Giriş ve Amaç: Hemşirelik Bölümü program yeterlikleri, öğrencilerin programdan mezun oluncaya
kadar kazanmaları gereken bilgi, beceri ve davranışları tanımlayan ifadelerdir. Eğitim sürecinde
dönemsel olarak bu yeterliklerin sağlanma düzeylerinin ve bu yeterlilikleri etkileyen faktörlerin
belirlenmesi önemlidir. Bu nedenle çalışma, hemşirelik bölümü öğrencilerinin program yetelik
algılarının yıl sonu Genel Ağırlıklı Not Ortalaması (GANO) değişkeni açısından incelenmesi
amacıyla tanımlayıcı tipte yapılmıştır.
Method: Araştırmanın örneklemini 2015-2016 öğretim yılı bahar döneminde İstanbulda bir vakıf
üniversitesinde Hemşirelik bölümünde öğrenim gören ve araştırmaya gönüllü olarak katılmayı
kabul eden 338 (n=338) öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın veri toplama aşamasında
araştırmacılar tarafından geliştirilen, sosyo-demografik özellikler, GANO ve beşli likert türünde 21
maddeden oluşan Hemşirelik bölümü program yeterliliklerinin yer aldığı veri toplama aracı
kullanılmıştır.
Bulgular ve Tartışma: Araştırmadan elde edilen verilere göre; program yeterlilik algısı puan
ortalamasının en yüksek 3., en düşük 18 ve 19. maddeleri olduğu görülmüştür. Program
yeterliklerinin 4,7,16,18. yeterliklerin algısının birinci sınıftan dördüncü sınıfa doğru anlamlı bir
şekilde arttığı görülmüştür (p<0.05). GANO ile yalnızca 2. program yeterlilik maddesi ile anlamlı
fark olduğu diğer program yeterliliklerinde istatiksel açıdan anlamlı olmadığı saptanmıştır.
Hemşirelik öğrencilerinin yeterlik algıları ortalamasının düşük (x=2,06) olduğu görülmüştür.
Sonuç: Öğrenim düzeyleri arttıkça yeterlik algılarının arttığı maddelere bakıldığında hemşirelik
eğitiminin “bilimsel ilklere uyma (4), öğrenme kaynaklarına ulaşma (7), yabancı dil eğitimi (16),
meslek olma bilinci (18)” kavramlarına olumlu yönde katkı sağladığı görülmektedir. Hemşirelik
öğrencilerinin yeterlik algıları ortalamasının düşük olmasının program yeterlilikleri maddelerinin
içeriğinin uzun, sayısının fazla olması ve öğrencilere yeterince tanıtılmadığının sonucu olduğu
düşünülmektedir. Program değerlendirme ve iyileştirme sürecinde bu sonuçlar doğrultusunda
iyileştirmeler yapılması önerilmektedir.
Bölüm | Poster Bildiri |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Mart 2017 |
Gönderilme Tarihi | 19 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 II. Ulusal Sağlık Bilimleri Kongre Kitabı |