Background: P-wave duration and P-wave dispersion (PWD) are electrocardiographic (ECG) markers of atrial conduction. This study aimed to compare these parameters in ischemic and hemorrhagic stroke patients versus controls and to examine the effects of stroke subtypes on atrial electrophysio-logy.
Materials and Methods: This cross-sectional study included , 34 patients with ischemic stroke, 33 patients with hemorrhagic stroke, and 45 healthy subjects as control group. The 12-lead ECGs of all individuals taken at the time of admission to the hospital were analyzed. Maximum P wave duration (Pmax) and PWD were manually measured. All patients underwent brain CT and/or MRI within the first 24-48 hours of presentation, while echocardiography was performed within the first 48-72 hours of hospitalization.
Results: Both stroke groups had significantly increased Pmax (ischemic: 130.3±11.9 ms, hemorrhagic: 118.8±14.7 ms, control: 91.8±11.5 ms; p<0.001) and PWD (ischemic: 40.9±13.3 ms, hemorrhagic: 43.6±13.1 ms, control: 23.8±9.1 ms; p<0.001) values compared to controls. No significant differ-ences were found between the ischemic and hemorrhagic groups.
Conclusions: Ischemic and hemorrhagic stroke patients had prolonged P wave duration and increa-sed PWD during the acute phase of stroke compared to the control group. These findings suggest altered atrial conduction in stroke patients, regardless of stroke subtype, and may indicate an incre-ased risk of atrial fibrillation (AF) in this population.
stroke P wave duration P wave dispersion atrial fibrillation
Amaç: P dalga süresi ve P dalga dispersiyonu (PWD), atriyal iletimin elektrokardiyografik (EKG) belir-teçleridir. Bu çalışma, iskemik ve hemorajik inme hastalarında bu parametreleri kontrol grubuyla karşılaştırmayı ve inme alt tiplerinin atriyal elektrofizyoloji üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçla-mıştır.
Materyal ve Metod: Bu kesitsel çalışmaya, 34 iskemik inme hastası, 33 hemorajik inme hastası ve 45 sağlıklı kişi kontrol grubu olarak dahil edildi. Tüm kişilerin hastaneye başvuru kabulünde çekilen 12 derivasyonlu EKG'leri analiz edildi. Maksimum P dalga süresi (Pmax) ve PWD manuel olarak ölçüldü. Tüm hastalara beyin BT ve/ veya MR başvurularının ilk 24–48 saati içinde, ekokardiyografi ise yatışla-rının ilk 48–72 saatleri içerisinde çekilmişti.
Bulgular: Her iki inme grubu da kontrol grubuna kıyasla anlamlı derecede artmış Pmax (iskemik: 130.3±11.9 ms, hemorajik: 118.8±14.7 ms, kontrol: 91.8±11.5 ms; p<0.001) ve PWD (iskemik: 40.9±13.3 ms, hemorajik: 43.6±13.1 ms, kontrol: 23.8±9.1 ms; p<0.001) değerlerine sahipti. İskemik ve hemorajik gruplar arasında anlamlı fark bulunmadı.
Sonuç: İskemik ve hemorajik inme hastaları, inmenin akut fazında kontrol grubuna kıyasla uzamış P dalga süresi ve artmış PWD değerlerine sahipti.Bu bulgular, inme alt tipinden bağımsız olarak, inme hastalarında değişmiş atriyal iletimi düşündürmekte ve bu popülasyonda atriyal fibrilasyon (AF) riski-nin artmış olabileceğini göstermektedir.
inme P dalga süresi P dalga dispersiyonu atriyal fibrilasyon
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Kardiyoloji |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 25 Ağustos 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 29 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 18 Mayıs 2025 |
Kabul Tarihi | 13 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 22 Sayı: 3 |
Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi / Journal of Harran University Medical Faculty