Amaç: Bu araştırma, hemşirelik öğrencilerinin kişilerarası çatışma çözme yaklaşımlarının ve bu yaklaşımları etkilediği düşünülen faktörlerin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini 2009-2010 öğretim yılında bir devlet üniversitesinin sağlık bilimleri fakültesi hemşirelik bölümünde öğrenim görmekte olan 181 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak “Öğrenci Bilgi Formu” ve Goldstein tarafından geliştirilmiş olan “Çatışma Çözme Yaklaşımı Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik, aritmetik ortalama, iki ortalama arasındaki farkın anlamlılık testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Bulgular: Elde edilen bulgulara göre; öğrencilerin en fazla kullandıkları çatışma çözme yaklaşımları sırasıyla “duygusal ifade”, “yüzleşme” ve “kendini açma”dır. Öğrencilerin yaşları ve sınıfları arttıkça çatışma çözümü olarak “duygusal ifade” yaklaşımını daha çok kullandıkları saptanmıştır. Duygusal ifade, yüzleşme ve genel davranış yaklaşımını en az babası okur-yazar eğitim düzeyinde olan öğrenciler kullanmaktadır. Duygusal ifade ve kendini açma yaklaşımı, çekirdek aileden gelen öğrencilerde geniş aileden gelenlerden daha yüksek oranda kullanılmaktadır. Çalışmayan öğrenciler çatışma çözümünde genel davranış yaklaşımını daha fazla kullanmaktadırlar. Sonuç: Öğrenciler yaşadıkları çatışmaları çözmek amacıyla en sık duygusal ifade, yüzleşme ve kendini açma yaklaşımlarını kullanmaktadırlar. Bu yaklaşımlar olumlu ve etkili olarak değerlendirilebilir. Bu nedenle öğrenciler tarafından kullanılmasının desteklenmesi ve sürdürülmesi önerilebilir.
Aim: This research was carried out as descriptive to determine conflict communication approaches of nursing students and factors influencing these approaches. Material and Method: 181 students from a state university faculty of health sciences nursing department constituted the study sample. “Student Data Form” and “Conflict Communication Scale” which was developed by Goldstein were used for data collection. Percentage, arithmetic mean, significance between two means test (t test) and One Way Variance Analysis (ANOVA) were used for data analysis. Results: According to study results; mostly used conflict resolution approaches by students were emotional expression, confrontation and self-disclosure. It is identified that as students' ages and classes are increased, their emotional expression approach usage was also increased. Students whose fathers were literate, were using emotional expression, confrontation and public/private behaviour at least. Usage of emotional expression and self-disclosure were higher in students having nuclear family than students having extended family. Not working students were using public behavior more than others. Conclusion: Students were using emotional expression, confrontation and self-disclosure mostly for conflict resolution. These conflict communication approaches can be valued as positive and efficient. Thus, sustaining and continuing usage of them by students can be suggested.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2012 |
Gönderilme Tarihi | 30 Temmuz 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 19 Sayı: 1 |