A Single Center Experience in Poisoning Cases Followed in the Pediatric Intensive Care Unit

Yıl 2023, , 45 - 51, 27.04.2023

Mehmet Nur Talay , Murat Kanğın

https://doi.org/10.35440/hutfd.1124025

Öz

Background: Since poisoning cases cause serious mortality in childhood, the management of the sick child has a priority and special place in all countries. The age distribution of poisoning cases, the diversity of factors, as well as the type of poisoning predominant in which age groups, and accordingly, the frequency of suicide in poisoning cases in adolescence were investigated.
Materials and Methods: In our study, patients who were followed up in the pediatric intensive care unit of our hospital for acute poisoning within three years between 2016-2019 were retrospectively analyzed.
Results: Of 468 poisoning cases hospitalized in the intensive care unit, 259 (55.3%) were female and 209 (44.7%) were male. There were 183 (39.1%) cases aged 1-3 years, and 14 (3.0%) cases at least 9-12 years old, all of which were accidental. In suicidal poisonings, 109 (96.4%) patients were >13 years old, 4 (3.5%) patients were 12 years old, and 83 (73.4%) of these 113 patients were girls and 30 (26.6%) ) were followed as male. It was observed that cases of suicidal poisoning were more common in female patients. When the drugs taken were classified into groups, it was observed that paracetamol, nonsteroidal anti-inflammatory drugs and other antipyretics 115 (20.6%) were taken the most. No mortality was observed in the intensive care follow-ups.
Conclusions: When the ages of the poisoning cases were examined, it was observed that the drugs and che-mical substances that could cause poisoning were not stored in sufficiently safe environments, since the group under the age of 3 was the most common. The fact that poisonings due to suicide are more common in girls shows that girls are more affected by factors such as family, school and social events.

Key Words: Pediatric intensive care, Poisoning, Adolescents, Follow-up and treatment

Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Zehirlenme Olgularında Tek Merkez Deneyimi

Öz

Giriş: Zehirlenme olguları çocukluk çağında ciddi mortaliteye neden olduğundan hasta çocuğun yönetimi tüm ülkelerde öncelikli ve özellikli bir yere sahiptir.
Amaç: Zehirlenme olgularının yaş dağılımı, etken çeşitliliğinin yanı sıra hangi yaş gruplarında ne tür zehirlenmenin ağırlıklı olduğu, buna bağlı olarak adolesan dönemde zehirlenme olgularında intihar sıklığı incelenmiştir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2016-2019 tarihleri arasında, üç yıl içerisinde hastanemiz çocuk yoğun bakım ünitesinde akut zehirlenme nedeniyle takip edilen hastalar geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Yoğun bakıma yatırılan 468 zehirlenme olgusunun 259’u kız (%55,3), 209 ‘u erkek (%44,7) olarak izlenmiştir. En sık 1-3 yaşta 183 (%39,1) ve tamamının kazara olduğu, en az 9-12 yaşta 14 (%3,0) olgular izlendi. Öz kıyım amaçlı zehirlenmelerde 109(%96,4) hasta >13 yaş, 4(%3,5) hasta 12 yaşta izlendi ve bu 113 hastanın 83’ü (%73,4) kız, 30’u (%26,6) erkek olarak izlendi. Öz kıyım amaçlı zehirlenme vakalarının kız hastalarda daha çok olduğu izlendi. Alınan ilaçlar gruplarına sınıflandırıldığında, parasetamol ile birlikte nonsteroid antienflamatuvarlar ve diğer antipiretiklerin 115 (%20,6) en çok alındığı izlendi. Yoğun bakım takiplerinde mortalite izlenmemiştir.
Sonuç: Zehirlenme olgularının yaşları incelendiğinde en sık 3 yaş altı grubun olduğundan zehirlenmeye neden olabilecek ilaç ve kimyasal maddelerin yeterince güvenilir ortamlarda saklanmadığı izlenmiştir. Öz kıyım nedeniyle zehirlenmelerin kız çocuklarında fazla görülmesi, kız çocuklarının aile, okul ve toplumsal olaylar gibi etkenlerden daha fazla etkilendiklerini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk yoğun bakım, Zehirlenme, Adolesanlar, takip ve tedavi

Kaynakça

• 1. Özcan N, İkincioğulları D. Ulusal zehir danışma merkezi 2008 yılı çalışma raporu Özeti. Türk Hij Den Biyol Derg. 2009;66 (ÖzelSayı3):29-58.
• 2. Karaarslan B, Turla A, Aydın B. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi acil servisine başvuran koroziv madde zehirlenmeleri. Van Tıp Dergisi 2007; 14: 109-13
• 3. Resul Y , Süleyman EA , Ali G. Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Tedavi Edilen Zehirlenme Vakalarının Retrospektif Değerlendirmesi. Pediatr Pract Res 2017; 5(2):19-26.
• 4. Nazan Ü T, Adem D, Başak N A. Çocuk Yoğun bakım ünitesinde takip edilen zehirlenme olgularının geriye dönük değerlendirilmesi. J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2016;3; 21-6
• 5. Meda K, Başak A, Füsun G, Selim K, Türkan P. Çocuk acil servisine getirilen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2009; 52: 68-7
• 6. Havva NP, Elif YÇ, Şamil H, Mesut K, Emel S1, Emine P, Gonca Y. Hastanemiz Çocuk Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Olgularinin Değerlendirilmesi. Türkiye Çocuk Hast. Derg. / Turkish J. Pediatr. Dis.2011; 5(1): 29-35
• 7. Özcan T, Tosun A, İnan G, Yendur G, Özbek E, ve ark. Hastanemize başvuran zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. ADÜ Tıp FakültesiDergisi. 2002;3:5-8.
• 8. Türkmenoğlu Y, Gümüşoğlu Akşahin B, Sarıtaş Ü, Yılmaz B, Arat C, ve ark. Çocukluk çağı zehirlenmelerine yeniden bakış. Okmeydanı Tıp Derg. 2015;31:82-91.
• 9. Manzar N, Saad SM, Manzar B, Fatima SS. The study of etiological and demographic characteristics of acute household accidental poisoning in children--a consecutive case series study from Pakistan. BMC Pediatr. 2010 May 3;10:28.
• 10. Lamireau T, Llanas B, Kennedy A, Fayon M, Penouil F, Favarell-Garrigues JC, Demarquez JL. Epidemiology of poisoning in children: a 7-year survey in a paediatric emergency care unit. Eur J Emerg Med. 2002 Mar;9(1):9-14.
• 11. Akbay – Öntürk Y, Uçar B. Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin retrospektif değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2003;46:103-13.
• 12. Türkmenoğlu Y, Gümüşoğlu Akşahin B, Sarıtaş Ü, Yılmaz B, Arat C, ve ark. Çocukluk çağı zehirlenmelerine yeniden bakış. Okmeydanı Tıp Derg. 2015;31:82-91.
• 13. Andiran N, Sarikayalar F. Pattern of acute poisonings in childhood in Ankara: what has changed in twenty years? Turk J Pediatr. 2004 Apr-Jun;46(2):147-52. PMID: 15214744.
• 14. Even KM, Armsby CC, Bateman ST. Poisonings requiring admission to the pediatric intensive care unit: A 5-year review. Clin Toxicol (Phila). 2014 Jun;52(5):519-24. doi: 10.3109/15563650.2014.909601. Epub 2014 Apr 17. PMID: 24738737.
• 15. Ozdemir R, Bayrakci B, Tekşam O, Yalçin B, Kale G. Thirty-three-year experience on childhood poisoning. Turk J Pediatr. 2012;54:251-9.
• 16. Soyucen E, Aktan Y , Saral E, Akgün N, Numanoğlu A U. Retrospective analysis of childhood poisoningin sakarya region. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2006;49:301-6.
• 17. Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F , Kurtoğlu S, Patıroğlu T. Çocuk acilsevisine getirilen zehirlenmeolgularının değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2009; 52: 68-74.
• 18. Öner N, Vatansever Ü, Turan Ç, Okutan Ö, Şimşek A, ve ark. Çocuklarda sık görülen zehirlenmelerden biri: Amitriptilin zehirlenmesi. Türkiye Klinikleri J Pediatri. 2004;13:123-8.
• 19. Jayashree M, Singhi S. Changing trends and predictors of outcome in patients with acute poisoning admitted to the intensive care. J Trop Pediatr. 2011 Oct;57(5):340-6. doi: 10.1093/tropej/fmq099. Epub 2010 Oct 26. PMID: 20978013.
• 20. Jaiprakash H, Sarala N, Venkatarathnamma PN, Kumar TN. Analysis of different types of poisoning in a tertiary care hospital in rural South India. Food Chem Toxicol. 2011 Jan;49(1):248-50.