Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Uluslararasılaşma – Ne kadar, Kime ve Sonuç?

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 77 - 95, 21.04.2016

Öz

Dünya nüfusunun ve yaşam kalitesinin artmasıyla ortalama yaşam

süresi uzamakta olup dünya nüfusu 9 milyarı bulacak şekilde artacaktır.

Artan nüfus eğitime duyulan talebi de beraberinde getirecek ve özellikle

yükseköğretim alanı sadece eğitim alanı için değil, hayatın geri kalan

diğer kısımları için de ciddi bir potansiyel oluşturacaktır. Sınırların

gitgide yok olmaya yüz tuttuğu bir ortamda küreselleşmenin de etkisiyle

yükseköğretime erişim çok daha kolaylaşmışken ve hatta yaşadığımız

şehirde bile birden fazla aynı nitelik ve niceliğe sahip yükseköğretim

kurumu bulabiliyorken nitelikli insanları kendi kurumlarına çekebilmek

için eğitim kurumlarının ne gibi stratejileri olmalıdır? Bunun yanı sıra

buralardan mezun olan kişiler yarışa girdiklerinde en dış kulvardaki ile

en iç kulvardaki kişinin eşit rekabet gücünü sağlayacak fırsatlar sadece

yükseköğretim ile verilen eğitimle mi sınırlıdır? Uluslararasılaşmanın

farklı biçim ve mekanizmalarını kullanarak farklı ülkelerde eğitim almayı

tercih etmiş kişinin bu eğitim sonucunda beklentisi sadece iyi bir iş mi

bulmaktır ve eğitim veren kurum da uluslararasılaşmanın neticesinde

sadece adını uluslararası arenada duyurmak mı istemektedir? Kültürel,

dilsel ve dinsel benzerlikler yurtdışı eğitim alma tercihlerinde oldukça

belirgin midir? İç savaşların bu tercihlerde rolü nedir?

Kaynakça

  • Aktan, C., C. (2007). “Yüksek Öğretimde Değişim: Global Trendler ve Yeni Paradigmalar”, içinde: C., C. Aktan, Değişim Çağında Yüksek Öğretim, İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını. Altbach, P. G. (Ed.). (1999). Private Prometheus: Private Higher Educationand Development in the 21st Century. ContributionstotheStudy of Education No. 77. Connecticut: GreenwoodPress. Cerna, L. (2014). The Internationalisation of higher education: Three European universities in comparative perspective. Working Paper No: 114, Centre on Migration, Policy and Society, Oxford University, 1-26. Çalık, T. , Sezgin, F. (2005). Globalization, information society, and education. Kastamonu Education Journal, Vol: 13, No: 1. Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası. Eskişehir: Yüksek Öğretim Kurumu Yayınları. Duderstadt, J. J. (2000). A university for the 21st century. Ann Arbor: University of Michigan Press. Egron-Polak, E., (2005). The Public Responsibility for Higher Education and Research-Conclusions and Suggestions, Council of Europe Publishing. Guruz, K. (2011). Higher Education and International Student Mobility in the Global Knowledge Economy, SUNY. Hayden, M. (2006). Introduction to International Education: International Schools and their Communities. SAGE Publications Ltd. Kaçmazoğlu, H. B. (Ocak 2002). Doğu-Batı Çatışması Açısından Globalleşme. Eğitim Araştırmaları 6: 44-55. Kalkınma Bakanlığı, Kalkınma Araştırmaları Merkezi. (2015). Yükseköğretimin Uluslararasılaşması Çerçevesinde Türk Üniversitelerinin Uluslararası Öğrenciler İçin Çekim Merkezi Haline Getirilmesi, Ankara. Kaplan, Y. (1991). Giriş: Enformasyon Devrimi Efsanesi, (Der ve Çev: Y. Kaplan), İstanbul: Rey Yayınları, 1-10. Keohane, N. O. (2006). Higher Ground Ethics and Leadership in the Modern University, DUKE. Küçükcan, T. , Gür, B. (2009). Türkiye’de Yükseköğretim: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Ankara, SETA Yayınları. OECD, (2011). Education at a Glance 2011 OECD Indicators, OECD Publishing. Öğüt, A. (2003). Bilgi Çağında Yönetim (2. Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık. Özoğlu, M., Gür, B., Coşkun İ. (2012). Küresel Eğilimler Işığında Türkiye’de Uuslararası Öğrenciler, Ankara, Seta Yayınları. Öztürk, N. (2005). İktisadi kalkınmada eğitimin rolü. Sosyoekonomi, 1(1), 27-44. Reddi, U., V. (1991). Sanayi Devriminin Aşılması. Enformasyon Devrimi Efsanesi. (Der ve Çev: Y. Kaplan), İstanbul: Rey Yayınları 345-370. Toulmin, S. (1999). The ambiguities of globalization. Futures, 31, 905- 912. Üniversitelerin Kabul Koşullarına İlişkin İlkeler, Yükseköğretim Kurumlarının Yurt Dışından Öğrenci Kabulü Kriterleri. http://www. yok.gov.tr/content/blogcategory/222/43/, Erişim Tarihi: 02.03.2016. YÖK Başkanı Saraç: Uluslararası öğrenci sayısı 50 bine yaklaştı. http:// www.hurriyet.com.tr/yok-baskani-sarac-uluslararasi-ogrencisayisi- 50-bine-yaklasti-28996677, 13 Mayıs 2015, Erişim Tarihi: 02.03.2016.
Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 77 - 95, 21.04.2016

Öz

Kaynakça

  • Aktan, C., C. (2007). “Yüksek Öğretimde Değişim: Global Trendler ve Yeni Paradigmalar”, içinde: C., C. Aktan, Değişim Çağında Yüksek Öğretim, İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını. Altbach, P. G. (Ed.). (1999). Private Prometheus: Private Higher Educationand Development in the 21st Century. ContributionstotheStudy of Education No. 77. Connecticut: GreenwoodPress. Cerna, L. (2014). The Internationalisation of higher education: Three European universities in comparative perspective. Working Paper No: 114, Centre on Migration, Policy and Society, Oxford University, 1-26. Çalık, T. , Sezgin, F. (2005). Globalization, information society, and education. Kastamonu Education Journal, Vol: 13, No: 1. Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası. Eskişehir: Yüksek Öğretim Kurumu Yayınları. Duderstadt, J. J. (2000). A university for the 21st century. Ann Arbor: University of Michigan Press. Egron-Polak, E., (2005). The Public Responsibility for Higher Education and Research-Conclusions and Suggestions, Council of Europe Publishing. Guruz, K. (2011). Higher Education and International Student Mobility in the Global Knowledge Economy, SUNY. Hayden, M. (2006). Introduction to International Education: International Schools and their Communities. SAGE Publications Ltd. Kaçmazoğlu, H. B. (Ocak 2002). Doğu-Batı Çatışması Açısından Globalleşme. Eğitim Araştırmaları 6: 44-55. Kalkınma Bakanlığı, Kalkınma Araştırmaları Merkezi. (2015). Yükseköğretimin Uluslararasılaşması Çerçevesinde Türk Üniversitelerinin Uluslararası Öğrenciler İçin Çekim Merkezi Haline Getirilmesi, Ankara. Kaplan, Y. (1991). Giriş: Enformasyon Devrimi Efsanesi, (Der ve Çev: Y. Kaplan), İstanbul: Rey Yayınları, 1-10. Keohane, N. O. (2006). Higher Ground Ethics and Leadership in the Modern University, DUKE. Küçükcan, T. , Gür, B. (2009). Türkiye’de Yükseköğretim: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Ankara, SETA Yayınları. OECD, (2011). Education at a Glance 2011 OECD Indicators, OECD Publishing. Öğüt, A. (2003). Bilgi Çağında Yönetim (2. Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık. Özoğlu, M., Gür, B., Coşkun İ. (2012). Küresel Eğilimler Işığında Türkiye’de Uuslararası Öğrenciler, Ankara, Seta Yayınları. Öztürk, N. (2005). İktisadi kalkınmada eğitimin rolü. Sosyoekonomi, 1(1), 27-44. Reddi, U., V. (1991). Sanayi Devriminin Aşılması. Enformasyon Devrimi Efsanesi. (Der ve Çev: Y. Kaplan), İstanbul: Rey Yayınları 345-370. Toulmin, S. (1999). The ambiguities of globalization. Futures, 31, 905- 912. Üniversitelerin Kabul Koşullarına İlişkin İlkeler, Yükseköğretim Kurumlarının Yurt Dışından Öğrenci Kabulü Kriterleri. http://www. yok.gov.tr/content/blogcategory/222/43/, Erişim Tarihi: 02.03.2016. YÖK Başkanı Saraç: Uluslararası öğrenci sayısı 50 bine yaklaştı. http:// www.hurriyet.com.tr/yok-baskani-sarac-uluslararasi-ogrencisayisi- 50-bine-yaklasti-28996677, 13 Mayıs 2015, Erişim Tarihi: 02.03.2016.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

FÜSUN Özerdem Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 21 Nisan 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özerdem, F. (2016). Uluslararasılaşma – Ne kadar, Kime ve Sonuç?. İstanbul Aydın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 77-95.


All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)

by-nc.png