EN FAZLA TURİZM GELİRİNE SAHİP 10 ÜLKE İÇİN TURİZM GELİRLERİ- EKONOMİK BÜYÜME İLİŞKİSİ: PANEL NEDENSELLİK YAKLAŞIMI

Yıl 2020, , 215 - 227, 29.06.2020

Mehmet Aydın

https://doi.org/10.17065/huniibf.542850

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmada, ekonomik büyüme ile turizm gelirleri arasındaki ilişki en fazla turizm gelirine sahip 10 ülke (ABD, İspanya, Fransa, Tayland, Birleşik Krallık, İtalya, Avustralya, Almanya, Japonya, Hindistan) için 1995-2018 dönemi verileri kullanılarak araştırılmıştır. Bu kapsamda, Kónya (2006) panel nedensellik analizi kullanılarak değişkenler arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Sonuçlar, Tayland ve Almanya için turizm yanlı ekonomik büyüme hipotezinin geçerli olduğunu gösterirken, İspanya için geri besleme hipotezinin ve ABD, Fransa, Birleşik Krallık, İtalya, Avustralya, Japonya ve Hindistan için yansızlık hipotezinin geçerli olduğunu göstermektedir. İncelenen ülkelerin genelinde nedensellik ilişkisine rastlanmaması, bu ülkelerin ekonomilerinin içerisindeki turizm sektörünün payının nispeten düşüklüğüne bağlanabilir. Analiz sonuçlarına göre elde edilen diğer bulgular turizm gelirleri ve ekonomik büyüme arasında tek yönlü veya çift yönlü ilişkilerin varlığını göstermektedir. Buna göre bu ülkeler için turizm rolünün genişletilmesine yönelik politikaların uygulanması ekonomik refah açısından faydalı olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Turizm, büyüme, panel nedensellik testi, yansızlık hipotezi, geri besleme hipotezi

TOURISM REVENUES-ECONOMIC GROWTH NEXUS FOR TOP 10 TOURISM REVENUE COUNTRIES: PANEL CAUSALITY APPROACH

Öz

In this study, the relationship between economic growth and tourism revenues is investigated using data from the 1995-2018 period for the top 10 tourism revenue countries (USA, Spain, France, Thailand, United Kingdom, Italy, Australia, Germany, Japan, India). In this context the relationships between variables are examined using Kónya (2006) panel causality analysis. The results show that the tourism led growth hypothesis is valid for Thailand and Germany, whilst the feedback hypothesis is valid for Spain and the neutrality hypothesis is valid for the USA, France, UK, Italy, Australia, Japan and India. The fact that there is no causal relationship according to the overall results may be due to the relatively low share of the tourism sector in the economies of these countries. Other findings of the analysis indicate the existence of unidirectional or bidirectional causality between tourism revenues and economic growth. Accordingly, it will be beneficial for the economic welfare to implement policies to expand the tourism role for these countries.

Anahtar Kelimeler

Tourism, growth, panel causality test, feedback hypothesis, neutrality hypothesis

Kaynakça

• Aslan, A. Türkiye’de Ekonomik Büyüme ve Turizm İlişkisi Üzerine Ekonometrik Analiz. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(24), 1-12.
• Aydın, M. (2018). Enerji Tüketimi İle Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Düşük Ve Orta Gelirli Ülkeler Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36(1), 1-15.
• Bilen, M., Yilanci, V., & Eryüzlü, H. (2017). Tourism development and economic growth: a panel Granger causality analysis in the frequency domain. Current Issues in Tourism, 20(1), 27-32.
• Çınar, M., & Ülker, B. (2018). The Long-Run Relationship between Economic Growth and Tourism Revenue: The Case of Turkey and TRNC. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17(2).
• Dritsakis, N. (2004). Tourism as a long-run economic growth factor: an empirical investigation for Greece using causality analysis. Tourism economics, 10(3), 305-316.Kadir, N., Abdullah, M. S., & Nayan, S. (2011). The causal relationship between tourism and economic growth in Malaysia: Evidence from multivariate causality tests. Tourism & Management Studies, 6, 16-24.
• Katircioglu, S. (2009). Testing the tourism-led growth hypothesis: The case of Malta. Acta Oeconomica, 59(3), 331-343.
• Kónya, L. (2006). Exports and growth: Granger causality analysis on OECD countries with a panel data approach. Economic Modelling, 23(6), 978-992.Manila Declaration on World Tourism (PDF). World Tourism Conference. Manila, Philippines. 10 October 1980. pp. 1–4.
• Massidda, C., & Mattana, P. (2013). A SVECM analysis of the relationship between international tourism arrivals, GDP and trade in Italy. Journal of Travel Research, 52(1), 93-105.
• Oh, C. O. (2005). The contribution of tourism development to economic growth in the Korean economy. Tourism management, 26(1), 39-44.
• Öncel, A., İnal, A. G. V., & Torusdağ, A. G. M. (2016). Türkiyede Reel Döviz Kuru-Turizm Gelirleri İlişkisi: 2003-2015 Dönemi İçin Ampirik Bir Uygulama. Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (2), 125-142.
• Tugcu, C. T. (2014). Tourism and economic growth nexus revisited: A panel causality analysis for the case of the Mediterranean Region. Tourism Management, 42, 207-212.
• Yavuz, N. Ç. (2006). Türkiye'de turizm gelirlerinin ekonomik büyümeye etkisinin testi: yapısal kırılma ve nedensellik analizi.
• Zellner, A. (1962), “An Efficient Method of Estimating Seemingly Unrelated Regressions and Tests for Aggregation Bias”, Journal of the American Statistical Association, 57(298), 348 – 368.