The effectiveness and timing effect of probing in the treatment of congenital nasolacrimal channel occlusion

Yıl 2019, Cilt: 16 Sayı: 2, 341 - 345, 29.08.2019

Müslüm Toptan

https://doi.org/10.35440/hutfd.543361

Öz

Background: To evaluate the efficacy of probing therapy
and the success rates according to age groups in patients with congenital
nasolacrimal duct obstruction (CNCO).

Methods: In this study, the records of patients who
underwent probing between 2016-2019 due to CNCO were examined retrospectively.
The age of the patients at the time of probing, the status of complaints of
post-treatment irrigations, the presence of epiphora, and the results of the
fluorescein disappearance test were noted. The success of the procedure was
evaluated according to the age groups.

Results: A total of 77 patients (45 female (58.5%) and
32 men (41.5%) with congenital nasolacrimal duct obstruction were included in
the study. The mean age of the patients was 18.8±10.4 months (2-39 months) and the
mean follow-up period was 11.6 ±7.6 months (6-18 months). In 35 patients, right
(37.2%), in 42 (44.7%) left and in 17 (22.1%) both eyes were probed in 94 eyes.
The patients were divided into four groups according to their age. In the first
group (0-12 months), the success rate was 100% with the probing, in the second
group (13-24 months) by 90.0% with the first probe application and in the
second by 97.4%. In the third group (25-36 months), 66.7% was successfully
applied by probing. In the fourth group (37-48 months), the success rate was
56.2%.

Conclusions: Probing for CNCO patients not recovering with
hydrostatic massage treatment is an effective treatment method in early age
groups. The patient should not be late in probing because the chances of success
will decrease as the patient's age increases.

Anahtar Kelimeler

Congenital, Nasolacrimal duct

Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı tedavisinde sondalama yönteminin etkinliği ve zamanlamasının başarıya etkisi

Öz

Amaç: Doğumsal nazolakrimal kanal
tıkanıklığı (DNLKT) olan hastalarda sondalama yönteminin etkinliğini ve yaş
gruplarına göre başarı oranlarını değerlendirmek.

Materyal
ve Metot:
Bu çalışmada, DNLKT nedeni ile 2016-2019 yılları arasında sondalama işlemi
uygulanan hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların
sondalama yapıldığı zamandaki yaşı, işlem sonrası epifora varlığı, sulanma
yakınmalarının durumu ve floresein kaybolma testinin sonuçları not edildi.
Ameliyat sonrası dönemde işlemin başarısı yaş gruplarına göre değerlendirildi.

Bulgular: DNLKT tanısı alan 45 kız (%58.5), 32
erkek (%41.5) toplam 77 hasta çalışmaya alındı. Olguların yaş ortalaması
18.8±10.4  ay (2-39 ay) ve ortalama takip
süresi 11.6±7.6 ay (6-18 ay) idi. Hastaların 35’ inde sağ (%37.2), 42’ sinde sol
(%44.7), 17’ inde her iki gözüne (%22.1), toplam 94 göze sondalama uygulandı.
Hastalar başvuru esnasındaki yaşlarına göre dört farklı gruba ayrıldı. Birinci
grupta (0-12 aylık) sondalama ile %100, ikinci grupta (13-24 aylık) 1. sonda
uygulaması ile %90.0, 2. sondalama ile %97.4 oranında başarı sağlandı. Üçüncü
grupta (25-36 ay) sondalama ile %66.7 oranında başarıyla uygulandı. Dördüncü
grupta (37-48 ay arası) sondalama tedavisi ile % 56.2 oranında başarı elde
edildi.  

Sonuç: Hidrostatik masaj tedavisi ile
düzelmeyen DNLKT olguları için sondalama işlemi erken yaş gruplarında etkili
bir tedavi şeklidir. Hastanın yaşı arttıkça başarı şansı azalacağı için
sondalama uygulamasında geç kalınmaması gerekmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Doğumsal nazolakrimal kanal tıkanıklığı, sondalama

Kaynakça

• Calhoun JH. Problems of the lacrimal system in children. Pediatr Clin North Am. 1987;34(6):1457-65.
• Young JD, MacEwen CJ. Managing congenital lacrimal obstruction in general practice. BMJ 1997;315(2):293-6.
• MacEwen CJ, Young JD. Epiphora during the first year of life. Eye 1991;5(5):596-600.
• Kushner BJ. Congenital nasolacrimal system obstruction. Arch Ophthalmol 1982;100(4):597-600.
• Casady JV. Dacryocystitis of infancy. Am J Ophthalmol 1948;31(7):773-780.
• Takahashi Y, Kakizaki H, Chan WO, Selva D. Management of congenital nasolacrimal duct obstruction. Acta Ophthalmol 2010;88(5):506-513.
• Broggi RJ. The treatment of congenital dacryostenosis. AMA Arch Ophthalmol 1959;61(1):30-36.
• Baker JD. Treatment of congenital nasolacrimal system obstruction. J Pediatr Opththalmol Strabismus 1985;22(1):34-5.
• Katowitz JA, Welsh MG. Timing of initial probing and irrigation in congenital nasolacrimal duct obstruction. Ophthalmology 1987;94(6):698-705.
• Miller A.M., Chandler D.L., Repka M.X., Hoover D.L., Lee K.A., Melia M., Paul J.R., David I.S. Office probing for treatment of nasolacrimal duct obstruction in infants. J. Aapos. 2014;18(1):26–30.
• Robb RM. Success rates of nasolacrimal duct probing at time intervals after 1 year of age. Ophthalmology 1998;105(7):1307-10.
• Ffooks OO. Dacryocystitis in infancy. Br J Ophthalmol 1962;46(7):422-434.
• Mannor GE, Rose GE, Frimpong-Ansah K, Ezra E: Factors affecting the success of nasolacrimal duct probing for congenital nasolacrimal duct obstruction. Am J Ophthalmol 1999;127(5):616-617.
• Stager D, Baker JD, Frey T, Weakley DR, Birch EE. Office probing of congenital nasolacrimal duct obstruction. Ophthalmol Surg. 1992;23(7):482-484.
• Okumuş S, Erbağcı İ, Güngör K, Bekir N. Doğumsal Nazolakrimal Kanal Tıkanıklığı Olan Hastalara Yaş Gruplarına Göre Uyguladığımız Tedavi Yöntemleri ve Sonuçlarımız. Türkiye Klinikleri J Ophthalmol. 2009;18(4):223-9.
• Demirci KYF, Demirci H, Bilgin KL. Doğumsal nasolakrimal kanal tıkanıklığı tedavisinde lavaj-sonda. T 0ft Gaz 1995;25:365-368.
• Zwaan J: Treatment of congenital nasolacrimal duct obstruction before and after the age of I year. Ophthalmic Surg Lasers 1997;28(11):932-936.
• Sturrock SM, MacEwen CJ,Young JDH.Long term results after probing for congenital nasolacrimal duct obstruction.Br J Ophthalmol 1994;78(12):892-894.
• Kushner BJ. The magement of nasolacrimal duct obstruction in children between 18 months and 4 years old. J AAPOS.1998;2(1):57-60.
• Kashkouli MB, Beigi B et al. Late and very late inital probing for congenital nasolacrimal duct obstruction: what is the cause of failure? Br J Ophthalmol 2003;87(9):1151-1153.
• Paul TO, Shepherd R. Congenital nasolacrimal duct obstruction:natural history and the timing of optimal intervention. J Pediatr Strabismus 1994;31(6):362-7.
• Zilelioglu G, Hosal M.B. The results of late probing in congenital nasolacrimal duct obstruction. Orbit 2007;26(1):1-3.
• Erdöl H, İmamoğlu HI, Aslan MF. Dört yaşından küçük çocuklarda konjenital nazolakrimal kanal tıkanıklığının tedavisi. Türkiye Klinikleri J Oftalmoloji 1999;8(4):240-243.
• Elibol O, Güler C, Topalkara A, Demircan S. Konjenital nazolakrimal kanal tıkanıklığı. Türkiye Klinikleri Oftalmoloji 1996;3(4):273-6.