Background: We aimed to evaluate the cardiac murmur and echocardiography findings of the patients who were referred to our pediatric cardiology unit for cardiac murmur.
Materials and Methods: The murmurs of the patients were divided into two as innocent and pathological. Electrocardiographic and echocardiographic evaluations were performed on the patients.
Results: 219 patients who applied with murmur were included in our study. The average age of the patients was 21.61 ± 34.3 months. Patent foramen ovale (40 patients) and small secundum atrial septal defect (1 patient) were detected in 138 patients with innocent murmur. While cardiac pathology was detected in 96.2% of the patients who were thought to have a pathological murmur, no cardiac pathology that required treatment was found in any of the patients with an innocent murmur (p <0.01). When it was aimed to examining the determinacy of murmur in distinguishing echocardiographic findings: The sensitivity of physical examination is 66% for pediatric cardiology physicians and its specificity is 97%, its positive predictive value is 96%, its negative predictive value is 83%, and the accuracy rate is 80%, The sensitivity of physical examination is 57% for general pediatricians and its selectivity is 87%. The positive predictive value was 84%, the negative predictive value was 64%, and the accuracy rate was 71%.
Conclusion: The higher rate of detecting cardiac pathologies by physical examination of pediatric cardiologists than pediatricians shows the importance of cardiovascular examination. If general pediatricians receive a good cardiovascular examination training, they will both keep the patient and the family away from unnecessary stress and protect the patients from cardiac pathologies that may be irreversible later in their lives.
Key Words: Child, Physical examination, Cardiac murmur, Echocardiography
Amaç: Çocuk kardiyoloji polikliniğimize kardiyak üfürüm nedeni ile gönderilen hastaların kardiyak üfürüm ve ekokardiyografi bulgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metod: Hastaların üfürümleri masum ve patolojik olmak üzere ikiye ayrıldı. Hastalara elektrokardiyografik ve ekokardiyografik değerlendirme yapıldı.
Bulgular: Çalışmamıza üfürüm ile başvuran 219 hasta alındı. Hastaların yaş ortalaması 21,61 ± 34,3 ay. Masum üfürümü olan 138 hastada şu an için tedavi gerektirmeyen patent foramen ovale (40 hasta), küçük sekundum atriyal septal defekt (1 hasta) saptandı. Patolojik üfürüm olduğu düşünülen hastaların %96,2’sinde kardiyak patoloji saptanırken, masum üfürüm saptanan hastaların ise hiçbirinde tedavi gereken kardiyak patoloji saptanmadı (p<0.01). Üfürümün ekokardiyografik bulguları ayırt etmedeki belirleyiciliği incelendiğinde: Çocuk kardiyoloji hekimleri için fizik muayenenin duyarlılığı %66, seçiciliği %97, pozitif tahmini değeri %96, negatif tahmini değeri %83 ve doğruluk oranı %80 iken, genel çocuk uzmanlarının duyarlılığı %57, seçiciliği %87, pozitif tahmini değeri %84, negatif tahmini değeri %64 ve doğruluk oranı %71 idi
Sonuç: Çocuk kardiyoloji uzmanları ile genel çocuk hekimleri arasındaki fizik muayene ile kardiyak patoloji saptama oranı arasındaki fark fizik muayenenin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha göstermektedir. Genel çocuk hekimlerinin kardiyak muayene konusunda çok iyi eğitilmeleri ile ailelere verecekleri sağlıklı bilgi sayesinde aileleri ve çocukları gereksiz stresten uzak tutacak ve hastaları hayatlarının ilerleyen dönemlerinde geri dönüşümsüz olabilecek kardiyak patolojilerden korumuş olacaklardır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Ağustos 2021 |
Gönderilme Tarihi | 4 Haziran 2021 |
Kabul Tarihi | 1 Temmuz 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 18 Sayı: 2 |
Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi / Journal of Harran University Medical Faculty