Kentlerin tarih boyunca geçirdikleri değişimlerin izlerini taşıyan tarihi çevreler, barındırdıkları somut ve soyut değerlerle kültür hatırlatıcısı rolünü üstlenmişlerdir. İnşa edildiği dönemin yapı malzemesini, yapım tekniğini, estetik anlayışını, sosyal, kültürel, ekonomik, sosyolojik özelliklerini yansıtan yapılar kaçınılmaz olarak zamandan etkilenerek değişime uyum sağlayabildikleri ölçüde yaşamlarına devam edebilmişlerdir. Günümüz ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde yeniden işlevlendirilip gündelik yaşam içine kazandırılan kültür miraslarının restorasyon uygulamalarında karşılaşılan temel sorunlarından birinin ‘yeninin mevcut dokuya nasıl uyumlanacağı, eski-yeni ilişkisinin nasıl kurulacağı’ olduğu saptanmıştır. Bu doğrultuda Tarihi çevrede yeni yapı / ek konusunda mimari tasarım yaklaşımları araştırılmış konuyla ilgili farklı araştırmacılar tarafından belirlenmiş kuramsal tasarım yaklaşımları aktarılmış,1931 yılından günümüze kadar yayınlanan uluslararası ilkeler, standartlar, tüzükler ve bildirgeler derlenmiştir. Çalışma alanı olarak Mersin İli Tarsus İlçesi Cumhuriyet Mahallesi, 3. derece arkeolojik sit alanı içinde yer alan eski Çırçır Fabrikası yeni adıyla Boğaziçi Üniversitesi Gözlükule Kazıları Araştırma Merkezi seçilmiştir. Yapı kompleksi restorasyon sırasında alınan müdahale kararlarıyla, mimari tasarım kriterleriyle ve zaman içinde Tarsus kentinde yaşanan sosyal, ekonomik değişimlerin yapıya olan etkileriyle birlikte incelenerek araştırma tasarımı kurgulanmıştır. Söz konusu yapının tarihi çevrede yeni yapı tasarım yaklaşımlarından benzeşen-benzeşme ve nötr yöntemlerinin kullanılmasıyla restorasyonunun tamamlandığı sonucuna varılmış ve yapının kentliyle daha güçlü ilişki kurması için öneriler sunulmuştur.
Tarihi çevre Tarihi çevrede yeni yapı/ek yeni yapı/ek tasarım yaklaşımları restorasyon yeniden işlevlendirme
Historic environments are cultural monuments that contain the traces of cities over time and their tangible and intangible values. Reflecting the building material, construction technique, aesthetics, social, cultural and economic characteristics of the period in which they were built, the buildings have survived to the extent that they adapt to the changes in time. It has been determined that one of the main problems in the restoration of the building, which is re-functionalized according to today's needs, is 'how to adapt the new to the existing texture, how to establish the old-new relationship'. In this context, architectural design approaches for new buildings/additions in the historic environment were analyzed. Since 1931, international principles, standards and declarations have been compiled. The industrial heritage in the Grade 3 archaeological site in Cumhuriyet Quarter, Tarsus District, Mersin Province is the study area of Boğaziçi University Gözlükule Excavations Research Center. The research design is based on the intervention decisions taken in the restoration of the building, design criteria and the impacts of the socioeconomic changes of the city on the building. As a result, the building was restored with similar - neutral approaches and suggestions were presented to increase its relationship with the urban person.
Historic environment new building/addition in the historic environment new building design approaches in the historical environment restoration re-functioning
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yapılı Çevrenin Tarihi ve Teorisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Ocak 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |