Evaluation of Causative Microorganisms and Antibiograms in Cases Diagno-sed with Culture-Positive Neonatal Sepsis

Yıl 2023, , 657 - 661, 31.12.2023

Mehmet Kılıç , Halil Aslan , İhsan Yıldırım , Mehmet Fatih Deveci , Melek Hamidanoğlu

https://doi.org/10.35440/hutfd.1398047

Öz

Background: The causative agents and antibiotic resistances causing neonatal sepsis can vary according to the units. In this study, we aimed to analyze infants diagnosed with culture-confirmed late-onset neonatal sepsis in terms of frequency, etiolo-gic factors, causative microorganisms and antibiotic resistance.
Materials and Methods: The data of the patients monitored in the Neonatal Intensive Care Unit of Şanlıurfa Training and Research Hospital between 2018 and 2023 were obtained from infection control committee records, patient files, and the hospital data system. Among 1641 hospitalized cases during the specified period, 218 cases diagnosed with culture-confirmed late-onset neonatal sepsis were included in the study.
Results: 218 cases that were detected late-onset neonatal sepsis out of 1641 blood cultures examined for sepsis suspicion were included during the study period. 76.1 % of the cases were receiving invasive mechanical ventilator support. 23.9 % had picc lines, 55.5% had umbilical catheters, and 68.8 % had total parenteral nutrition. Among the isolates obtained from blood cultures taken after the third day of the study, 67 % were gram-negative agents. Among the gram negative agents, 43.1% were Klebsiella pneumoniae. Mortality rates were significantly higher in female cases and those receiving central venous catheters and invasive mechanical ventilator support. When the causative agents of sepsis were analyzed, mortality rates were significantly higher in cases with gram-negative agents (p < 0.05). For Klebsiella pneumoniae and Escherichia coli, the resistance rates were found to be, respectively: 96.6% and 40% for Ampicillin, 83.1% and 55% for Gentamicin, 72.9% and 75% for Ceftazidime, 25.4% and 10% for Amikacin, 16.9% and 10% for Imipenem/Meropenem, 6.8% and 0% for Colistin, and 5.1% and 15.8% for Levofloxacin.
Conclusions: The microorganisms detected in neonatal intensive care units and antibiotic resistance of these microorganisms may be variable. It is known that sepsis-related mortality rates can be reduced with appropriate empirical treatment, in early recognized late-onset neonatal sepsis cases. Therefore, each unit is recommended to formulate its treatment strategy as the sepsis agents and antibiotic resistances may differ among neonatal units.

Kültür Pozitif Yenidoğan Sepsis Tanılı Olguların Etken Mikroorganizma ve Antibiyogramlarının Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Yenidoğan sepsisine neden olan etkenler ve antibiyotik dirençleri ünitelere göre farklılık gösterebilmektedir. Bu çalışmada kültür kanıtlı geç neonatal sepsis tanısı almış bebekleri, sıklık, etiyolojik etmenler, etken mikroorganizmalar ve antibiyotik direnci yönünden incelemeyi amaçladık.
Materyal-metod: Çalışma 2018-2023 tarihleri arasında Şanlıurfa Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde tedavi ve takip edilen hastaların verileri, enfeksiyon komite kayıtları, hasta dosyaları ve hastane veri sisteminden elde edildi. Bu amaçla belirtilen tarihler arasında yatan 1641 olgudan, kültürle kanıtlanmış geç neonatal sepsis tanısı almış olan 218 olgu çalışmaya dahil edildi.
Bulgular: Çalışma döneminde sepsis şüphesiyle bakılan 1641 kan kültürünün 218’inde geç neonatal tespit edilen olgu çalışmaya alındı. Olguların %76,1’i invaziv mekanik ventilatör desteği almaktaydı. Olguların %23,9’u piccline, %55,5’inde göbek kateteri ve %68,8’inde total parenteral nütrisyon öyküsü vardı. Çalışmaya 3. günden sonra alınan kan kültürlerinde üreme tespit edilen etkenlerin %67’sinin gram negatif etkenler idi. Gram negatif etkenler içerisinde %43,1’inin Klebsiella pneumoniae olduğu tespit edildi. Olgularda kız cinsiyet, santral venöz kateter ve invaziv mekanik ventilatör desteği alanlarda mortalite oranları anlamlı olarak daha yüksekti. Sepsise sebep olan etkenler incelendiğinde gram negatif etkenlerde mortalite oranları anlamlı olarak daha yüksekti (p <0,05). Klebsiella pneumoniae ve Escherichia coli için sırasıyla Ampisilin direnci %96,6 ve %40, Gentamisin direnci %83,1 ve %55, Seftazidim direnci %72,9 ve %75, Amikasin direnci %25,4 ve %10 bulunurken, İmipenem/Meropenem direnci %16,9 ve %10, Kolistin direnci %6,8 ve %0, Levofloksasin %5,1 ve %15,8 bulundu.
Sonuçlar: Yenidoğan yoğun bakım kliniklerinde tespit edilen mikroorganizmalar ve bu mikroorganizmaların antibiyotik dirençlerinin farklılık gösterebileceğini göstermiştir. Erkenden farkına varılan geç neonatal sepsis olgularının uygun ampirik tedavi ile sepsise bağlı ölüm oranlarının azaltılabileceği bilinmektedir. Bu nedenle yenidoğan yoğun bakım üniteleri arasında sepsis etkenleri ve antibiyotik dirençleri farklılık gösterebileceğinden her ünitenin kendi tedavi stratejisini oluşturması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Antibiyotik direnci, geç neonatal sepsis, risk faktörleri, yenidoğan

Etik Beyan

Bu çalışma için Harran Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulundan (oturum 2022/14, Karar no: 19 sayılı) onay alınmıştır.

Kaynakça

• 1. Celik IH, Hanna M, Canpolat FE, Mohan Pammi. Diagnosis of neonatal sepsis: the past, present and future. Pediatr Res 2022;91:337-50.
• 2. Satar M, Arısoy AE, Çelik İH. Turkish Neonatal Society guideline on neonatal infections-diagnosis and treatment. Turk Pediatri Ars 2018;53(Suppl 1):S88-100.
• 3. Vergnano S, Menson E, Kennea N, Embleton N, Russell AB, Watts T, et al. Neonatal infections in England: the NeonIN surveillance network. Arch Dis Child Fetal Neona-tal Ed 2011;96:F9-14.
• 4. Shrestha G, Mulmi R, Joshi N, Shrestha PR. Prevalence of sepsis and possible severe bacterial infection among neo-nates in Nepal. J Nepal Health Res Counc 2018; 16: 1-5.
• 5. Stoll BJ, Hansen NI, Sánchez PJ, Faix RG, Poindexter BB, Van Meurs KP, et al. Early onset neonatal sepsis: the bur-den of group B Streptococcal and E. coli disease conti-nues. Pediatrics 2011;127:817-26. Erratum in: Pediatrics 2011;128:390.
• 6. Kazanasmaz H, Gümüş H. Prematüre Bebeklerde Kültürle Kanıtlı Neonatal Sepsisin Klinik ve Laboratuvar Değerlen-dirmesi. ADYÜ Sağlık Bilimleri Derg. April 2018;4(1):664-679.
• 7. Gümüş H, Kazanasmaz H. Kültür Kanıtlı Geç Neonatal Sepsis Olgularında Sıklık, İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Direncinin Araştırılması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2018, 13.3: 81-84.
• 8. Ceylan MR, Gümüş H, Solmaz A. Yenidoğan Kandida Sepsisli Olguların Retrospektif Değerlendirilmesi. Ahi Ev-ran Medical Journal, 2020; 4(3), 72-76.
• 9. Kara H, Ertuğrul S, Gündoğuş N, Akpolat N, Özmen Ö. An evaluation of patients with culture-proven sepsis in a ne-onatal intensive care unit. Dicle Medical Journal 2015; 42: 355-60
• 10. Berrington JE, Stewart CJ, Cummings SP, Embleton ND. The neonatal bowel microbiome in healt hand infection. Curr Opin Infect Dis 2014; 27: 236–43
• 11. Srinivasjois R, Nembhard W, Wong K, Bourke J, Pereira G, Leonard H. Risk of mortality into adulthood according to gestational age at birth. J Pediatr 2017; 190: 185-91.
• 12. Villamor-Martinez E, Lubach GA, Rahim OM, Degraeuwe P, Zimmermann LJ, Kramer BW, et al. Association of His-tological and Clinical Chorioamnionitis With Neonatal Sepsis Among Preterm Infants: A Systematic Review, Me-ta-Analysis, and Meta-Regression. Front Immunol. 2020 Jun 5;11:972.
• 13. Özdemir AA., Elgörmüs, Y. Neonatal Sepsisli Olgularin Retrospektif Degerlendirilmesi ve Etkenlerin Antibiyotik Direnci/Retrospective evaluation of the cases with neona-tal sepsis and antibiotic resistance of the causing micro-organisms. Şişli Etfal Hastanesi Tip Bülteni, 2016;50(4), 319.
• 14. Çetinkaya E. Neonatal sepsisli ileri derecede preterm yenidoğanların geriye dönük değerlendirilmesi. 2014;44-60
• 15. Aldemir E, Kavuncuoğlu S, Türel Ö. Yenidoğan Sepsis Epidemiyolojisi: Etken Dağılımı ve Antibiyotik Duyarlılıkla-rı. Cocuk Enfeksiyon Dergisi, 2019;13(4), 199-205.
• 16. Bulut MO, Bulut İK, Büyükkayhan D, İçağasıoğlu D, Gülte-kin A, Toksoy, HB. Neonatal sepsisli olguların retrospektif olarak değerlendirilmesi. CÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 2005; 27: 63-8.
• 17. Gürsu HA. Yenidoğan sepsisi tanısında Serum Amiloid A (SAA)’nın önemi ve CRP ile karşılaştırılması. Uzmanlık te-zi. İstanbul, Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi I. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, 2005.
• 18. Kavuncuoğlu S, Kazancı S, Yıldız H, Aldemir E, Türel Ö, Ramoğlu M. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan kül-tür pozitif sepsisli olguların sıklık, etiyolojik faktörler, et-ken mikroorganizmalar ve antibiyotik direnci yönünden in-celenmesi. JOPP Derg 2011; 3: 129-38.