarına ilişkin yapılan araştırmaların sayısında artış
görülmüştür. Ancak bu alanda yapılan araştırmaların çoğunluğunun kanıt düzeyinin düşük
olduğuna ve hemşirelerin konuya ilişkin yapacakları araştırmaların sayısının ve niteliğinin
artmasının önemine dikkat çekilmiştir.
Aim: The aim of this study was to review the research articles about child neglect and abuse
in Turkey.
Material and Methods: In this descriptive study, single screening method among general
screening models and document review technique were used. Literature search was
conducted in national databases including Hacettepe University Libraries, Turkish Medline
and Ulakbim Dergipark in October 2016, with the keywords of “child abuse, child neglect,
physical abuse, physical neglect, sexual abuse, sexual neglect, emotional abuse, emotional
neglect, Turkey” among Turkish and English articles.
Results: Of the research articles, 128 were included in the study. At the end of the review;
it was found that most of the research (93.75%) were conducted in the last 10 years, 63.28%
of the studies were descriptive, 72.66% of them were conducted by health professionals
(physicians %86.02, nurses %11.83), 6.25% of them were conducted by multidisciplinary team
members; among research conducted by healthcare professionals, 86.02% were carried out
by physicians and 11.83% were carried out by nurses. Child neglect and abuse were studied
together in 45.31% of the studies, children and adolescents took place in the population of
60.93% of the studies.
Conclusion: There is an increase in the number of research related to child neglect and abuse
in our country. However, the majority of research in this field have low evidence level and it is
important for nurses to conduct more research with higher evidence level.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Ağustos 2017 |
Gönderilme Tarihi | 23 Ağustos 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 2 |