Effect of Flunixin Meglumine, Meloxicam and PGE2 Administrations After Insemination on Pregnancy Rates in Cows

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 2, 105 - 109, 01.06.2016

Nihat Özyurtlu Yunus Çetin İbrahim Küçükaslan Mesih Kocamüftüoğlu

Öz

The aim of this study was to investigate the effects of Flunixin meglumin (FM), Meloxicam (ML) and PGE2, which
their luteotrophic and luteoprotectan, on pregnancy rates after artificial insemination in cows. The animal material of the
study consisted of 97 cyclic Holstein Friesian cows, which were at least in the 45th day of postpartum, calved at least once
and determined as healthy in reproductive examinations. PRID was inserted to all animals and removed 12 days after
insertion. Five ml PGF2α injected intramuscularly just before the removal of PRID. Artificial inseminations (AI) were
performed by an experienced veterinarian 72. hours after PGF2α injection. Cows were randomly divided into 4 groups,
which were arranged as 0.2 mg/kg s.c. meloxicam injected (ML, n=29), 1.1 mg/kg i.m flunixin meglumin injected (FM, n=28),
2.5 mg intravaginal Dinoproston inserted (PGE2, n=20), 10 ml i.m Placebo (%0.9 NaCl) injected (Control, n=20) groups. All
administrations were performed 15 days after AI and pregnancies were evaluated by ultrasonography on 45th day post
insemination. According to results, pregnancy rates were; 58.62% (17 pregnant, 12 non-pregnant), 42.85% (12 pregnant, 16
non-pregnant), 45% (9 pregnant, 11 non-pregnant), 45% (9 pregnant, 11 non-pregnant) in ML, FM, PGE2 and Control
groups, respectively. Higher pregnancy rates were achieved in the meloxicam treated cows, whereas similar results were
obtained in the cows, which were treated by FM and PGE2, with the placebo group.

Anahtar Kelimeler

Flunixin meglumin, Meloxicam, PGE2, Pregnancy rate, Cow

İneklerde Tohumlama Sonrası Fluniksin Meglumin, Meloksikam ve PGE2 Uygulamalarının Gebelik Oranları Üzerine Etkisi

Öz

Bu çalışmanın amacı luteotropik ve luteoprotektan etkileri bilinen fluniksin meglumin, meloksikam ve PGE2’nin
ineklerde suni tohumlama sonrası gebelik oranları üzerine etkisini incelemekti. Çalışmanın hayvan materyalini postpartum
en az 45. günde olan, en az bir kez doğum yapmış, reprodüktif muayenelerde sağlıklı olarak tespit edilen 97 adet siklik
Holştayn Frizyan inek oluşturdu. Bütün hayvanlara PRID uygulandı ve 12 gün sonra uzaklaştırıldı. Uzaklaştırmadan hemen
önce 5 ml PGF2α i.m uygulandı. PGF2α uygulamasını izleyen 72. saatte deneyimli bir veteriner hekim tarafından suni
tohumlama yapıldı. İnekler; 0.2 mg/kg s.c. meloksikam (ML, n=29), 1.1 mg/kg i.m fluniksin meglumin (FM, n=28), 2.5 mg
intravaginal dinoproston (PGE2, n=20), 10 ml i.m placebo (%0.9 NaCl) (Kontrol, n=20) grupları olmak üzere rastgele 4 gruba
ayrıldı. Bütün uygulamalar suni tohumlama sonrası 15. günde yapıldı ve gebelikler tohumlama sonrası 45. günde
ultrasonografi ile değerlendirildi. Gebelik oranları ML, FM, PGE2 ve Kontrol grubunda sırasıyla %58.62 (17/29), %42.85
(12/28), %45 (9/20) ve %45 (9/20) olarak belirlendi (P> 0.05). Placebo uygulamaları ve FM ve PGE2 uygulanan ineklerde
benzer sonuçlar elde edilirken, ML uygulanan ineklerde daha yüksek gebelik oranları elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Fluniksin meglumin, Gebelik oranı, İnek, Meloksikam, PGE2