Background: Decompansated heart failure (HF) causes
various metabolic and physiological processes as a result of the failure to
meet the metabolic needs of the tissues. Reactive oxygen species produced in
this process cause harmful oxidative reactions. In this study, we aimed to investigate
the relationship between the oxidative stres parameters and the treatment of
acute decompensated patients with HF.
Methods: A total of 40 patients with decompensated HF
were included in the study. Anthropometric measurements, echocardiography, routine
biochemical parameters, total antioxidant capacity (TAC), total oxidative level
(TOL), and oxidative stres index (OSI) were obtained before admission and
discharge.
Results: Pulse rate, systolic blood pressure and
diastolic blood pressure decreased and left ventricular ejection fraction was
increased after standard HF treatment (p <0.05 for all ). Also post
treatment TAC, TOL and OSI values were found to significantly higher than those
pre-treatment values (p <0.05 for all). İn corelation analysis there was a
negative correlation between TAK and systolic and diastolic blood pressure (r:
-0,307, p: 0.014; r: -0,393, p: 0.001, respectively), and a negative
correlation was found between EF and CT and OSI (r: - 0.298, p: 0.011; r:
-0.332, p: 0.005, respectively).
Conclusions: It was observed that oxidative stres was high
in decompensated HF patients and these high levels were maintained in patients
who were compensated after treatment. As there are limited studies on the
effects of acute decompensated HF treatment on these parameters in the
literature, further studies are needed on this subject, since the results are
limited and the controversial.
Amaç:
Dekompanse kalp yetersizliği (KY), dokuların metabolik ihtiyacının
karşılanamaması sonucunda çeşitli metabolik ve fizyolojik süreçlere yol açar.
Bu süreçte üretilen reaktif oksijen türleri zararlı oksidatif reaksiyonlara yol
açar. Bu çalışmamızda, akut dekompanse KY hastalarında uygulanan tedavinin
oksidatif stres parametreleri ile ilişkisini ve bu parametrelerde düzelmeyi
sağlayıp sağlamadığını araştırmayı amaçladık.
Materyal ve Metot:
Dekompanse KY nedeniyle yatan toplamda 40 hasta çalışmaya alındı. Hastaların
yatışında tedavi öncesi ve taburculuk öncesinde tedavi sonrası antropometrik
ölçümleri, ekokardiyografileri, rutin biyokimyasal parametreler yanında total
antioksidan kapasite (TAK), total oksidatif seviye (TOS) ve bu ölçümlerin
oranlarından elde edilen oksidatif stres indeksi (OSİ) hesaplandı.
Bulgular:
KY tedavisi sonrası nabız, sistolik kan basıncı ve diyastolik kan basıncında
azalma, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda yükselme gözlendi (hepsi için
p<0.05). Ek olarak KY tedavisi sonrası alınan TAK, TOS ve OSİ değerlerinin
tedavi öncesi değerlere göre anlamlı olarak daha fazla olduğu izlendi (hepsi için
p<0.05). Yapılan korelasyon analizinde TAK ile sistolik ve diyastolik kan
basıncı arasında negatif bir ilişki olduğu (sırasıyla r: -0,307, p:0.014; r:
-0,393, p:0.001), EF ile de TAK ve OSİ arasında negatif bir ilişki olduğu
bulundu (sırasıyla r: -0,298, p:0.011; r:-0,326, p:0.005).
Sonuç:
Oksidatif stresin dekompanse KY hastalarında yüksek olduğu ve tedavi ile
kompansasyon sonrasında da bu yüksek seviyelerinin devam ettiği görüldü.
Literatürde akut dekompanse KY tedavisinin bu parametreleri ne düzeyde etkilediğini
gösteren çalışmalar sınırlı ve sonuçları tartışmalı olduğundan, bu konu ile
ilgili daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir.
total antioksidan kapasite total oksidatif seviye oksidatif stres indeksi kalp yetersizliği
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ağustos 2019 |
Gönderilme Tarihi | 31 Ocak 2019 |
Kabul Tarihi | 1 Ağustos 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 16 Sayı: 2 |
Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi / Journal of Harran University Medical Faculty