Objectives: This study aims to assess the effects of obesity on upper extremity range of motion in children.
Materials and methods: This cross-sectional study covers 153 participants (85 boys, 68 girls; mean age 8.3±3.6 years; range 2 to 16 years) admitted in the pediatrics clinic of our hospital between January 2014 and December 2015. We evaluated the participants’ body mass indexes (BMI) according to the percentile chart recommended by World Health Organization and they were divided into three groups as normal weight (n=53), overweight (n=50) and obese (n=50). We measured the participants’ upper extremity ranges of motion (ROM) - elbow extension and flexion angles, carrying angle and shoulder abduction angle - by using a standard 12-inch plastic goniometer.
Results: There was no statistically significant difference between the right and left joint angle measurements. No relationship was found between the age and flexion moment in each BMI groups. We found significant difference between BMI percentile and elbow extension and ROM levels, however there was no statistically significant difference between the gender and ROM measurements. No statistical difference was determined in terms of ROM in any joint in either between the groups of normal weight and overweight or between the overweight and obese groups. Although there was no significant difference at flexion angle measurements between normal weight and obese groups, we found statistically significant difference in extension angle measurements.
Conclusion: Obesity causing restricted movement in the upper extremities may lead children to a more sedentary lifestyle by reducing their will to participate in daily activities such as sports and games. Therefore children with decreased energy expenditure will have weight gain trends and their obesity problems will deepen.
Amaç: Bu çalışmada çocuklarda obezitenin üst ekstremite eklem hareket açıklığı üzerine etkisi değerlendirildi.
Gereç ve yöntemler: Bu çapraz kesitli çalışmaya Ocak 2014 - Aralık 2015 tarihleri arasında hastanemizin çocuk kliniğine başvuran 153 katılımcı (85 erkek, 68 kız; ort. yaş 8.3±3.6 yıl; dağılım 2-16 yıl) dahil edildi. Katılımcıların vücut kitle endeks (VKİ)’leri Dünya Sağlık Örgütü’nün önerdiği persentil tablosuna göre değerlendirildi ve normal (n=53), kilolu (n=50) ve obez (n=50) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Katılımcıların üst ekstremite eklem hareket açıklıkları (EHA) - dirsek eklemi ekstansiyon ve fleksiyon açıları, taşıma açısı ve omuz eklemi abdüksiyon açısı – standart plastik 12 gonyometre kullanılarak ölçüldü.
Bulgular: Sağ ve sol eklemler açı ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Vücut kütle endeks grupları arasında, yaş ve fleksiyon momenti açısından herhangi bir ilişki bulunmadı. Dirsek ekstansiyon açısı ve EHA seviyeleri ile VKİ persentili arasında anlamlı fark bulundu, ancak cinsiyet ve EHA ölçümleri arasında anlamlı fark bulunmadı. Ne normal ve kilolu gruplar ne de kilolu ve obez gruplar arasında hiçbir eklemde EHA açısından anlamlı fark saptanmadı. Normal kilolu ve obez gruplar arasında eklem fleksiyon açısı ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamasına karşın eklem ekstansiyon açısı ölçümünde anlamlı fark saptandı.
Sonuç: Obezite üst ekstremite hareketlerinin kısıtlanmasına neden olarak ve çocukların spor veya oyun gibi günlük aktivitelere katılma isteklerini azaltarak daha hareketsiz bir yaşam sürmelerine yol açabilir. Bu nedenle enerji harcaması azalan çocukların kilo alma eğilimleri olacak ve obezite sorunu derinleşecektir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 3 |