Bu makalede, Türk
Yükseköğretim etik mevzuatının hukuki değerlendirmesi yapılmaktadır. Çalışma
dogmatik hukuk alanı ile sınırlı olup, konunun felsefi, sosyolojik ya da
tarihsel boyutu ele alınmamaktadır. Etik hukukunun maddi konusu üzerinde
durulmamakta, Yükseköğretim alanındaki etik mevzuatı biçimsel olarak, hukuki
değerlendirmeye tabi tutulmaktadır. Makalede öncelikle, etik ve hukuk ilişkisi
üzerinde durulmaktadır. Bu kapsamda ahlak kuralları ile etik hukukunun farkı
açıklandığı gibi etik hukukunun hukuk kuralları arasındaki yeri de
değerlendirilmektedir. Bu başlık altında, etik hukukunun uluslararası boyutuna
değinilerek, etik hukukunun belli mesleklere yönelik ortak davranış kodları
geliştirme çabası olduğu ortaya konulmaktadır. Makalede ikinci olarak,
Türkiye’de etik hukukunun genel durumu açıklanmaktadır. Bu kapsamda, yasama,
yürütme ve yargı organlarına ilişkin etik davranış kurallarına ilişkin
düzenlemeler genel olarak değerlendirilmektedir. Daha sonra, tüm kamu
görevlileri bakımından özel etik kanunu olan 25/5/2004 tarih ve 5176 Sayılı
“Kamu Görevlileri Etik Kurulu Kurulması Ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması
Hakkında Kanun” incelenmektedir. Makalede üçüncü olarak, Türk Yükseköğretim
mevzuatında etik kurallar incelenmektedir. Etik kurallar 2547 sayılı
Yükseköğretim Kanunu kapsamında, disiplin hukuku çerçevesinde düzenlenmiş,
ayrıca Yükseköğretim Kurulu ile Üniversitelerarası Kurul’a yönetmelikle etik
kuralları belirleme yetkisi verilmiştir. Sonuç olarak, yükseköğretim alanında
etik kuralların kamu görevlilerine ilişkin genel düzenleme dışında tutulduğu,
2547 sayılı kanun kapsamında disiplin hukuku çerçevesinde düzenlendiği
görülmektedir. Ancak, düzenlemelerin daha çok bilimsel araştırma ve yayın etiği
ile sınırlı kaldığı, eğitim ve öğretim, yönetim alanlarına ilişkin bütüncül
yaklaşımla bir etik yönetmeliği çıkarılması gereği sonucuna varılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |