Türkiye’nin Sahraaltı Afrika’ya yönelik İnanç Diplomasisi

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 1, 344 - 364, 31.05.2022

Mehmet Baydemir

https://doi.org/10.33709/ictimaiyat.1057495

Öz

Uzun yıllardır araştırmacılar dinin etkisinin giderek zayıfladığını ve sekülerleşmenin giderek arttığını iddia etmektedir. Ancak dinin siyasi olaylara ve politikaya etkisi göz önünde bulundurulduğunda bunun hiç de belirtildiği şekilde olmadığı görülecektir. ABD Başkanı Bush’un Irak ve Afganistan saldırılarını meşrulaştırma amacı olarak Haçlı Seferi’ne benzetmesi bu anlamda dinin rolünü net bir şekilde ortaya koymaktadır. Diğer yandan kamu diplomasisi çalışmaları uluslararası ilişkiler yazınında önemi giderek artan kavramlar arasında yer almaktadır. Türkçe yazında da kamu diplomasisine yönelik çalışmalar yoğunlaşmakta ve literatür giderek genişlemektedir. Aynı şekilde Türkiye’nin açılım politikasının bir yansıması olarak Sahra Altı Afrika çalışmaları da önem kazanan bir çalışma alanı olarak dikkat çekmektedir. Pek çok araştırmacı kamu diplomasisi ve Sahra Altı Afrika konularını birleştirerek çalışmalarını sürdürmektedir. Bu çalışmada kamu diplomasisinin bir alt bileşeni olarak inanç diplomasisi ele alınacak ve Türkiye’nin Sahra Altı Afrika’ya yönelik inanç diplomasisi politikası değerlendirilecektir. Afrika açılımı ile SAA’da kalıcı bir iz bırakmak için kolları sıvayan Türkiye’nin odaklanması gereken noktalardan birinin de inanç diplomasisi olduğunu savunan çalışma Türkçe literatüre katkı sağlamayı hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Diplomasisi, İnanç Diplomasisi, Yumuşak Güç, SahraAltı Afrika, Türkiye

Turkey’s Faith Diplomacy Toward Sub-Saharan Africa

Öz

For many years researchers claim that the influence of religion wanes and secularization grows edgingly. However, the fact is not as alleged by researchers given the power of religion over political events and politics. The fact that Bush, the president of USA, emulates the attacks of Iraq and Afghanistan, as a mean of justification, to The Crusades. On the other hand, public diplomacy studies stand within the concepts of which importance grows in international studies literature. Studies towards public diplomacy are also densified in Turkish Literature, and the Literature gradually expands. Likewise, as a reflection of Turkey’s initiative politics, Sub-Saharan studies draw attention as a study field gaining importance. Many researchers carry on their combining by merging public diplomacy and the issues of Sub-Saharan Africa. In this study, Faith diplomacy is examined as a component of public diplomacy, and Turkey’s Faith Diplomacy Toward Sub-Saharan Africa is scrutinized. The study, defending that public diplomacy is one of the points to be focused by Turkey raising the curtain to impress on Sub-Saharan Africa with African initiative, aims to make a contribution to Turkish Literature.

Anahtar Kelimeler

Public Diplomacy, Faith Diplomacy, Soft Power, Sub-Saharan Africa, Turkey

Kaynakça

• Argun. S. (2000). The Life and Contribution of Osmanli Scholar, Abu Bakr Effendi, towards Islamic thought and Culturein South Africa, unpublished MA dissertation. Johannesburg: Johannesburg University.
• Aşlamacı, İ. (2013). Pakistan medreselerine model olarak İmam Hatip Liseleri: Karşılaştırmalı bir değerlendirme, Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya.
• Bayezit, F. (2017). Yumuşak Güç Unsuru Olarak Uluslararası İmam Hatip Liseleri, Talim: Journal of Education in Muslim Societies and Communities.
• Bilge Adamlar Stratejik Araştırmalar Merkezi (BİLGESAM). (2011). Afrika’da Türkiye ve Türk Algısı (Mısır-Fas-Senegal-Tanzanya). BİLGESAM Yayınları. Rapor No: 39.
• Bulut, R. (2019). Yüksek Din Öğrenimi Gören Uluslararası Öğrencilerin Türkiye Algısı, Türkiye’yi Tercih Nedenleri ve Yüksek Din Eğitimi Beklentileri Üzerine Nitel Bir Araştırma. Journal of International Social Research. 12. 1727-1732. 10.17719/jisr.2019.3180.
• Cull, Nicholas J. (2008). Public Diplomacy: Lessons from the Past, Figueroa Press. Los Angeles.
• Gilboa, E. (2008). Searching for a Theory of Public Diplomacy. Annals of The American Academy of Political and Social Science - ANN AMER ACAD POLIT SOC SCI. 616. 55-77. 10.1177/0002716207312142.
• Hayden, C. (2012). The Rhetoric of Soft Power: Public Diplomacy in Global Contexts. Maryland. Lexington Books.
• Haynes, J. (2007). An Introduction to International Relations and Religion. Pearson Longman. London.
• Keohane, R. O., & Nye, J. S. (1977). Power and interdependence: World politics in transition. Boston: Little, Brown.
• Kurtuluş, B. (2014). 21. Yüzyılda Değişen Kamu Diplomasisi Anlayışının Türk Dış Politikasına Yansıması. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
• Leonard, M., Stead, C. ve Smewing, C. (2002). Public Diplomacy. Foreign Policy Centre.
• Manheim, Jarol B. (1994). Strategic public diplomacy and American foreign policy : the evolution of influence. New York: Oxford University Press.
• Marshall, Jennifer A. and Thomas F. Farr. (2009). Public Diplomacy in an Age of Faith. in Philip Seib (ed.) Toward a New Public Diplomacy: Redirecting U.S. Foreign Policy. New York: Palgrave Macmillan.
• Nye, Joseph S., Jr. (1990). Bound to lead: The changing nature of American power. New York: Basic Books.
• Nye, Joseph S., Jr. (2002). The Paradox of American Power: Why the World's Only Superpower Can't Go It Alone. Oxford University Press.
• Nye, Joseph S., Jr. (2005). Dünya Siyasetinde Başarının Yolu Yumuşak Güç. (Çev.) Rayhan İnan Aydın. Elips Kitap. Ankara.
• Joseph S. Nye, Jr. (2008). Public Diplomacy and Soft Power. Public Diplomacy in a Changing World, Special Editors of This Volume: Geoffrey Cowan, Nicholas J. Cull, The Annals of the American Academy of Political and Social Science, University of Pennsylvania, Philadelphia. Volume 616. Sage Publications. 2008. ss.94-109. s.94.
• Nye, Joseph S., Jr. (2011), The Future of Power. Public Affairs. New York.
• Nye, Joseph S., Jr. (2014) Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs.
• Özkan, F. (2019). Türkiye’de İlahiyat Fakültelerinde Eğitim Gören Uluslararası Öğrencilerin Memnuniyet Düzeyleri,-. Doktora Tezi. Uludağ Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• Orakci, S. (2007). A historical analysis of the emerging links between the Ottoman Empire and South Africa between 1861–1923. Johannesburg: University of Johannesburg,
• Ozkan, M. (2013). Does “Rising Power” Mean “Rising Donor”? Turkey's Development Aid in Africa. Africa Review.
• Öztürk, H. (2006). Afrika Vizyon Belgesi. Bilge Adamlar Stratejik Araştırmalar Merkezi (BİLGESAM).
• Öztürk, A. Erdi. (2017). Delectation or Hegemony: Turkey’s Religious Actors in South Eastern Europe and Central Asia. Euxeinox 23: 15–24.
• Rinschede, G. (1992). Forms of religious tourism. Annals of Tourism Research. 19, 51–67
• Sancak, Kadir. (2016). Uluslararası İlişkilerde Güç Kavramı ve Yumuşak Güç. Nobel Yayınevi. Ankara.
• Seib, P. (2009). Conclusion: The Task for Policy Makers, Toward a New Public Diplomacy: Redirecting U.S. Foreign Policy. Ed. Philip Seib. Palgrave Macmillan.
• Sharp, Paul and Wiseman, Geoffrey. (2012). American Diplomacy. Leiden: Martinus Nijoff Publishers.
• Sharpley, R. & Sundaram, P. (2005). Tourism: A Sacred Journey? The Case of Ashram Tourism. India. International Journal of Tourism Research. 7. 161 - 171. 10.1002/jtr.522.
• Smith, H. (1994). The illustrated world's religions: a guide to our wisdom traditions. New York: HarperSanFrancisco. a division of Harper Collins Publishers.
• Singh, R. P. B. (2006). Pilgrimage in Hinduism: Historical context and modern perspectives. In D. J. Timothy & D. H. Olsen (Eds.), Tourism, religion, and spiritual journeys (pp. 220–236). London: Routledge.
• Sun, Henry H. (2008). International Political Marketing: A Case Study of United States Soft Power and Public Diplomacy. Journal of Public Affairs, No. 8.
• TİKA Faaliyet Raporları ve TİKA Türkiye Kalkınma Yardımları
• Tuch, Hans N. (1990). Communicating With the World: U.S. Public Diplomacy Overseas. Macmillan. Türker, N. (2017). Religious Tourism in Turkey, Egresi, Istvan (Ed). Alternative Tourism in Turkey: Role, Potential Development and Sustainability Role. Potential Development and Sustainability. Springer International. Varoğlu, A. (2013). Kamu Diplomasisinde Kavramsal ve Kuramsal Süreç, Kamu Diplomasisi, Ed.: Ahmet Yalçınkaya, Yeşim Özgen, İstanbul, Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları.
• World Tourism Organization (UNWTO). (2014). Tourism highlights 2013. Madrid: UNWTO.
• Yousfi, Radouan. (2016). Türkiye'nin Kuzey ve Doğu Afrika'ya Yönelik Yumuşak Güç Politikası, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, Beykent Üniversitesi.
• Zahran, G. and L. Ramos. (2010). “From Hegemony to Soft Power: Implications of A Conceptual Change” Parmar, I., & Cox, M. (Ed.), Soft power and US foreign policy: Theoretical, historical and contemporary perspectives. London: Routledge.
• Abdülhamid’in emaneti. Nijerya’nın ‘Türk Camisi’. (2018), Anadolu Ajansı. https://www.aa.com.tr/tr/kultur-sanat/2-abdulhamidin-emaneti-nijeryanin-turk-camisi-/1286404. Erişim Tarihi: 5 Kasım 2021
• ‘Afrika'daki dini kuruluşlar arasında birliğin tesisi için çalışıyoruz’. https://www.aa.com.tr/tr/turkiye/afrikadaki-dini-kuruluslar-arasinda-birligin-tesisi-icin-calisiyoruz/1620047. Erişim Tarihi: 1 Temmuz 2021
• Cumhurbaşkanı Erdoğan. Fildişi Sahili İmamlar Yüksek Konseyi'ni Kabul Etti, (2016), T.C. Cumhurbaşkanlığı. https://tccb.gov.tr/haberler/410/39976/cumhurbaskani-erdogan-fildisi-sahili-imamlar-yuksek-konseyini-kabul-etti. Erişim Tarihi: 15 Kasım 2021
• Fildişi Sahili Afrika Müslüman Üniversitesi'ne Bilişim Altyapısı. (2017). Milliyet, https://www.milliyet.com.tr/yerel-haberler/ankara/fildisi-sahili-afrika-musluman-universitesine-bilisim-altyapisi-12364923. Erişim Tarihi: 16 Ekim 2021
• Fildişi Sahili Yüksek İslam Konseyi’nden Diyanet’e Ziyaret. (2015). Diyanet TV. https://www.diyanet.tv/fildisi-sahili-yuksek-islam-konseyi-nden-diyanet-e-ziyaret. Erişim Tarihi: 15 Kasım 2021
• İmam Hatip Lisesi Uluslararası Anadolu Burs Programı. Diyanet Vakfı. https://diyanetburslari.tdv.org/wp-content/uploads/2021/02/IHL-Basvuru-Kilavuzu-2021-BIRLESTIRILMIS.pdf.
• İlâhiyat Fakültesi. Türkiye İslam Ansiklopedisi. https://islamansiklopedisi.org.tr/ilahiyat-fakultesi. Erişim Tarihi: 1 Ağustos 2021
• KAGEM’de “Afrika Forumu”. (2015). Diyanet Haber. https://www.diyanethaber.com.tr/tdv/kagemde-afrika-forumu-h1943.html. Erişim tarihi: 15 Kasım 2021
• Leonard, Mark. (2009). Diplomacy by Other Means. https://foreignpolicy.com/2009/11/09/diplomacy-by-other-means/. Erişim Tarihi: 9 Aralık 2021
• Nye, Joseph S., Jr. (2006). Think Again: Soft Power. Foreign Policy. https://foreignpolicy.com/2006/02/23/think-again-soft-power/. Erişim Tarihi: 9 Aralık 2021
• Seib, P. (2011). Faith Diplomacy Deserves a Larger Role. USC Public Diplomacy. https://uscpublicdiplomacy.org/blog/faith-diplomacy-deserves-larger-role.
• Sevilan, S. Faith Diplomacy: Religion and Global Publics Report. USC Public Diplomacy. the University of Southern California. https://uscpublicdiplomacy.org/pdin_monitor_article/faith-diplomacy-religion-and-global-publics-media-monitor-report. Erişim Tarihi: 8 Ağustos 2021
• T.C. Diyanet İşleri Başkanlığı. (2018). Mali Cumhuriyeti ile "Din Hizmetleri Alanında Mutabakat Zaptı" imzalandı. https://www.diyanet.gov.tr/tr-TR/Kurumsal/Detay/1134. Erişim Tarihi: 5 Kasım 2021
• Türkiye Diyanet Vakfı. https://tdv.org/tr-TR/kurumsal/. Erişim Tarihi: 8 Ağustos 2021
• Türkiye'nin askeri darbeyle yönetimin değiştiği Sudan'la yaptığı anlaşmalar neler?. Euronews. https://tr.euronews.com/2019/04/11/turkiyenin-askeri-darbeyle-yonetimin-degistigi-sudanla-yaptigi-anlasmalar-neler-sevakin. Erişim Tarihi. 13 Ekim 2021
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=egitim-kultur-spor-ve-turizm-105&dil=1. Erişim Tarihi: 1 Ağustos 2021
• 2. Afrika Müslüman Dini Liderler Zirvesi. TRT Haber. https://www.trthaber.com/haber/turkiye/2afrika-musluman-dini-liderler-zirvesi-17587.html. Erişim Tarihi: 6 Kasım 2021
• ‘3. Afrika Müslüman Dini Liderler Zirvesi’ sonuç bildirgesinin okunmasıyla sona erdi. (2019). Diyanet Vakfı. https://tdv.org/tr-TR/3-afrika-musluman-dini-liderler-zirvesi-sonuc-bildirgesinin-okunmasiyla-sona-erdi/. Erişim Tarihi: 15 Kasım 2021
• 2018 Yükseköğretim Kurumları Sınavı (YKS) Yükseköğretim Programları Ve Kontenjanları Kılavuzu. ÖSYM. https://www.osym.gov.tr/TR,15240/2018-yuksekogretim-programlari-ve-kontenjanlari-kilavuzu.html.