BİYOYAKITLARA YÖNELİK MALİ TEŞVİKLER: TÜRKİYE AÇISINDAN BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2015, , 24 - 45, 27.08.2015

A. Çelebi , Alparslan Uğur

https://doi.org/10.17065/.51976

Cited By: 6

Öz

Yenilenebilir bir enerji kaynağı olan biyoyakıtlar ithal akaryakıt bağımlılığını azaltmada önemli bir işlev görmektedir. Bunun için kamu sektörünün vereceği destekler ve teşvikler sektörün hızla büyümesi için çok önemlidir. Biyoyakıtlara yönelik teşvikler; cari açığı azaltacak, yeni ekilebilir alanlar oluşmasını sağlayacak, milyonlarca insana iş ve gelir fırsatı sunacak ve çevre dostu bir üretim yapılmasını teşvik edecektir. Bu çalışma, dünyanın belli başlı ülkelerinde ve Türkiye’deki biyoyakıtlara yönelik kamusal mali teşvikleri incelemektedir.

Anahtar Kelimeler

Biyoyakıtlar, kamusal teşvikler, kamusal politikalar

Kaynakça

• Acaroğlu, M. (2006), “AB Sürecinde Türkiye'de Biyodizel Üretimi Sorunlar Öneriler”, Dünya Enerji Konseyi Türk Milli Komitesi, Türkiye 10. Enerji Kongresi, İstanbul.
• Afacan, T. (2006), “Türkiye’de Biyoyakıtların Gelisimi, Uygulamalar, Sorunlar ve Öneriler”, Alternatif Enerji ve Biyodizel Üreticileri Birliği Derneği”, 10. Enerji Kongresi, <http://www.dektmk.org.tr/pdf/enerji_kongresi_10/tamerafacan.pdf>, (E.T.: 22.01.2013).
• Alptekin, E., M. Çanakçı (2006), “Biyodizel ve Türkiye’deki Durumu”, Mühendis ve Makine, 47(561), 57-64.
• (ALYABİR) Alternatif Enerji ve Biyodizel Üreticileri Birliği, (2013), “Türkiye’de Biyodizel”, <http://www.albiyobir.org.tr/trde_b3.htm>, (E.T. 30.01.2013).
• Ar, F. (2012), “Dünya’da ve Türkiye’de Biyoetanol Sektörü”, TUSAF 2013 Buğday-Un İklim Değişikliği Yeni Trendler, <http://www.usf.org.tr/TR/dosya/1-1143/h/figen-ar-etanol- un-sanayicileri-2.pdf>, (E.T. 07.07.2013).
• Bomb, C., K. Mccormick, E. Deurwaarder, T. Kaberger (2007), “Biofuels for Transport in Europe: Lessons from Germany and The UK”, Energy Policy, 35, 2256-2267.
• Cansino, J.M., M. Romero, N. Del Ppablo, R. Roma´, R. Yn˜ıguez (2012), “Promotion of Biofuel Consumption in the Transport Sector: An EU-27 Perspective”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 16, 6013-6021.
• Charles, M.B., R. Ryan, N. Ryan, R. Oloruntoba (2007), “Public Policy and Biofuels: The Way Forward?”, Energy Policy, 35, 5737-5746. Çağlar, M. (2013), “Türkiye’de Biyodizel ile İlgili Mevzuat ve Yatırım”, <http://www.albiyobir.org.tr/files/img_etk/mcaglar-100805.pdf>, (E.T. 08.07.2013).
• Delshad, A.B., L. Raymond, V. Sawicki, D.T. Wegener (2010), “Public Attitudes Toward Political and Technological Options for Biofuels”, Energy Policy, 38, 3814-3425.
• EPDK, (2011), 27 Eylül 2011 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanan 28067 Sayılı Tebliğ.
• Gizlenci, Ş., M. Acar (2008), “Enerji Bitkileri Tarımı ve Biyoyakıtlar (Biyomotorin, Biyoetanol, Biyomas),” Enerji Bitkileri ve Biyoyakıtlar Sektörel Rapor, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü.
• Hall, J., S. Matos, L. Severino, N. Beltra˜o (2009), “Brazilian Biofuels and Social Exclusion: Established and Concentrated Ethanol versus Emerging and Dispersed Biodiesel”, Journal of Cleaner Production, 17, 77-85.
• Hatunoğlu, E.E. (2010), Biyoyakıt Politikalarının Tarım Sektörüne Etkileri, DPT Uzmanlık Tezi, Ankara: DPT.
• Jaeger, W.K., T.M. Egelkraut (2011), “Biofuel Economics in a Setting of Multiple Objectives and Unintended Consequences”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 15, 4320- 4333.
• Karaosmanoğlu, F. (2006), “Türkiye Biyoyakıt Potansiyeli ve Son Gelişmeler”, 10. Enerji Kongresi, <http://www.dektmk.org.tr/pdf/enerji_kongresi_10/filizkaraosmanoglu.pdf>, (E.T.: 24.01.2013).
• Kretschmer, B., D. Narita, S. Peterson (2009), “The Economic Effects of the EU Biofuel Target”, Energy Economics, 31, 285-294.
• Lapan, H., G. Moschini (2012), “Second-Best Biofuel Policies and the Welfare Effects of Quantity Mandates and Subsidies”, Journal of Environmental Economics and Management, 63, 224-241.
• Leduc, S., E. Wetterlund, E. Dotzauer, G. Kindermann (2012), “CHP or Biofuel Production in Europe?”, Energy Procedia, 20, 40-49.
• Lehrer, N. (2010), “(Bio) Fueling Farm Policy: The Biofuels Boom and the 2008 Farm Bill”, Agric Hum Values, 27, 427-444.
• Narin, M. (2008), “Dünyada ve Türkiye’de Enerji Tarımı”, 2. Ulusal İktisat Kongresi, İzmir İktisat Kongresi Anısına Dokuz Eylül Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İktisat Bölümü, İzmir, 20-22 Şubat 2008.
• Official Journal of the European Union, (2012), “On the Promotion of the Use of Energy From Renewable Sources and Amending and Subsequently Repealing Directives”, (E.T.: 24.01.2012).
• Peri, M., L. Baldi (2013), “The Effect of Biofuel Policies on Feedstock Market: Empirical Evidence for Rapeseed Oil Prices in EU”, Resource and Energy Economics, 35, 18- 37.
• Ryan, L., F. Convery, S. Ferreıra (2006), “Stimulating the Use of Biofuels in the European Union: Implications for Climate Change Policy”, Energy Policy, 34, 3184-3194.
• Sorda, G., M. Banse, C. Kemfert (2010), “An Overview of Biofuel Policies Across the World”, Energy Policy, 38, 6977-6988.
• Steenblik, R. (2008), “Subsidies: The Distorted Economics of Biofuels”, Biofuels–Linking Support to Performance, Paris: OECD, 75-134.
• Wetterlund, E., S. Leduc, E. Dotzauer, G. Kindermann (2012), “Optimal Localisation of Biofuel Production on a European Scale”, Energy, 41, 462-472.
• Wiesenthal, T., G. Leduc, P. Christidis, B. Schade, L. Pelkmans, L. Govaerts, P. Georgopoulos, (2009), “Biofuel Support Policies in Europe: Lessons Learnt for the Long Way Ahead”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 13, 789-800.
• Wu, H., G. Colson, C. Escalante, M. Wetzstein (2012), “An Optimal U.S. Biodiesel Fuel Subsidy”, Energy Policy, 48, 601-610.
• 2005 tarih ve 2005 / 8704 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ve Bu Karara İstinaden Maliye Bakanlığınca Yürürlüğe Konulan 8 No’lu ÖTV Genelgesi,
• 2006 tarih ve 2006 / 11202 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ve Bu Karara İstinaden Maliye Bakanlığınca Yürürlüğe Konulan 13 No’lu ÖTV Genelgesi.