Background: This research aims to investigate how the presence of natural light and windows in the oper-ating room environment affects burnout syndrome and depression, which are common in employees.
Materials and Methods: The prospective and multicenter study was conducted in two different hospitals with and without windows in the operating rooms after ethics committee approval. The participants were anesthesiologists, nurses, and anesthesia technicians who spent all their shifts in the operating room environment. The participants were asked to fill out a questionnaire, the first part inquired about socio-demographic data of the participants, the second part included the Beck Depression Inventory, which measured their depression levels, and finally the third part comprised the Maslach Burnout Inventory, which determined the burnout levels of participants.
Results: The study included individuals working in operating rooms with (92) and without (97) windows. The participants were doctors (28.05%), nurses (29.55%) and technicians (42.35%). Of the participants, 95.85% answered yes to the question ‘‘should there be windows in the work environment?” The deper-sonalization and emotional exhaustion levels on the Maslach Burnout Inventory were significantly lower in individuals working in operating rooms with windows. The Beck Depression Inventory results of indi-viduals working in hospitals with windows were significantly lower than those in hospitals without win-dows.
Conclusions: Designing operating rooms in hospitals to receive daylight reduces the rate of burnout syn-drome and depression. This will increase the work performance and efficiency of healthcare professionals working in operating rooms and will also reduce the possibility of medical errors.
Amaç: Bu araştırma, ameliyathane ortamında doğal ışık ve pencerelerin varlığının, çalışanlarda yaygın olarak görülen tükenmişlik sendromu ve depresyon üzerinde nasıl bir etki yarattığını incelemeyi amaçla-maktadır.
Materyal ve Metod: Prospektif ve çok merkezli olarak tasarlanan çalışma etik kurul onayı sonrasında ame-liyathanesinde penceresi olan ve olmayan iki farklı hastanede gerçekleştirildi. Katılımcılar, tüm mesaile-rini ameliyathane ortamında geçiren anestezi doktorları, hemşireler, anestezi teknikerleri ve teknisyenle-rinden oluşmaktadır. Çalışmaya katılanlar, üç aşamalı bir anket formu doldurmuşlardır. Bu anketin ilk kısmında katılımcıların sosyo-demografik verileri yer almakta, ikinci bölümde Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılarak tükenmişlik düzeyleri belirlenmiş ve son olarak Beck Depresyon Ölçeği ile depresyon düzeyle-ri değerlendirilmiştir.
Bulgular: Araştırmaya, ameliyathanesinde penceresi bulunan hastaneden 92 kişi, penceresiz hastaneden ise 97 kişi katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalamaları, eğitim seviyesi, medeni durumu ve çocuk sayısı yaklaşık olarak birbirine yakın olup, gruplar arasında istatistiksel bir fark bulunmamıştır (p> 0,05). Katılımcı-ların mesleki dağılımı ise; 53 doktor (%28,05), 56 hemşire (%29,55) ve 80 tekniker/teknisyen (%42,35) şeklindedir. Katılımcıların %95,85’i ‘‘çalışma ortamında pencere bulunmalı mı?’’ sorusuna evet olarak cevap vermiştir. Penceresi bulunan ameliyathanede görev yapan bireylerde, Maslach Tükenmişlik Ölçe-ği'nde yer alan duyarsızlaşma ve duygusal tükenmişlik düzeyleri, gün ışığı almayan ameliyathane çalışanla-rına kıyasla anlamlı şekilde daha düşük olduğu gözlemlenmiştir (p<0,05). Ayrıca, penceresi bulunan hasta-nede çalışan bireylerin Beck depresyon testi sonuçları, penceresiz olan hastaneden belirgin şekilde daha düşük olduğu görülmüştür (p<0,05).
Sonuç: Çalışmamızda; hastanelerde ameliyathanelerin gün ışığı alacak şekilde tasarlanmasının, tükenmişlik sendromu ve depresyon oranını azalttığı görülmüştür. Bu durum ameliyathanede çalışan sağlık çalışanları-nın iş performans ve verimliliğini arttıracağı gibi, tıbbi hata yapma olasılığını da azaltacaktır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Anesteziyoloji |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 25 Ağustos 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 29 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 5 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 9 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 22 Sayı: 3 |
Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi / Journal of Harran University Medical Faculty