Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 1, 9 - 20, 01.01.2020

Öz

Kaynakça

  • Aghaei, S. M. (2012). Evolution of the world wide web From WEB 1.0 TO WEB 4.0. International Journal of Web & Semantic Technology. Barutçu, S., & Tomaş, M. (2013). Sürdürülebilir Sosyal Medya Pazarlaması ve Sosyal Medya Pazarlamasının Etkinliğinin Ölçümü. Journal of Internet Applications & Management/İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 4(1). Castells, M. (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür Cilt 1. Ağ Toplumunun Yükselişi (s. 485). içinde İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Drucker, P. (1998). Harvard business review on knowledge management. Harvard Bussines Rewiew. Evans, D. M. (2010). Social Media Marketing The Next Generation of Business Engagement. Wiley. Güçdemir, Y. (2017). Sosyal Medya – Halkla İlişkiler, Reklam ve Pazarlama. İstanbul: Derin Yayınları. Kaplan, A. M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of Social Media. Business Horizons, 59-68. Kılınç, M. (2017). Kitle kültürünün dijital kültüre dönüşümü ve toplumsal etkilerinin incelenmesi . İstanbul Aydın Üniversitesi. Kotler, P., Kartajaya, H., & Setiawan, I. (2017). Pazarlama 4.0. İstanbul: Optimist Yayınları. Köksal, Y., & Şuayip, Ö. (2013). Bir İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya’nın Tutundurma Karması İçerisindeki Yeri. Süleyman Demirel Üniversitesi İBBF Dergisi, 337. Mangold, W. G. (2009). Social media: The new hybrid element of the promotion mix. Business horizons 52.4 , 357-365. Mills, A. J. (2012). Virality in Social Media: the SPIN Framework. Journal of Public, 162-169. Neuman, W. L. (2009). Toplumsal araştırma yöntemleri: nitel ve nicel yaklaşımlar: 1. cilt. Yayınodası. Okay, A. (2012). Kurum Kimliği. İstanbul: Derin Yayınları. Saravanakumar, M. a. (2012). Social media marketing. Life Science Journal 9.4. Tuten, T. L. (2017). Social media marketing. Sage. Weinberg, T. (2009). The New Community Rules; Marketing On The Social Web. O’Reilly. Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Zarella, D. (2009). The Social Media Marketing Book. O’Reilly Media.

ARAŞTIRMA ŞİRKETLERİNİN SOSYAL MEDYA KULLANIMI

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 1, 9 - 20, 01.01.2020

Öz

İletişim teknolojileri hızla gelişmektedir. Bu ilerleme bireylerin çevrimiçi araçları
daha sık kullanımını sağlamaktadır. Günümüzde bu araçlardan en öne çıkanı ise
sosyal medyadır. Sosyal medya günümüz insanının günlük rutinleri arasında
kendine sağlam bir yer edinmiş ve her geçen gün daha fazla bireyin kullandığı
bir araçlar bütünü haline gelmiştir. Sosyal medya pazarlaması ise; tüketiciye
büyük ölçüde söz hakkı tanıyan ve karşılıklı diyalog, dinleme ve harekete
geçme anlayışlarına dayanan güncel bir pazarlama anlayışıdır. Tüketiciler
sosyal medyada kullanıcı veya firma tarafından yayınlanan içeriklerden
etkilenmektedirler. Bu nedenle, sosyal medyada bir ürün ya da hizmetin ne kadar
ve nasıl konuşulduğu işletmeler için mühim hale gelmektedir. Bu çalışma teori
ve uygulama bölümlerinden oluşmaktadır. Teori kısmında yeni medya ve dijital
pazarlama ile ilgili literatüre başvurulmuş, araştırma kısmında ise küresel ve
yerel ölçekli iki araştırma şirketinin sosyal medya kullanımı analiz edilmiştir.

Kaynakça

  • Aghaei, S. M. (2012). Evolution of the world wide web From WEB 1.0 TO WEB 4.0. International Journal of Web & Semantic Technology. Barutçu, S., & Tomaş, M. (2013). Sürdürülebilir Sosyal Medya Pazarlaması ve Sosyal Medya Pazarlamasının Etkinliğinin Ölçümü. Journal of Internet Applications & Management/İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 4(1). Castells, M. (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür Cilt 1. Ağ Toplumunun Yükselişi (s. 485). içinde İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Drucker, P. (1998). Harvard business review on knowledge management. Harvard Bussines Rewiew. Evans, D. M. (2010). Social Media Marketing The Next Generation of Business Engagement. Wiley. Güçdemir, Y. (2017). Sosyal Medya – Halkla İlişkiler, Reklam ve Pazarlama. İstanbul: Derin Yayınları. Kaplan, A. M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of Social Media. Business Horizons, 59-68. Kılınç, M. (2017). Kitle kültürünün dijital kültüre dönüşümü ve toplumsal etkilerinin incelenmesi . İstanbul Aydın Üniversitesi. Kotler, P., Kartajaya, H., & Setiawan, I. (2017). Pazarlama 4.0. İstanbul: Optimist Yayınları. Köksal, Y., & Şuayip, Ö. (2013). Bir İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya’nın Tutundurma Karması İçerisindeki Yeri. Süleyman Demirel Üniversitesi İBBF Dergisi, 337. Mangold, W. G. (2009). Social media: The new hybrid element of the promotion mix. Business horizons 52.4 , 357-365. Mills, A. J. (2012). Virality in Social Media: the SPIN Framework. Journal of Public, 162-169. Neuman, W. L. (2009). Toplumsal araştırma yöntemleri: nitel ve nicel yaklaşımlar: 1. cilt. Yayınodası. Okay, A. (2012). Kurum Kimliği. İstanbul: Derin Yayınları. Saravanakumar, M. a. (2012). Social media marketing. Life Science Journal 9.4. Tuten, T. L. (2017). Social media marketing. Sage. Weinberg, T. (2009). The New Community Rules; Marketing On The Social Web. O’Reilly. Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Zarella, D. (2009). The Social Media Marketing Book. O’Reilly Media.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Meriç Kılınç Bu kişi benim 0000-0002-2076-6615

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2020
Gönderilme Tarihi 16 Nisan 2019
Kabul Tarihi 16 Ağustos 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 12 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kılınç, M. (2020). ARAŞTIRMA ŞİRKETLERİNİN SOSYAL MEDYA KULLANIMI. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 12(1), 9-20.


All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)

by-nc.png