İş Uyuşmazlıklarında Zorunlu Tahkim Ve ILO İlkeleri

Yıl 2001, Cilt: 19 Sayı: 1, 219 - 229, 01.07.2001

Burhan Özdemir

Öz

İşçilerle işverenler arasında çıkan
toplu iş uyuşmazlıklarının çözümünde zorunlu tahkime başvurulması, uygulanan
barışçı yollardan biridir. Ancak tarafların iradesi yerine bir üçüncü unsurun
geçtiği bu yol, grevin yasak olduğu durumlarda ortaya çıkması nedeniyle işçi
kuruluşlarınca genellikle tasvip görmez.

 

Bu incelemede Uluslararası Çalışma
Örgütü’nün zorunlu tahkim hakkındaki görüş ve ilkeleri saptanacak ve nedenleri
yönünden açıklanmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

İş uyuşmazlıkları, ILO, zorunlu tahkim

COMPULSORY ARBITRATION AND ILO PRINCIPLES CONCERNING LABOUR DISPUTES

Öz

Compulsory arbitration is one of the
peaceful methods applied for the settlement of a collective labour dispute
which arises between a trade union and an employer.

 

Compulsory arbitration is a process in
which a third party takes place to function in lieu of the will of the parties
to the dispute. However this is not generally approved by the unions, because
compulsory arbitration usually appears when the right to strike is denied to
workers within the branch of industry.

 

In this article we will examine the
views and principles of ILO concerning compulsory arbitration.

 

Anahtar Kelimeler

Labour disputes, ILO, compulsory arbitration

Kaynakça

• Gernigon, B.; Odero de Dios, A.; Guido, H. "ILO principles concerning the the right to strike" in International Labour Review, Vol.137 (1998), No.4, pp.441- 481.
• Gladstone, A. Voluntary Arbitration of Interest Disputes, A Practical Guide, Geneva 1984.
• Gülmez, M. Sendikal Hakların Uluslararası Kuralları ve Türkiye, Ankara 1998.
• Hodges-Aeberhard, J.; Odero de Dios, A. "Principles of the Committee on Freedom of Association concerning strikes" in International Labour Review, Vol. 126 (1987), No.5 (Sep. - Oct.). pp. 543-563.
• Işık, R. "Introduction" in Türk-İş (Pub.) Toplu İş Uyuşmazlıkları ve Barışçı Çözüm Yolları, Ankara 1970, pp. i-vii.
• ILO Conciliation and Arbitration Procedures in Labour Disputes, A Comparative Study, Geneva 1980.
• ILO Conventions and Recommendations 1919-1966, Geneva 1966.
• ILO Freedom of Association, Digest of Decisions and Principles of the Freedom of Association Committee of the Governing Body of the ILO, Second edition, Geneva 1976.
• ILO Freedom of Association, Digest of Decisions and Principles of the Freedom of Association Committee of the Governing Body of the ILO, Third edition, Geneva 1985.
• ILO Freedom of Association, Digest of Decisions and Principles of the Freedom of Association Committee of the Governing Body of the ILO, Fourth (revised) edition, Geneva 1996.
• ILO International Labour Standards, Geneva 1978.
• Morse, D.A. The Origin and Evaluation of the I.L.O. and its Role in the World Community. Ithaca. New York 1969.
• Oğuzman, K. 2821 sayılı Sendikalar Kanunu ile 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanunu Hükümlerinin Milletlerarası Çalışma Teşkilatı (ILO) İlke ve Sözleşmelerine Aykırılığı İddiaları Konusunda Bir İnceleme, TİSK (yay.), 2821 sayılı Sendikalar Kanunu ile 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanununun Uluslararası Normlara Uygunluğu, Ankara 1986. Pankert, A."Settlement of Labour disputes in essential services" in International Labour Review, Vol. 119 (1980), No.6 (Nov.-Dec.), pp. 723-738.
• Süzek, S. İş Hukukunun Genel Esasları, Ankara 1998.
• Swepston, L. "Human rights law and freedom of association: Development through ILO supervision", in International Labour Review, Vol. 137 (1998), No. 2, pp. 169-194.
• Valticos, N. "The ILO: A retrospective and future view", in International Labour Review, Vol. 135 (1996), No. 3-4, pp. 473-480.