Halkla İlişkiler ve Gazetecilik Sektörleri İlişkisi Bağlamında Haber Kaynağı Olarak Basın Bültenleri

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 24, 12.04.2016

Deniz Akbulut

Öz

Bu çalışmada kuruluşların halkla ilişkiler birimleri tarafından basına servis edilen basın bültenlerinin ulusal gazetelerde ne şekilde yer aldığı sorusundan hareket edilmektedir. Amaç, halkla ilişkiler ve gazetecilik sektörlerinin ilişkisi bağlamında, iki sektör arasında her iki tarafın yararına dayanan bir işbirliği olduğu ve halkla ilişkiler sektörünün gazeteciler için önemli bir haber kaynağı olarak görülmesi gerektiğini ortaya koymaktır. Halkla ilişkiler uygulayıcısı temsil ettiği kişi ya da kuruluşun geniş hedef kitlelerle iletişimini gerçekleştirmek için medyaya ihtiyaç duymaktadır. Gazeteci ise dönüşen medya sahipliği ve istihdam kısıtlamaları, hızla değişen gündem, yenilik ihtiyacı ve rekabet zorunluluğu sonucu, haber yaratırken halkla ilişkiler uygulayıcısının kendisine sunduğu haber konularını, görsel ve yardımcı materyalleri değerlendirme ihtiyacı hissetmektedir. Bu görüşlerden hareketle belli kriterlere göre seçilmiş Türkiye’nin önde gelen beş kuruluşunun 2013 yılında yayınladığı basın bültenleri ve ulusal medyada yer alan haberleri içerik analizi ile karşılaştırılarak basın bültenlerinin ulusal basında haber olarak ne şekilde kullanıldığı ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler ve Gazetecilik, Medya İletişimi, Basın Bülteni

Kaynakça

• [1] Alver, F. (2003). Basında Yabancı Tasarımı ve Yabancı Düşmanlığı, İstanbul: Der Yayınları. [2] Alver, F. (2007). Gazeteciliğin Kuramsal Temelleri, İstanbul: Beta Yayınları. [3] Alver, F. (2007b). Halkla İlişkiler Çalışanlarının Gazetecilik Üretim Süreci Üzerindeki Etkileri ve Gazetecilik Etiği. Halkla İlişkiler ve Reklam Üzerine Etik Değerlendirmeler, ed. İdil Sayımer ve Pınar Eraslan Yayınoğlu, İstanbul: Beta Yayınları, s. 115-144. [4] Balčytienė, A. (2005). Journalism in the Age of Information: News Management as Key Function, Annual Proceedings of Vidzeme University College “ICTE in Regional Development”. [5] DeLorme, D.E. ve Fedler, F. (2003). Journalist’ Hostility Toward Public Relations: An Historical Analysis, Public Relations Review, 29, pp. 99- 124. [6] Demirci, S. ve Köseli, M. (2009). İkincil Veri ve İçerik Analizi. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, ed. Kaan Böke, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım. [7] Ihlen, O. ve Ruler, B. (2009). Applying Social Theory to Public Relations. Public Relations and Social Theory: Key Figures and Concepts, der. Ihlen, O. ve diğerleri, New York: Routledge, s. 1-20. [8] Kent, M.L. ve Taylor, M. (2002). Toward a Dialogic Theory of Public Relations, Public Relations Review, Vol 28, pp. 21-37. [9] Larsson, L. (2009). PR and the Media A Collaborative Relationship?, Nordicom Review, 30, 1, pp. 131 – 147. [10] Okay, A. ve Okay, A. (2007). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları, 3.b.,İstanbul: Der Yayınları. [11] Okay, A. ve Okay, A. (2009). Halkla İlişkiler ve Medya. Genişletilmemiş 5.b., İstanbul: Mediacat Kitapları. [12] Oktay, M. (2002). Politikada Halkla İlişkiler, İstanbul: Derin Yayınları. [13] Theaker, A. (2006). Halkla İlişkilerin El Kitabı, İstanbul: Mediacat Kitapları. [14] Yayınoğlu, P. E. (2013). Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Mesleği Mücadele mi, İş Birliği mi?, İstanbul: Türkmen Kitabevi. [15] “TGC ve TÜHİD’den Ortak Deklarasyon”, Cumhuriyet, 27 Temmuz 2010, (çevrimiçi) http://www.cumhuriyet.com.tr/ haber/diger/166270/TGC_ve_TUHiD_den_ortak_deklarasyon. html (25.06.2015)