Radyonun İletişimsel Eylem Gücü: Sabah Kuşaklar

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 1, 37 - 85, 10.04.2017

Hayri Çelebi

Öz

Kitle iletişim araçlar yazl basndan başlayarak, elektronik kitle iletişim

araçlarna oradan da günümüzde hzla gelişimini sürdüren sosyal medyaya

kadar, farkl şekillerde var olan ama her zaman dördüncü kuvvet olduğu

düşünülen konumunu korumaktadr.

Teknolojinin gelişmesiyle medyann artk, televizyon, bilgisayar ve

nihayet yeni medya gibi geniş bir yelpazede tanmlanmaya başlamasyla,

kimilerine göre radyo artk bir müzik kutusu haline gelmiş ve siyasal

iletişim gücünü kaybetmiştir. Kimilerine göreyse radyo halen etkin bir

kitle iletişim arac olarak siyasal iletişimin bir parças olarak önemli bir

işlevini sürdürmeye devam etmektedir. Bu çalşmada da radyo

yaynclğnn iletişimsel eylem gücünün devam ettiği savndan yola

çklarak bir sonuca ulaşlmaya çalşlmştr.

Çalşmada, kitle iletişim araçlarnn iletişimsel eylem gücü ile radyo

yaynclğnn Türkiye’de ve dünyada kitleleri etkileme gücü üzerinde

durulmuş ve Nihat’la Muhabbet radyo program dinleyicilerinden anket

yoluyla alnan cevaplar son bölümde istatistiki olarak yorumlanmştr.

Anahtar Kelimeler

Dördüncü Kuvvet, Medya, Radyo, Nihat’la Muhabbet, İletişim

Kaynakça

• [1] Akarcal, S. (2003). Radyo ve Televizyonda Türk Dş Yaynlar. Ankara: İmaj Yaynclk. [2] Aziz, A. (2015). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayn Dağtm. [3] Balta Peltekoğlu, F. (2012). Halkla İlişkiler Nedir?. İstanbul: Beta Yaynevi. [4] Baran, M. (2014). Siyasal İletişim Çalşmalarnda Yeni Medya Teknolojilerinin Kullanm. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi. [5] Baysal, S. (2010). Siyasal İletişimde Bir Halkla İlişkiler E- Ortam Olarak Sosyal Ağlarn Kullanm. Yüksek Lisans Tezi. [6] Cankaya, Ö. (2000). İstanbul Radyosu Anlar Yaşantlar. İstanbul: Yap Kredi Yaynlar. [7] Kazanc, M. (2009). Kamuda ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler. Ankara: Turhan Kitabevi. [8] Köker, E. (2016). Politikann İletişimi İletişimin Politikas (2. Bask). Ankara: İmge Kitabevi. [9] Kurban, S. (2010). Siyasal İletişim Açsndan Seçim Kampanyalarnn Yürütülmesi Sürecinde Yazl ve Görsel İletişim Unsurlarnn Rolü - 19 Nisan 2009 Kbrs Genel Seçimlerinde UBP Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Halkla İlişkiler Anabilim Dal, İstanbul. Erişim Tarihi: 16 Mays 2015 http://abys.marmara.edu.tr/ [10] Mutlu, E. (2004). İletişim Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yaynlar. [11] Mutlu, E. (2012). İletişim Sözlüğü (6. Bask). Ankara: Sofos. [12] Öztamur, D., Özçağlayan, M. (2013). 2011 Genel Seçimleri Sürecinde Yazl Basnn Siyasal İletişim Yönünden İncelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yl 2013, Cilt 10, Say 23, S. 273-312. Hatay. [13] Topbaş, H. ( 2010). David Easton’un Siyasal Sistem Teorisi Bağlamnda Türkiye’de Siyasal İletişim ve Siyasal Katlma (Erzurum Seçmeni Üzerine Bir Araştrma). Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştrma Dergisi, Bahar 2010 Say: 30, Sayfa: 82-112. Erişim Tarihi: 8 Haziran 2015. <ilet.gazi.edu.tr/posts/download?id=13452> [14] Ülger, G. (2015) Propaganda Alg, İdeoloji ve Toplum İnşasna Dair İncelemeler. İstanbul: Beta Yaynlar. [15] www.rtuk.org.tr