Amaç: Bu çalışma, inmeli hastaya yönelik çevre güvenliği öğretiminde kullanılan iki farklı simülasyon uygulamasının hemşirelik öğrencilerinin, özgüven, memnuniyet, bilgi düzeyi ve stres algısı üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Araştırma, randomize kontrollü, ön test-son test, karma tasarım kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 62 öğrenci katılmıştır (kontrol grubu, n=31 ve deney grubu, n=31). Manken ile uygulama yapan öğrenciler çalışmanın kontrol, standart hasta ile uygulama yapanlar ise deney grubunu oluşturmuştur.
Bulgular: Standardize hasta grubundaki öğrencilerin sırasıyla memnuniyet ve özgüven puanları manken grubundaki öğrencilere göre daha yüksek ve aralarındaki farkın istatiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p=0.01; p=0.04). Bilgi düzeyleri açısından her iki grup için pre-test ve post-test puanları açısından fark saptanmadı (p>0.05). Bununla birlikte grup içi karşılaştırmada, kontrol grubundaki öğrencilerin pre-test ve post-test puanları arasında anlamlı bir fark saptandı. Öğrencilerin stres algıları, stres kaynakları ve stres yönetimi olarak iki ana tema altında analiz edildi.
Sonuç: Standardize hasta ile uygulama yapmak öğrencilerin memnuniyet ve özgüvenlerini daha artırmaktadır. Bununla birlikte her iki simülasyon uygulamasının öğrencilerin bilgi düzeyleri açısından bir fark oluşturmadığı saptandı. Simülasyon uygulamasının öğrencilerde stres oluşturduğu ancak iyi organize olmanın stres yönetiminde etkili olduğu bulunmuştur
Aim: This study was conducted to evaluate the effect of two different simulation modalities used in environmental safety teaching for stroke patients on self-confidence, satisfaction, knowledge scores and stress perception in nursing students.
Material and Methods: The study design was randomized controlled, pre-post-test, mixed-method design. Sixty-two students participated in the study. The students practicing with mannequin formed the control group and those practicing with the standardized patient formed the experimental group (mannequin group: n=31 and standardized patient group: n=31).
Results: Satisfaction and self-confidence scores of the students in standardized patient group were higher than the mannequin group and the difference was statistically significant (p=0.01; p=0.04). No significant difference was found between pre-test and post-test scores between the two groups in terms of knowledge levels (p> 0.05). However, in-group comparison, there was a significant difference between the pre and post-test scores of the students in the mannequin group. Stress perceptions of the students were analyzed under two main themes: sources of stress and stress management.
Conclusions: Standardized patient simulation increases the satisfaction and self-confidence of the students. However, it was found that both simulation modalities did not make a difference in terms of students’ knowledge level. It was determined that usage of simulation in environmental safety teaching for stroke patients was found to cause stress in students, but being well organized was effective in stress management.
Education environmental safety nursing students safety simulation
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Nisan 2020 |
Gönderilme Tarihi | 13 Ağustos 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 1 |