Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

OPTIMAL SIZE OF PUBLIC EXPENDITURES: THE CASE OF TURKEY

Yıl 2016, Cilt: 34 Sayı: 3, 23 - 50, 30.09.2016
https://doi.org/10.17065/huniibf.259128

Öz

The
aim of

this
study is to

estimate the public expenditure ratio (total public
expenditure/GNP) which maximizes
economic growth
rate in Turkey
. The first part of
the study focuses on the historical and theoretical framework of the public
expenditure and
economic growth
relationship. In the second part
the optimal size
of the public sector in Turkey is estimated using
Scully
(1996) time series analysis. Scully
method, under the balanced budget assumption, is based on a regression
the
equation that relates the public expenditure ratio and economic growth rate. Data covers the 1950-2006 period. Model is tested by using Augmented Dickey-Fuller
(ADF), Johansen (1988, 1995) Cointegration and a Vector Error Correction Model
(VECM).
In the model, it was
concluded
that the optimal
size of the public sector in Turkey is about 23.5%  of GNP.

Kaynakça

  • Chao, J., H. Grubel (1998) “Optimal Levels of Spending and Taxation in Canada”, In Herbert Grubel, (Ed.), How to Use the Fiscal Surplus, Vancouver: The Fraser Instute, 53-68.
  • Clemens, J., N. Veldhius (2010) “Size of Government and Economic Growth”, http://www.fcpp.org/publication.php/175.
  • D’ambrosio, C. (2001) “How Much Should the Government Spend?”, Review of Income and Wealth, 47 (3), 399-404.
  • Engle, R.F., C.W.J. Granger (1987) “Co-Integration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing”, Econometrica, 55(2), 251-276.
  • Feldstein, M. (1997) “How Big Should Government Be?”, National Tax Journal, 50(2), 197-213.
  • Grossman, P. (1988) “Government and Economic Growth: A Non-Linear Relationship”, Public Choice, 56(2), 193-200.
  • Gujarati, D. (2001) Temel Ekonometri, (çev.: Ü. Şenesen, G.G. Şenesen), İstanbul: Literatür yayıncılık.
  • Mackness, W. (1999) “Canadian Public Spending: The Case for Smaller More Efficient Government” Public Policy Source, No. 13, The Fraser Institute, Vancouver, 1-38.
  • Mutaşcu, M., M. Miloş (2009) “Optimal Size of Government Spending. The Case of European Union Member States”, Annales Universitas Apulensis Series Oeconomica, 11(1), 447-456.
  • Peden, E. (1991) “Productivity in the United States and Its Relationship to Government Activity: An Analysis of 57 Years, 1929-1986”, Public Choice, 69(2), 153-73.
  • Peden, E., M. Bradley (1989) “Government Size, Productivity, and Economic Growth: The Post-War Experience”, Public Choice, 61(3), 229-245.
  • Schaefer, B.D. (2006) “How the Scope of Government Shapes the Wealth of Nations”, Heritage Lectures, No. 925, 1-17.
  • Scully, G.W. (1989) “The Size of the State, Economic Growth and the Efficient Utilization of National Resources”, Public Choice, 63(2), 149-64.
  • Scully, G.W. (1994) What is the Optimal Size of Government?, Policy Report, No.188, Dallas: National Centre for Policy Analysis.
  • Scully, G.W. (1995) “The ‘Growth Tax’ in the United States”, Public Choice, 85(1-2), 71–80.
  • Scully, G.W. (1996) “Taxation and Economic Growth in New Zealand”, Pacific Economic Review, 1(2), 169–77.
  • Scully, G.W. (2003) “Optimal Taxation, Economic Growth and Income Inequality”, Public Choice, 115(3-4), 299-313.
  • Tanzi, V., L. Schuknecht (1998) “Can Small Governments Secure Economic and Social Well-being”, In Herbert Grubel (Ed.), How to Use the Fiscal Surplus, Vancouver: The Fraser Institute, 69-92.
  • Vedder, R., L. Gallaway (1998) “Government Size and Economic Growth”, Washington: Joint Economic Committee, http://www.house.gov/jec/

Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği

Yıl 2016, Cilt: 34 Sayı: 3, 23 - 50, 30.09.2016
https://doi.org/10.17065/huniibf.259128

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de iktisadi büyümeyi maksimum kılan kamu harcama oranını (toplam kamu harcaması/GSMH) tahmin etmektir. Çalışmanın ilk bölümü, kamu harcaması ve iktisadi büyüme ilişkisine dair tarihi ve teorik çerçeveye odaklanmaktadır. İkinci bölümde ise, Scully zaman serisi yöntemi (1996) kullanılarak Türkiye için kamu kesiminin optimal hacmi tahmin edilmiştir. Scully yöntemi, iktisadi büyüme oranı ile kamu harcama oranını ilişkilendiren bir denklemin regresyonuna dayanır. Data 1950-2006 dönemini kapsamaktadır. Model, Genişletilmiş Dickey-Fuller (ADF) testi, Johansen eşbütünleşme testi ve bir hata düzeltme modeli (ECM) kullanılarak test edilmiştir. Modelde, Türkiye’de optimal kamu kesimi büyüklüğünün GSMH’nın yaklaşık %24.8’ine eşit olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Chao, J., H. Grubel (1998) “Optimal Levels of Spending and Taxation in Canada”, In Herbert Grubel, (Ed.), How to Use the Fiscal Surplus, Vancouver: The Fraser Instute, 53-68.
  • Clemens, J., N. Veldhius (2010) “Size of Government and Economic Growth”, http://www.fcpp.org/publication.php/175.
  • D’ambrosio, C. (2001) “How Much Should the Government Spend?”, Review of Income and Wealth, 47 (3), 399-404.
  • Engle, R.F., C.W.J. Granger (1987) “Co-Integration and Error Correction: Representation, Estimation, and Testing”, Econometrica, 55(2), 251-276.
  • Feldstein, M. (1997) “How Big Should Government Be?”, National Tax Journal, 50(2), 197-213.
  • Grossman, P. (1988) “Government and Economic Growth: A Non-Linear Relationship”, Public Choice, 56(2), 193-200.
  • Gujarati, D. (2001) Temel Ekonometri, (çev.: Ü. Şenesen, G.G. Şenesen), İstanbul: Literatür yayıncılık.
  • Mackness, W. (1999) “Canadian Public Spending: The Case for Smaller More Efficient Government” Public Policy Source, No. 13, The Fraser Institute, Vancouver, 1-38.
  • Mutaşcu, M., M. Miloş (2009) “Optimal Size of Government Spending. The Case of European Union Member States”, Annales Universitas Apulensis Series Oeconomica, 11(1), 447-456.
  • Peden, E. (1991) “Productivity in the United States and Its Relationship to Government Activity: An Analysis of 57 Years, 1929-1986”, Public Choice, 69(2), 153-73.
  • Peden, E., M. Bradley (1989) “Government Size, Productivity, and Economic Growth: The Post-War Experience”, Public Choice, 61(3), 229-245.
  • Schaefer, B.D. (2006) “How the Scope of Government Shapes the Wealth of Nations”, Heritage Lectures, No. 925, 1-17.
  • Scully, G.W. (1989) “The Size of the State, Economic Growth and the Efficient Utilization of National Resources”, Public Choice, 63(2), 149-64.
  • Scully, G.W. (1994) What is the Optimal Size of Government?, Policy Report, No.188, Dallas: National Centre for Policy Analysis.
  • Scully, G.W. (1995) “The ‘Growth Tax’ in the United States”, Public Choice, 85(1-2), 71–80.
  • Scully, G.W. (1996) “Taxation and Economic Growth in New Zealand”, Pacific Economic Review, 1(2), 169–77.
  • Scully, G.W. (2003) “Optimal Taxation, Economic Growth and Income Inequality”, Public Choice, 115(3-4), 299-313.
  • Tanzi, V., L. Schuknecht (1998) “Can Small Governments Secure Economic and Social Well-being”, In Herbert Grubel (Ed.), How to Use the Fiscal Surplus, Vancouver: The Fraser Institute, 69-92.
  • Vedder, R., L. Gallaway (1998) “Government Size and Economic Growth”, Washington: Joint Economic Committee, http://www.house.gov/jec/
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
Yazarlar

Yalçın Pamuk

Uğur Dündar

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2016
Gönderilme Tarihi 3 Şubat 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 34 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Pamuk, Y., & Dündar, U. (2016). Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34(3), 23-50. https://doi.org/10.17065/huniibf.259128
AMA Pamuk Y, Dündar U. Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Eylül 2016;34(3):23-50. doi:10.17065/huniibf.259128
Chicago Pamuk, Yalçın, ve Uğur Dündar. “Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 34, sy. 3 (Eylül 2016): 23-50. https://doi.org/10.17065/huniibf.259128.
EndNote Pamuk Y, Dündar U (01 Eylül 2016) Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 34 3 23–50.
IEEE Y. Pamuk ve U. Dündar, “Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 34, sy. 3, ss. 23–50, 2016, doi: 10.17065/huniibf.259128.
ISNAD Pamuk, Yalçın - Dündar, Uğur. “Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 34/3 (Eylül 2016), 23-50. https://doi.org/10.17065/huniibf.259128.
JAMA Pamuk Y, Dündar U. Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2016;34:23–50.
MLA Pamuk, Yalçın ve Uğur Dündar. “Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 34, sy. 3, 2016, ss. 23-50, doi:10.17065/huniibf.259128.
Vancouver Pamuk Y, Dündar U. Kamu Harcamalarının Optimal Boyutu: Türkiye Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2016;34(3):23-50.

Dergiye yayımlanmak üzere gönderilecek yazılar Dergi'nin son sayfasında ve Dergi web sistesinde yer alan Yazar Rehberi'ndeki kurallara uygun olmalıdır.


Gizlilik Beyanı

Bu dergi sitesindeki isimler ve e-posta adresleri sadece bu derginin belirtilen amaçları doğrultusunda kullanılacaktır; farklı herhangi bir amaç için veya diğer kişilerin kullanımına açılmayacaktır.