Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A RESEARCH ON THE EFFECT OF CULTURAL DIMENSIONS ON ORGANIZATIONAL SILENCE

Yıl 2016, Cilt: 34 Sayı: 4, 1 - 18, 31.12.2016
https://doi.org/10.17065/huniibf.310508

Öz

In this study, it is aimed to
investigate the relationships between cultural dimensions of power distance and
collectivism with dimensions of organizational silence.
The sample of the study consisted of 462 employees of
900 employees who work at a multinational company headquartered in Istanbul.

Data were
collected through a questionnaire.
Regression analysis
was used to test hypotheses. Research results showed that power distance
increased
acquiescent (β = .413, p <.05) and defensive (β = .363, p <.05)
silence, but it had no effect on protective silence. The results also showed
that collectivism decreased
acquiescent (β= -.116, p<.05) 
and
defensive (β= -.125, p< .05) silence, but it increased prosocial (β= .134, p< .05) silence.

Kaynakça

  • Acaray, A. (2014), “Örgüt Kültürü, Örgütsel Sessizlik ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Basılmamış Doktora Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi.
  • Bakan, İ., T. Büyükbeşe, Ç. Bedestenci (2004), Örgüt Sırlarının Çözümünde Örgüt Kültürü, İstanbul: Alfa. Blau, P. (1964), Exchange and Power in Social Life, New York: Jossey-Bass.
  • Cameron, K.S., R.E. Quinn (1999), Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based on the Competing Values Framework, Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall Series in Organizational Development.
  • Çakıcı, A. (2008), “Örgütlerde Sessizlik Tercihi ve Sessizlik Türleri”, İş ve Özel Yaşama Psikolojik Bakışlar, Ed.: T. Solmuş. İstanbul: Epsilon, 85-109.
  • Çakıcı, A. (2010), Örgütlerde İşgören Sessizliği: Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz?, Ankara: Detay.
  • Chen, C.C, J.R. Meindl, H. Hui (1998), “Deciding on Equity or Parity: A Test of Situational, Cultural, and Individual Factors”, J Organ Behaviour, 19, 115–129.
  • Demir, M. (2010), “Algılanan Adalette Örgütsel Sessizlik Davranışının Kariyer Beklentisine Etkisi”, 11. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, Kuşadası, 577-589.
  • Detert, J.R., R.B. Ethan (2007), “Leadership Behavior and Employee Voice: Is the Door Really Open?”, Academy of Management Journal, 50(4), 869-884.
  • Doğan, B. (2007), Örgüt Kültürü, İstanbul: Beta, 1. Basım.
  • Düren, Z. (2007), “Kültürlerarası Yönetimde Koalisyon Gereği ve Sinerjik Yaklaşımlar”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 3(6), 85-107.
  • Dyne, V.L., S. Ang, I.C. Botero (2003), “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs”, Journal of Management Studies, 40(6),1359-1392.
  • Erkenekli, M. (2013), “Toplumsal Kültür”, Örgütsel Davranış, Editörler: Ü. Sığrı, S. Gürbüz, İstanbul: Beta.
  • Gürbüz, S., D. Bingöl (2007), “Çeşitli Örgüt Yöneticilerinin Güç Mesafesi, Belirsizlikten Kaçınma, Eril-Dişil ve Bireyci- Toplulukçu Kültür Boyutlarına Yönelik Eğilimleri Üzerine Görgül Bir Araştırma”, Savunma Bilimleri Dergisi, 6(2), 68-87.
  • Hofstede, G. (1984), Culture’s Consequences: International Differences in Work Related Values, (Abriged Edition), Newbury Park: Sage.
  • Hofstede, G., M.H. Bond (1988), “The Confucius Connection: From Cultural Roots to Economic Growth”, Organizational Dynamics, 16(4), 4-21.
  • Hofstede, G. (1990), “Measuring Organizational Cultures: A Qualitative and Quantitative Study Across Twenty Cases”, Organizational Dynamics, 16(4), 286-314.
  • Huang, X., E.V. Vliert, G.V. Vegt (2005), “Breaking the Silence Culture: Stimulation of Participation and Employee Opinion Withholding Cross- Nationally”, Management and Organization Review, 1(3), 459-482.
  • Karacaoğlu, K., A. Cingöz (2009), “İşgören Sessizliğinin Kaynağı Olarak Liderlik Davranışı ve Örgütsel Adalet Algısı”, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Osmangazi Üniversitesi, 21-23 Mayıs, Eskişehir, 698-705.
  • Karakiraz, A. (2012), “Kültürel Boyutlardan Kontrol Odağı, Bireycilik ve Toplulukçuluğun İşgören Sessizliğine Etkisi Üzerine Bir Araştırma”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
  • Kwantes, C., C. Boglarsky (2007), “Perceptions of Organizational Culture, Leadership Effectiveness and Personal Effectiveness Across Six Countries”, Journal of International Management, 13(2), 204-230.
  • Morrison, E.W., F.J. Milliken (2000), “Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World”, Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
  • Morrison, E.W., F.J. Milliken, P.F. Hewlin (2003), “An Exploratory Study of Employee Silence: Issue that Employees Don’t Communicate Upward and Why”, Journal of Management Studies, September, 40(6), 1453-1476.
  • Morrison, E.W., N.B. Rothman (2009), “Silence and the Dynamics of Power”, Voice and Silence in Organizations: Eds.: J. Greenberg, M.S. Edwards, England: Emerald Group Publishing.
  • Öğüt, A. (2003), “Küçük ve Orta Ölçekli Sanayi İşletmelerinde Kriz Yönetimi Yaklaşımları: Tekstil Sektörü Örneği”, Selçuk Üniversitesi, SBE Dergisi, 9, 287-304.
  • Piderit, S.K., S.J. Ashford (2003), “Breaking Silence: Tactical Choices Women Managers Make in Speaking up About Gender Equity Issues”, Journal of Management Studies, 40(6), 1477-1502.
  • Podsakoff, P.M., S.B. MacKenzie, J.B. Paine, D.G. Bachrach (2000), “Organizational Citizenship Behaviors: A Critical Review of the Theoretical and Empirical Literature and Suggestions for Future Research”, Journal of Management, 26(3), 513-563.
  • Pinder, C.C., K.P. Harlos (2001), “Employee Silence: Quiescence and Acquiescence as Response to Perceived Injustice”, Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
  • Robbins, S.P. (1989), “Organizational Behaviour Concepts: Controversies and Applications, USA”, Prentice Hall Inc. Ruppel, C.P., S.J. Harrington (2000), “The Relationship of Communication, Ethical Work Climate, and Trust to Commitment and Innovation”, Journal of Business Ethics, 25(4), 313-328.
  • Sargut, S. (2010), Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim, Ankara: İmge.
  • Schein, E.H. (1991), “What is Culture?”, in Frost, P.J., Moore, I.F., Louis, M.R., Lunberg, C.C., J. Martin (Ed.) Reframing Organizational Culture, Sage, Newbury Pak, 243-253.
  • Sözen, C., H.O. Yeloğlu, F. Ateş, (2009), “Eşitsizliğe Karşı Sessiz Kalma: Mavi Yakalı Çalışanların Motivasyonu Üzerine Görgül Bir Çalışma”, S.Ü. SBE Dergisi, 22, 395-408.
  • Şehitoğlu, Y. (2010), “Örgütsel Sessizlik, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Algılanan Çalışan Performansı İlişkisi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü.
  • Tangirala, S., R. Pangaraj (2008), “Employee Silence on Critical Issues: The Cross Level Effects Procedural Justice Climate”, Personnel Psychology, 61(1), 37-68.
  • Taşkıran, E. (2010), “Liderlik Tarzının Örgütsel Sessizlik Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Adaletin Rolü ve Bir Araştırma”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Terzi, A.R. (2000), Örgüt Kültürü, Ankara: Nobel.
  • Unutkan, G.A. (1995), İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Vakola, M., D. Bouradas (2005), “Antecedents and Consequences of Organizational Silence: An Empirical Investigation”, Employee Relations, 27(4–5), 441-458.
  • Yılmaz, C., L. Alpkan, E. Ergun (2005), “Cultural Feterminants of Customer- and Learning-Oriented Value Systems and Their Joint Effects on Firm Performance”, Journal of Business Research, 58, 1340 – 1352.

KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2016, Cilt: 34 Sayı: 4, 1 - 18, 31.12.2016
https://doi.org/10.17065/huniibf.310508

Öz

Bu çalışmada, kültürel boyutlardan güç mesafesi
ve toplulukçuluk ile örgütsel sessizliğin boyutları arasındaki ilişkilerin
incelenmesi amaçlanmıştır. Uluslararası ölçekli bir firmanın sadece İstanbul
merkezdeki 900 çalışanından 462’si araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır.
Veriler anket soru formu yoluyla toplanmıştır. Hipotezleri test etmede
regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçları, güç mesafesinin
kabullenici (β= .413, p< .05) ve korunma amaçlı (β= .363, p< .05)
sessizliği artırdığını, fakat koruma amaçlı sessizlik üzerinde herhangi bir
etkide bulunmadığını göstermektedir. Araştırma sonuçları, aynı zamanda,
toplulukçuluğun kabullenici (β= -.116, p< .05) ve korunma amaçlı (β= -.125,
p< .05) sessizliği azalttığını, fakat koruma amaçlı (β= .134, p< .05) sessizliği
artırdığını ortaya koymuştur.

Kaynakça

  • Acaray, A. (2014), “Örgüt Kültürü, Örgütsel Sessizlik ve İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Basılmamış Doktora Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi.
  • Bakan, İ., T. Büyükbeşe, Ç. Bedestenci (2004), Örgüt Sırlarının Çözümünde Örgüt Kültürü, İstanbul: Alfa. Blau, P. (1964), Exchange and Power in Social Life, New York: Jossey-Bass.
  • Cameron, K.S., R.E. Quinn (1999), Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based on the Competing Values Framework, Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall Series in Organizational Development.
  • Çakıcı, A. (2008), “Örgütlerde Sessizlik Tercihi ve Sessizlik Türleri”, İş ve Özel Yaşama Psikolojik Bakışlar, Ed.: T. Solmuş. İstanbul: Epsilon, 85-109.
  • Çakıcı, A. (2010), Örgütlerde İşgören Sessizliği: Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz?, Ankara: Detay.
  • Chen, C.C, J.R. Meindl, H. Hui (1998), “Deciding on Equity or Parity: A Test of Situational, Cultural, and Individual Factors”, J Organ Behaviour, 19, 115–129.
  • Demir, M. (2010), “Algılanan Adalette Örgütsel Sessizlik Davranışının Kariyer Beklentisine Etkisi”, 11. Ulusal Turizm Kongresi Bildiri Kitabı, Kuşadası, 577-589.
  • Detert, J.R., R.B. Ethan (2007), “Leadership Behavior and Employee Voice: Is the Door Really Open?”, Academy of Management Journal, 50(4), 869-884.
  • Doğan, B. (2007), Örgüt Kültürü, İstanbul: Beta, 1. Basım.
  • Düren, Z. (2007), “Kültürlerarası Yönetimde Koalisyon Gereği ve Sinerjik Yaklaşımlar”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 3(6), 85-107.
  • Dyne, V.L., S. Ang, I.C. Botero (2003), “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs”, Journal of Management Studies, 40(6),1359-1392.
  • Erkenekli, M. (2013), “Toplumsal Kültür”, Örgütsel Davranış, Editörler: Ü. Sığrı, S. Gürbüz, İstanbul: Beta.
  • Gürbüz, S., D. Bingöl (2007), “Çeşitli Örgüt Yöneticilerinin Güç Mesafesi, Belirsizlikten Kaçınma, Eril-Dişil ve Bireyci- Toplulukçu Kültür Boyutlarına Yönelik Eğilimleri Üzerine Görgül Bir Araştırma”, Savunma Bilimleri Dergisi, 6(2), 68-87.
  • Hofstede, G. (1984), Culture’s Consequences: International Differences in Work Related Values, (Abriged Edition), Newbury Park: Sage.
  • Hofstede, G., M.H. Bond (1988), “The Confucius Connection: From Cultural Roots to Economic Growth”, Organizational Dynamics, 16(4), 4-21.
  • Hofstede, G. (1990), “Measuring Organizational Cultures: A Qualitative and Quantitative Study Across Twenty Cases”, Organizational Dynamics, 16(4), 286-314.
  • Huang, X., E.V. Vliert, G.V. Vegt (2005), “Breaking the Silence Culture: Stimulation of Participation and Employee Opinion Withholding Cross- Nationally”, Management and Organization Review, 1(3), 459-482.
  • Karacaoğlu, K., A. Cingöz (2009), “İşgören Sessizliğinin Kaynağı Olarak Liderlik Davranışı ve Örgütsel Adalet Algısı”, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Osmangazi Üniversitesi, 21-23 Mayıs, Eskişehir, 698-705.
  • Karakiraz, A. (2012), “Kültürel Boyutlardan Kontrol Odağı, Bireycilik ve Toplulukçuluğun İşgören Sessizliğine Etkisi Üzerine Bir Araştırma”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
  • Kwantes, C., C. Boglarsky (2007), “Perceptions of Organizational Culture, Leadership Effectiveness and Personal Effectiveness Across Six Countries”, Journal of International Management, 13(2), 204-230.
  • Morrison, E.W., F.J. Milliken (2000), “Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World”, Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
  • Morrison, E.W., F.J. Milliken, P.F. Hewlin (2003), “An Exploratory Study of Employee Silence: Issue that Employees Don’t Communicate Upward and Why”, Journal of Management Studies, September, 40(6), 1453-1476.
  • Morrison, E.W., N.B. Rothman (2009), “Silence and the Dynamics of Power”, Voice and Silence in Organizations: Eds.: J. Greenberg, M.S. Edwards, England: Emerald Group Publishing.
  • Öğüt, A. (2003), “Küçük ve Orta Ölçekli Sanayi İşletmelerinde Kriz Yönetimi Yaklaşımları: Tekstil Sektörü Örneği”, Selçuk Üniversitesi, SBE Dergisi, 9, 287-304.
  • Piderit, S.K., S.J. Ashford (2003), “Breaking Silence: Tactical Choices Women Managers Make in Speaking up About Gender Equity Issues”, Journal of Management Studies, 40(6), 1477-1502.
  • Podsakoff, P.M., S.B. MacKenzie, J.B. Paine, D.G. Bachrach (2000), “Organizational Citizenship Behaviors: A Critical Review of the Theoretical and Empirical Literature and Suggestions for Future Research”, Journal of Management, 26(3), 513-563.
  • Pinder, C.C., K.P. Harlos (2001), “Employee Silence: Quiescence and Acquiescence as Response to Perceived Injustice”, Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
  • Robbins, S.P. (1989), “Organizational Behaviour Concepts: Controversies and Applications, USA”, Prentice Hall Inc. Ruppel, C.P., S.J. Harrington (2000), “The Relationship of Communication, Ethical Work Climate, and Trust to Commitment and Innovation”, Journal of Business Ethics, 25(4), 313-328.
  • Sargut, S. (2010), Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim, Ankara: İmge.
  • Schein, E.H. (1991), “What is Culture?”, in Frost, P.J., Moore, I.F., Louis, M.R., Lunberg, C.C., J. Martin (Ed.) Reframing Organizational Culture, Sage, Newbury Pak, 243-253.
  • Sözen, C., H.O. Yeloğlu, F. Ateş, (2009), “Eşitsizliğe Karşı Sessiz Kalma: Mavi Yakalı Çalışanların Motivasyonu Üzerine Görgül Bir Çalışma”, S.Ü. SBE Dergisi, 22, 395-408.
  • Şehitoğlu, Y. (2010), “Örgütsel Sessizlik, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Algılanan Çalışan Performansı İlişkisi”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Kocaeli: Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü.
  • Tangirala, S., R. Pangaraj (2008), “Employee Silence on Critical Issues: The Cross Level Effects Procedural Justice Climate”, Personnel Psychology, 61(1), 37-68.
  • Taşkıran, E. (2010), “Liderlik Tarzının Örgütsel Sessizlik Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Adaletin Rolü ve Bir Araştırma”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Terzi, A.R. (2000), Örgüt Kültürü, Ankara: Nobel.
  • Unutkan, G.A. (1995), İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü, İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Vakola, M., D. Bouradas (2005), “Antecedents and Consequences of Organizational Silence: An Empirical Investigation”, Employee Relations, 27(4–5), 441-458.
  • Yılmaz, C., L. Alpkan, E. Ergun (2005), “Cultural Feterminants of Customer- and Learning-Oriented Value Systems and Their Joint Effects on Firm Performance”, Journal of Business Research, 58, 1340 – 1352.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
Yazarlar

Ali Acaray

Neslihan Şevik

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2016
Gönderilme Tarihi 4 Mayıs 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 34 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Acaray, A., & Şevik, N. (2016). KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34(4), 1-18. https://doi.org/10.17065/huniibf.310508
AMA Acaray A, Şevik N. KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Aralık 2016;34(4):1-18. doi:10.17065/huniibf.310508
Chicago Acaray, Ali, ve Neslihan Şevik. “KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 34, sy. 4 (Aralık 2016): 1-18. https://doi.org/10.17065/huniibf.310508.
EndNote Acaray A, Şevik N (01 Aralık 2016) KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 34 4 1–18.
IEEE A. Acaray ve N. Şevik, “KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 34, sy. 4, ss. 1–18, 2016, doi: 10.17065/huniibf.310508.
ISNAD Acaray, Ali - Şevik, Neslihan. “KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 34/4 (Aralık 2016), 1-18. https://doi.org/10.17065/huniibf.310508.
JAMA Acaray A, Şevik N. KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2016;34:1–18.
MLA Acaray, Ali ve Neslihan Şevik. “KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 34, sy. 4, 2016, ss. 1-18, doi:10.17065/huniibf.310508.
Vancouver Acaray A, Şevik N. KÜLTÜREL BOYUTLARIN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2016;34(4):1-18.

Cited By









Turizm Öğrencilerinin Stajda Sanal Kaytarma Eylemleri
Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Reyhan Arslan AYAZLAR
https://doi.org/10.30803/adusobed.374911

Dergiye yayımlanmak üzere gönderilecek yazılar Dergi'nin son sayfasında ve Dergi web sistesinde yer alan Yazar Rehberi'ndeki kurallara uygun olmalıdır.


Gizlilik Beyanı

Bu dergi sitesindeki isimler ve e-posta adresleri sadece bu derginin belirtilen amaçları doğrultusunda kullanılacaktır; farklı herhangi bir amaç için veya diğer kişilerin kullanımına açılmayacaktır.