Bu makalede Ankara kentinin Prof. Dr. Hermann Jansen tarafından hazırlanan 1928 ve 1932 tarihli imar planlarındaki yeşil alan yapısı ve bunun 1932-1960 yılları arasındaki uygulanma süreci incelenmektedir. Bu inceleme Ankara Şehri imar Müdürlüğü ile Jansen arasındaki yazışmalar, imar planı raporları ve Berlin Teknik Üniversitesi Kütüphanesi Mimarlık Arşivi’ndeki Jansen planları temel alınarak yapılmıştır. Hermann Jansen bu planlarda kentle bütünleşik, çok işlevli, tüm kente yayılan ve kent dışına açılan bir yeşil alan yapısı önermiştir. Bu yeşil alan yapısı parklar, farklı büyüklüklerde spor sahaları, manzara parkları, mesire yerleri, küçük bahçeler sahası ve bir yeşil kuşak ile bunları birbirine bağlayan farklı tiplerde yeşilyollardan oluşmaktadır. Planın uygu-lanması sürecinde Cumhuriyet'in modernlik projesini destekleyen yeşil alanlara öncelik verilmiş, 1930'larda üretilen kısımları dışında yeşil alan yapısı parçalanarak bütünlüğü bozulmuş ve 1950'lerde sadece bir seri park olarak kent mekanında yerini bulmuştur. Mevcut yazında Jansen’in Ankara imar planlarını yeşil alanlara dair önerileri ve uygulanma süreci özelinde inceleyen yayın yoktur. Bu çalışma mevcuttaki bu eksiği giderme yönün-de Ankara çalışmalarına katkıda bulunmayı hedeflemektedir.
This study is an analysis of the green space structure proposed for Ankara by Prof. Dr. Hermann Jansen in the development plans of 1928 and 1932 and its implementation process between 1932 and 1960. The analysis is based on the study of the correspondence between Jansen and Ankara Development Directorate kept in the Plan Archive of Greater Ankara Municipality, and of Jansen’s development plan reports and his plans held in the Architectural Archive of the Library of the Technische Universität Berlin. Jansen proposed a green area system that was multi-functional and integral to the city, spreading out to the whole and extending beyond it. This system comprised of parks, sports facilities of varying sizes, scenic parks, recreational areas, rental gardens, a green belt and various types of green ways connecting them. During the implementation process, priority was given to the green spaces which supported the modernity project of the Republic. Other than those implemented in 1930s, the components of the green space structure were modified, losing their coherence, and only a series of parks were implemeted in the 1950s. In existing literature, Jansen’s development plans for Ankara have not been examined with a focus on his proposals for green areas and their implementation process. This study aims to contribute to Ankara studies by addressing that gap.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 2 Sayı: 4 |