Yoğun bakımlarda yüksek prevelansla görülen deliryum, nöro-psikolojik bozukluklara yatkınlığı, mortalite, morbidite, hastanede ve mekanik ventilasyonda kalış sürelerini artırmaktadır. Hemşire bakım verirken deliryumun çeşidine göre uygulamalarını planlamalıdır. Hipoaktif deliryumdaki hastalar uzun süreli mekanik ventilasyon uygulamasına ve aspirasyona ilişkin komplikasyonlar, nozokomiyal pnömoni, basınç ülseri ve venöz tromboemboli açısından risk altındadır. Hiperaktif deliryumda ise düşünce sürecinde bozulma, korku ve yıkıcı davranışlar nedeniyle bakımın kesintiye uğraması ya da reddi gibi sorunlarla karşılaşılmaktadır. Hemşire, hastanın sahip olduğu risk faktörleri ile birlikte deliryum gelişimine katkı sağlayan çevresel faktörleri de ele alınmalıdır. Yoğun bakımlarda gürültü, akıl karıştıran uyaranlar, sosyal izolasyon önlenmeli; hastanın gün ışığından yararlanması sağlanmalıdır. Hastayla net bir iletişim kurulmalı, kişi-yer-zaman oryantasyonu sağlanmalı, uyku için elverişli bir ortam oluşturularak sirkadyen ritmi sürdürülmeli ve ağrı analjeziklerle kontrol altında tutulmalıdır. Ayrıca deliryumun önlenmesinde yoğun bakımlarda gereksiz invaziv girişimlerin kontrol altına alınması da önerilmektedir. Bu makalede yoğun bakım hastalarında görülen deliryumun yönetimi ve deliryumlu hastaya yönelik hemşirelik uygulamaları ele alınmıştır.
Anahtar Kelimeler: Ajitasyon, deliryum, hemşire, yoğun bakım
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Kasım 2015 |
Gönderilme Tarihi | 27 Kasım 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 1 Sayı: 1 |