Nurses' Approach to Forensic Cases

Yıl 2009, Cilt: 16 Sayı: 3, 73 - 81, 01.09.2009

Yard. Doç. Dr. Dilek Özden Yard. Doç. Dr. Nurcan Yıldırım

Öz

Nurses, in their institutions, are likely to be the first persons who meet to forensic cases, communicate, and contact with the belongings of victims or suspected individuals during examination, treatment and care. Nurses have to be able for forensic assessment when they encounter a forensic case. Although the priority of the nurses is the care and treatment of the patient; they must be prudent to avoid destroying evidences, and knowledgeable forproper collecting, saving and enrolling the evidences while performing his/her work. That the nurses act accordingly with knowledge and liability may prevent the evidences being overlooked, lost or destroyed during the care and the treatment. The aim of this article is to draw attention of nurses into the forensic cases and to provide basic knowledge, understandings and approach that may contribute to the evaluation of the forensic case.

Anahtar Kelimeler

Forensic case, forensic assessment, forensic nursing, nurse

Adli Vakaya Hemşirelerin Yaklaşımı

Öz

Hemşireler çalıştıkları kurumlarda, adli vakayla ilk karşılaşan, iletişime ilk giren, muayene, tedavi ve bakım sırasında mağdur/ şüphelinin eşyalarına temas eden ilk kişi olabilmektedir. Hemşireler adli vaka ile karşılaştıklarında adli değerlendirme yapmalıdır. Hemşirenin önceliği hastanın bakım ve tedavisidir ancak, hemşire bu görevlerini yerine getirirken kanıta zarar vermemeye özen göstermeli, kanıtların toplanması, saklanması ve kayıt edilmesini bilmelidir. Bu konuda hemşirelerin bilgili ve duyarlı davranması tedavi ve bakım esnasında kanıtların gözden kaçırılmasını, kaybedilmesini ya da yok edilmesini engelleyebilir. Bu makalenin amacı, hemşirelerin adli vakaya dikkatlerinin çekilmesi ve adli vakanın değerlendirilmesine katkı sağlayabilecek temel bilgi, anlayış ve yaklaşımların ele alınmasını sağlamaktır.

Anahtar Kelimeler

Adli vaka, adli değerlendirme, adli hemşirelik, hemşire

Kaynakça

• 1. Polat O, İnanıcı MA, Aksoy ME. Adli tıp ders kitabı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi; 1997.
• 2. Lynch VA. Forensic nursing. St. Louis: Elsevier Mosby; 2006.
• 3. Zeyfeoğlu Y, Özdemir Ç, Hancı H. Adli hemşirelik. In: Hancı H. ed. Adli Tıp ve adli bilimler. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2002.
• 4. Stevens S. Cracking the case: your role in forensic nursing. Nursing 2004; 34(11):54-56.
• 5. Adalet Bakanlığı (t.y.). Hemşirelik Kanunu. URL: http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/976.html, 15 Ocak 2008.
• 6. Ceza muhakemesinde beden muayenesi; genetik incelemeler ve fizik kimliğin tespiti hakkında yönetmelik. Yayımlandığı Resmi Gazetenin Tarihi: 01 Haziran 2005; Sayı:25832. URL: http://www. resmi-gazete.org/sayi/12681/ceza-muhakemesinde-beden-muayenesi-genetik-incelemeler-ve-fizikkimligin-tespiti-hakkinda-yonetmelik.html.
• 7. Yeni Türk Ceza Kanunu ve ilgili mevzuat, Ankara: Adalet Yayınevi; 2004. s.130
• 8. Gökdoğan MR, Altunçul H. Adli hemşirelik: kapsam ve görevi. Hemşirelik Forumu Dergisi, EylülEkim 2002; 5(5):16-21.
• 9. McGillivray B. The role of Victorian emergency nurses in the collection and preservation of forensic evidence: a review of the literature. Accident and Emergency Nursing 2005; 13:95-100.
• 10. Gökdoğan MR. Cinsel saldırı konusunda çalışan adli hemşireye (SANE) duyulan gereksinim. Adli Tıp Bülteni 2008 13(2):69-77.
• 11. Bahar MT. Acil servislerde çalışan hemşireler tarafından adli vakaların tanılanması. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi (Danışman Pınar R.). İstanbul:2008.
• 12. Saral S. TSK hastaneleri acil servis hemşirelerinin adli olgulara ilişkin yaklaşımları. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi (Danışman Gürkan A.). İstanbul:2008.
• 13. Birol L. Hemşirelik süreci, İzmir: Genişletilmiş 6. baskı, Etki Yayın; 2004. s:110. 113.
• 14. Çolak B, İnanıcı MA, Yaycı N. Çocukta cinsel istismar ve adli hemşirelik. Hemşirelik Forumu Dergisi 2003; 6(6):7-13.
• 15. Polat O. Klinik adli tıp, adli tıp uygulamaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2006.
• 16. Goll-McGee B. The role of the clinical forensic nurse in critical care. Crit. Care Nurs Q. 1999; 22(1):8-18.
• 17. Evans MM, Stagner PA. Maintaining the chain of custody evidence handling in forensic cases. AORN Journal 2003;78(4):563-569.
• 18. Johnson D. Forensic evidence preservation the emergency nurses’ role. URL: http://www.sciencedirect. com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B7XMK-4H234TD-D&_user=1390981&_rdoc=1&_fmt=&_ orig=search&_sort=d&view=c&_ acct=C000052541&_version=1&_urlVersion=0&_userid=1390981& md5=6c956bc1442cb6818f12201a7884ffca. 04 Nisan 2006.
• 19. Celbis O, Karaca M, Özdemir B, Isır AB. Cinsel suçlarda muayene. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2004;1(4):48-52.
• 20. Kaygısız M. Adli bilimler. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2003.
• 21. Encinares M, Mcmaster JJ, McNamee J. Risk assessment of forensic patient’s nurses’ role. Journal of Psychosocial Nursing 2005; 43(3):30-36.
• 22. Onat Bayram GO, Beji Kızılkaya B. Sağlık çalışanlarının cinsel şiddet mağduru kadına yaklaşımı. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2009; 17(1):41-47.