A REVIEW OF THE PROTAGONIST’S DEVELOPMENT JOURNEY IN THE CONTEXT OF MONOMYTH THEORY: THE MOVIE “EDGE OF TOMORROW”

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 176 - 194, 01.05.2023

Umay Naz Uçaner

Öz

The Narrative tradition is based on the necessity of transference of acquisitions to future generations via audiovisual means throughout history. Storytelling has emerged as to meet this necessity. Myths, which have been shaped as both written and oral narratives through centuries, represent the byproducts of the collective subconscious of past communities. Cinema, classified as an extensive narrative that appeals to a wide array of people through its classical, post-modern, or traditional structures, has become the conventional narrative technique of our time. The classical narrative, with its structure of “introduction-body-conclusion”, is shifting towards popular narrative by adopting typology formation and a system that favors “star actors”. Affected by popular culture, the structure of Hollywood cinema is generally based on a somehow simple story arc that is mostly concerned with how, rather than what, in regards to the story that is being told. The aim of this study is to review the movie “Edge of Tomorrow” in the context of the monomyth theory and the journey of the protagonist. Within this regard, an academic review of the film “Edge of Tomorrow” is made, on the basis of American mythologist Joseph Campbell's monomyth theory as well as Christopher Vogler's Hero's Journey theory, which is based on Campbell's monomyth and Carl Gustav Jung's concept of Archetypes. As a result of this review, it is concluded that the movie Edge of Tomorrow has parallels with the cinematic narrative of the Hollywood film industry, meaning it is concluded to be based on the classical narrative. The process of change the protagonist Major William Cage experienced throughout the narrative on her heroic path, has progressed in line with Campbell and Vogler's aforementioned theories regarding the protagonist's journey cycle.

Anahtar Kelimeler

Edge of Tomorrow, Monomyth, Hero’s Journey

SİNEMADA KAHRAMANIN GELİŞİMİNİN MONOMİT VE KAHRAMANIN YOLCULUĞU KURAMLARI ÜZERİNDEN İNCELENMESİ: EDGE OF TOMORROW ÖRNEĞİ

Öz

Anlatı geleneği, tarih boyunca insanların edinimlerini görsel ve işitsel yöntemler yoluyla gelecek kuşaklara taşımaları sonucu oluşmuştur. Hikâye anlatımı yine bu ihtiyacın bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Yüzyıllar içerisinde sözlü ve yazılı olarak şekillenen mitolojik hikayeler toplumların kolektif bilinçaltı ürünlerini temsil etmektedirler. Günümüzde yaygın olarak kullanılan sinema, anlatı geleneği olarak kabul görmektedir ve klasik, post-modern ya da geleneksel yapılarıyla geniş kitlelere hitap eden görsel bir anlatı olarak sınıflandırılmaktadır. Klasik anlatı, tipoloji yaratımı ve yıldız oyuncu sistemini benimseyerek, serim-düğüm-çözüm üzerine kurulu yapısıyla popüler anlatıya kaymaktadır. Popüler kültürün etkilediği ve Hollywood sineması olarak da bilinen yapı basit olay örgüsü üzerine kurulu, ne anlatıldığından çok nasıl anlatıldığı üzerinde durulan hikayeleri anlatmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Edge of Tomorrow filmini monomit ve kahramanın yolculuğu kuramları çerçevesinde incelemektir. Bu bağlamda; filmin kahramanı olan Binbaşı William Cage’in geçtiği aşamalar ve yaşadığı değişim, Amerikalı mitolojist Joseph Campbell’in monomit kuramı ve temellerini Campbell’in monomitiyle, Carl Gustav Jung’un arketip kavramından alan, Christopher Vogler’ın Kahramanın Yolculuğu kuramı üzerinden incelenmiştir. İncelemenin sonucunda, Edge of Tomorrow filminin, Hollywood film endüstrisinin klasik anlatıya dayanan sinema diliyle paralellik gösterdiği tespit edilmiştir. Filmin kahramanı olan Binbaşı William Cage’in kahramanlık yolunda yaşadığı değişim süreci, Campbell ve Vogler’ın kahramanın yolculuk döngüsü kuramlarına uygun olarak ilerlemiştir.

Anahtar Kelimeler

: Monomit, Kahramanın Yolculuğu, Edge of Tomorrow

Kaynakça

• Aristoteles. (1987). Poetika, Çev. İbrahim Tunalı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Arslantepe, M. (2008). Popüler Sinema Filmlerinde Hikâye Anlatımı. Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 1 s.254. http://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423867227.pdf
• Bolat, R. (2016). Titanların Öfkesi filminin filmsel anlatı açısından çözümlemesi (Tez No. 447792) [Yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi. Ulusal Tez Merkezi].
• Campbell, J. (2010). Kahramanın Sonsuz Yolculuğu, Çev. Sabri Gürses. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Demir, Y. (1994). Filmde Zaman ve Mekân, Eskişehir: Turkuaz yayınları.
• Gülüş, İ. (2006). Sinemada görsel zaman ve mekân kurgusu (Tez No. 217405). [Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi. Ulusal Tez Merkezi].
• Jung, C, G. (2015). Analitik Psikoloji, Çev: Ender Gürol. İstanbul: Payel Yayınları.
• Kasımoğlu, S. (2017). Şehriyar’ın Bin Bir Masal Gecesi Balinanın Karnı Sembolünün Bir Örneği Olarak Masal Diyarı. Folklor/Edebiyat Dergisi, Cilt 23, Sayı 90 s.59-72. http://www.dergipark.org.tr/tr/pub/fe/issue/39356/464231
• Kiraz Demir, S. (2022). Son Dönem Türk Sinemasında Anti-Kahraman Kadınlar. ARTS: Artuklu Sanat ve Beşerî Bilimler Dergisi, Sayı 8, s.51-80. http://arts.artuklu.edu.tr/tr/pub/issue/72674/1022839
• Köksal Çekiç, S. (2007). Sinema Sanatı ve Öyküleme. Folklor/ Edebiyat Dergisi, Sayı 54 s.69-74. http://www.littera.hacettepe.edu.tr/TURKCE/21_cilt/cekic.pdf
• Tecimer, Ö. (2005). Sinema Modern Mitoloji, İstanbul: Plan B Yayıncılık.
• Vogler, C. (2009). Yazarın Yolculuğu, Çev. Kenan Şahin, İstanbul: Okuyan Us Yayınları.
• Yengin, D. & Bayrak, T. (2018). Film Çalışmaları. İstanbul: Der Yayınları.
• Yılmaz, F. (2018). Carl Gustav Jung’un Arketipleri Bağlamında: Persil, Magnum ve Eti Canga Reklam Filmlerinin Çözümlemeleri. Uluslararası Halkla İlişkiler ve Reklam Çalışmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı 1 s.98-114. https://dergipark.org.tr/tr/pub/hire/issue/37109/427741.