Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A New Financing Proposal In Ecological Social Housing To Improve The Quality Of Life

Yıl 2021, Cilt: 12 Sayı: 32, 182 - 207, 31.05.2021
https://doi.org/10.31198/idealkent.846224

Öz

Today, the most important problem that arises with the rapid increase of the world population is the inability to meet the housing needs of the increasing population. It is getting harder day by day, especially for people in the lower and middle income groups to cover the cost of existing housing. For this reason, as a result of the increasing migration from rural to urban with the industrialization process, the great changes in social and economic life have revealed the need for social housing. On the other hand, considering the problems such as increasing environmental pollution, these social housing must be compatible with nature. Social housing built for the lower and middle income groups affect nature both during the production process and the usage process. At this point, social housing areas should be created with an ecological awareness for sustainable development. In the article, a new financing model is proposed for families with lower and middle income groups to purchase houses to be built within the scope of ecological social housing. In this context, the design criteria of the ecological social housing project are determined, and then solutions are offered that can reduce the production cost of this house. Related methods, sample applications and designs have been compared. As a result, suggestions have been put forward for low cost ecological social housing production in Turkey.

Kaynakça

  • Adil, S. (2010). Ekolojik kentleşme ve toplu konutlarda ekolojik planlama yaklaşımının Başakşehir 4. etap örneğinde incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul. http://acikerisim.bahcesehir.edu.tr:8080/xmlui/handle/ 123456789/160 adresinden erişildi.
  • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2013). 2013 Faaliyet Raporu. Ankara.
  • Akbal, E. (2020). Faizsiz konut edindirme sistemi yasalaşıyor. 21 Kasım 2020 tarihinde, https://www.aa.com.tr /tr/sirkethaberleri/gayrimenkul/faizsiz-konut-edindirme-sistemi-yasalasiyor-/660931 adresinden erişildi.
  • Alkan, L. (2013). Farklı gelir gruplarının konut sahibi olabilme olasılıklarının Ankara örneği kapsamında incelenmesi. İdealkent, 9, 170 – 197.
  • Avrupa Komisyonu. (2016). Study on the potential of green bond finance for resource- efficient investments, http://ec.europa.eu/environment/enveco/pdf/potential-green-bond.pdf adresinden erişildi.
  • Ayan, E. (2011). Konut finansmanı sistemi ve Türkiye’de TOKİ uygulamalarının analizi. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 51, 139-155.
  • Bican, N. B. (2016). Securing future of social housing learning from an alternative regeneration/Gyldenrisparken in Denmark. Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara. http://etd.lib.metu.edu.tr/upload/ 12620064/ index.pdf adresinden erişildi.
  • Birleşmiş Milletler Dünya Çevre ve Gelişme Komisyonu. (1987). Brundtland (Ortak Geleceğimiz) Raporu. https://www.are.admin.ch/are/en/home/sustainable-development/ international-cooperation/2030agenda /un-_-milestones-in-sustainable-devlopment/1987--brundtland-report.html adresinden erişildi.
  • Birleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal İşler Dairesi. (2014). Dünya Kentleşme Beklentileri 2014 Raporu.
  • Birleşmiş Milletler. (1948). İnsan hakları evrensel beyannamesi. https://www.danistay.gov.tr/upload /insanhaklarievrenselbeyannamesi.pdf adresinden erişildi.
  • Birleşmiş Milletler. (1976). Vancouver Deklarasyonu-Habitat-1. https://www.un.org/en/conferences/habitat /vancouver1976 adresinden erişildi.
  • Daniels, R. J. ve Trebilcock, M. J. (2005). Rethinking the welfare state. London ve New York: Routledge.
  • Emekci, Ş. ve Tanyer, A. M. (2019). Türkiye’de alt gelir grubunun konut sorunu ve yaşam döngüsü maliyet analizi (ydma) tabanlı çözüm önerisi. Tasarım Kuram Dergisi, 15 (27), 55-63. doi: 10.14744/ 2019.65265
  • Ercoşkun, Ö. Y. (2018). Sürdürülebilir kentsel planlama ve tasarım: Dünya örnekleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Ergüven, M. ve Kaya, F. (2016). Konut finansmanında elbirliği sistemi: Müşterilerin elbirliği sistemi tercih nedenleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13.
  • Erten, D. (2012). Türkiye'de yeşil sosyal konut politikasının gelişmesi konusunda tavsiyeler. 01 Nisan 2020 tarihinde, https://www.ekoyapidergisi.org/10-turkiyede-yesil-sosyal-konutpolitikasinin-gelismesi-konusunda- tavsiyler.html adresinden erişildi.
  • Eryıldız, D. I. ve Aydın D. A. (2005). Yeşil olimpiyat tasarım anlayışına bir örnek: Sidney 2000 projesinin irdelenmesi ve değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20 (1), 107-123.
  • Garrido, L. (2015). Green social housing. Barcelona: Monsa Publishing.
  • Habitat Derneği. (t.y). Turkiyenin en kapsamli genclik raporunun ucuncusu aciklandi. 05/06/2020 tarihinde https://habitatdernegi.org/haber/tag/rapor/ adresinden erişilmiştir.
  • Iwamura, K. (2012). A model project of rebuilding public housing complex in Tokyo, Japan For “the Sustainable Future”. 01 Nisan 2020 tarihinde, http://iwamura-atelier.com/wpat/wp-content/uploads/2017/11/2006.3- Fukasawa-Symbiotic Housing -Complete.pdf adresinden erişildi.
  • İtez, Ö. (2020). Hulme living leaf street evleri. 01 Nisan 2020 tarihinde, https://www.arkitera.com/proje /hulme- living-leaf-street-evleri/ adresinden erişildi.
  • Kandır, S. Y. ve Yakar, S. (2017). Yeşil tahvil piyasaları: Türkiye’de yeşil tahvil piyasasının geliştirilebilmesi için öneriler. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26 (2), 159-175.
  • Karaca, M. ve Varol, Ç. (2012). Konut alanlarında enerji etkinliği: Toplu konut idaresi başkanlığı (toki) toplu konut projeleri üzerine eleştirel bir bakış değerlendirme. METU Journal, 29 (2), 127-141. doi:10.4305/METU.JFA.2012.2.5
  • Kızıltepe, M. (2013). Dönüşüme gelene kadar konut politikası neye dönüştü? Ne Yapmalı?. TMMOB Şehir Plancıları Odası Planlama Dergisi, 23 (1), 12-18. doi: 10.5505/planlama.2013.00710
  • Kocaman, G. (2018). Ekolojik planlama ve tasarım kriterlerinin sosyal konut bağlamında değerlendirilmesi Düzce Umut Evleri Örneği.Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=GgqXUp-fRSPX7heZRRZP4w& no=2ccjVXCxut6DIqijMidSqw adresinden erişildi.
  • Koç, C. (2018). Sürdürülebilir kentleşme politikalarında sosyal konutların yeri: Güneydoğu Anadolu Bölgesi örneği. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır. http://acikerisim.dicle.edu.tr/ handle/11468/4252 adresinden erişildi.
  • OHCHR. (t.y). Mainpage. 15/06/2020 tarihinde https://www.ohchr.org/EN/pages/home.aspx adresinden erişilmiştir.
  • Porritt, J. (1986). Yeşil politika. (A. Türker, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1984).
  • Sarı, B. Ö. ve Khurami, E. A. (2017). Housing affordability trends and challenges in the Turkish case. Journal of Housing and the Built Environment. doi: 10.1007/s10901-018-9617-2
  • Signofthecity. (t.y). Anasayfa. 05/12/2020 tarihinde https://www.signofthecity.com/ adresinden erişilmiştir.
  • Stone, M. E. (2006). What is housing affordability? The case for the residual income approach. Housing Policy Debate, 17(1), 151-184. doi:10.1080/10511482.2006.9521564
  • Taşar, O. ve Çevik, S. (2009). Sosyal konut ve konut sektörüne devlet müdahalesi: Avrupa ülkeleri ve Türkiye. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(2), 133-163.
  • TOKİ. (t.y). Anasayfa. 13/07/2020 tarihinde http://www.toki.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • Tunçer, M. (2009). Şehir merkezleri planlamasına ekolojik yaklaşım. 01 Nisan 2020 tarihinde, http://blog.milliyet.com.tr/sehir-merkezleri-planlamasina-ekolojik-yaklasim/ Blog/?BlogNo=161674 adresinden erişildi.
  • Türel, A. (1997). Türkiye’de devletin konut sektörünü destekleme mekanizmaları. 7. Ulusal Bölge Bilimi ve Bölge Planlama Kongresi. İzmir. 01 Ekim 2020 tarihinde, https://www.spo.org.tr/resimler/ekler /8e864d04c95572d_ek.pdf adresinden erişildi.
  • Ünlü, D. E. (2016). Türkiye'nin ilk yeşil tahvili. TSKB’den, 01 Mart 2020 tarihinde, http://www.dunya.com /surdurulebilir-dunya/turkiye039nin-ilk-yesil-tahvili-tskbden-haberi-316877 adresinden erişildi.
  • Wolfert, E. M. (2012). Developing sustainable planned communities: Holiday Neighborhood. Urban Land Institute. 17 Nisan 2020 tarihinde, http://barrettstudio.com/wp-content/uploads/2016/09/Book- DevelopingSustainablePlannedCommunities.pdf adresinden erişildi.
  • Yang, Z. ve Shen, Y. (2008). The affordability of owner occupied housing in Beijing. Journal of Housing and the Built Environment, 23, 317-335. doi:10.1007/s10901-008-9120-2

Yaşam Kalitesinin Arttırılması İçin Ekolojik Sosyal Konutta Yeni Bir Finansman Önerisi

Yıl 2021, Cilt: 12 Sayı: 32, 182 - 207, 31.05.2021
https://doi.org/10.31198/idealkent.846224

Öz

Günümüzde, Dünya nüfusunun hızlı artışı ile ortaya çıkan en önemli sorunlardan biri, artan nüfusun barınma ihtiyacının karşılanamamasıdır. Özellikle dar gelirli ailelerin mevcut piyasada bulunan konutların maliyetini karşılamaları her geçen gün zorlaşmaktadır. Bu sebeple, sanayileşme süreciyle birlikte kırdan kente doğru artan göç dalgası sonucunda sosyal ve ekonomik yaşamda meydana gelen büyük değişimler sosyal konut ihtiyacını ortaya çıkarmıştır. Diğer taraftan, artan konut ihtiyacının karşılanmasına yönelik atılacak adımlarda dikkatli olunmaması durumunda doğaya verilen tahribat daha derin boyutlara ulaşacaktır. Sosyal konutlar, alt ve orta gelir grubuna yönelik olarak inşa edilen, yapımları ve yaygın üretimleri ile hem üretim safhasında hem de kullanım sürecinde doğayı etkilemektedir. Bu noktada, sürdürülebilir bir gelişme için doğal kaynakların hızla tüketildiği bir ortamda sosyal konut alanlarının ekolojik bir bilinç ile oluşturulması gerekmektedir. Çalışmada, dar gelirli ailelere yönelik üretilebilecek ekolojik sosyal konutların kriterlerinin belirlenmesine ve söz konusu ailelerin bu konutlardan satın alabilmesine yönelik bir finansman önerisi geliştirilerek bu ailelerin yaşam kalitesinin arttırılması amaçlanmıştır. Bu kapsamda, ekolojik sosyal konut planlama ve tasarım kriterleri hakkında literatür taraması yapılmış, bu konutların üretiminde ve yaşam döngüsü içerisinde maliyetlerini azaltabilecek yenilikçi yöntemler araştırılmıştır. İlgili yöntemler, örnek uygulamalar ve tasarımlarla birlikte karşılaştırılmış ve elde edilen veriler doğrultusunda Türkiye’de düşük maliyetli ekolojik sosyal konut üretimine yönelik öneriler ortaya konulmuştur.

Kaynakça

  • Adil, S. (2010). Ekolojik kentleşme ve toplu konutlarda ekolojik planlama yaklaşımının Başakşehir 4. etap örneğinde incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul. http://acikerisim.bahcesehir.edu.tr:8080/xmlui/handle/ 123456789/160 adresinden erişildi.
  • Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2013). 2013 Faaliyet Raporu. Ankara.
  • Akbal, E. (2020). Faizsiz konut edindirme sistemi yasalaşıyor. 21 Kasım 2020 tarihinde, https://www.aa.com.tr /tr/sirkethaberleri/gayrimenkul/faizsiz-konut-edindirme-sistemi-yasalasiyor-/660931 adresinden erişildi.
  • Alkan, L. (2013). Farklı gelir gruplarının konut sahibi olabilme olasılıklarının Ankara örneği kapsamında incelenmesi. İdealkent, 9, 170 – 197.
  • Avrupa Komisyonu. (2016). Study on the potential of green bond finance for resource- efficient investments, http://ec.europa.eu/environment/enveco/pdf/potential-green-bond.pdf adresinden erişildi.
  • Ayan, E. (2011). Konut finansmanı sistemi ve Türkiye’de TOKİ uygulamalarının analizi. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 51, 139-155.
  • Bican, N. B. (2016). Securing future of social housing learning from an alternative regeneration/Gyldenrisparken in Denmark. Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara. http://etd.lib.metu.edu.tr/upload/ 12620064/ index.pdf adresinden erişildi.
  • Birleşmiş Milletler Dünya Çevre ve Gelişme Komisyonu. (1987). Brundtland (Ortak Geleceğimiz) Raporu. https://www.are.admin.ch/are/en/home/sustainable-development/ international-cooperation/2030agenda /un-_-milestones-in-sustainable-devlopment/1987--brundtland-report.html adresinden erişildi.
  • Birleşmiş Milletler Ekonomik ve Sosyal İşler Dairesi. (2014). Dünya Kentleşme Beklentileri 2014 Raporu.
  • Birleşmiş Milletler. (1948). İnsan hakları evrensel beyannamesi. https://www.danistay.gov.tr/upload /insanhaklarievrenselbeyannamesi.pdf adresinden erişildi.
  • Birleşmiş Milletler. (1976). Vancouver Deklarasyonu-Habitat-1. https://www.un.org/en/conferences/habitat /vancouver1976 adresinden erişildi.
  • Daniels, R. J. ve Trebilcock, M. J. (2005). Rethinking the welfare state. London ve New York: Routledge.
  • Emekci, Ş. ve Tanyer, A. M. (2019). Türkiye’de alt gelir grubunun konut sorunu ve yaşam döngüsü maliyet analizi (ydma) tabanlı çözüm önerisi. Tasarım Kuram Dergisi, 15 (27), 55-63. doi: 10.14744/ 2019.65265
  • Ercoşkun, Ö. Y. (2018). Sürdürülebilir kentsel planlama ve tasarım: Dünya örnekleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Ergüven, M. ve Kaya, F. (2016). Konut finansmanında elbirliği sistemi: Müşterilerin elbirliği sistemi tercih nedenleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13.
  • Erten, D. (2012). Türkiye'de yeşil sosyal konut politikasının gelişmesi konusunda tavsiyeler. 01 Nisan 2020 tarihinde, https://www.ekoyapidergisi.org/10-turkiyede-yesil-sosyal-konutpolitikasinin-gelismesi-konusunda- tavsiyler.html adresinden erişildi.
  • Eryıldız, D. I. ve Aydın D. A. (2005). Yeşil olimpiyat tasarım anlayışına bir örnek: Sidney 2000 projesinin irdelenmesi ve değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20 (1), 107-123.
  • Garrido, L. (2015). Green social housing. Barcelona: Monsa Publishing.
  • Habitat Derneği. (t.y). Turkiyenin en kapsamli genclik raporunun ucuncusu aciklandi. 05/06/2020 tarihinde https://habitatdernegi.org/haber/tag/rapor/ adresinden erişilmiştir.
  • Iwamura, K. (2012). A model project of rebuilding public housing complex in Tokyo, Japan For “the Sustainable Future”. 01 Nisan 2020 tarihinde, http://iwamura-atelier.com/wpat/wp-content/uploads/2017/11/2006.3- Fukasawa-Symbiotic Housing -Complete.pdf adresinden erişildi.
  • İtez, Ö. (2020). Hulme living leaf street evleri. 01 Nisan 2020 tarihinde, https://www.arkitera.com/proje /hulme- living-leaf-street-evleri/ adresinden erişildi.
  • Kandır, S. Y. ve Yakar, S. (2017). Yeşil tahvil piyasaları: Türkiye’de yeşil tahvil piyasasının geliştirilebilmesi için öneriler. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26 (2), 159-175.
  • Karaca, M. ve Varol, Ç. (2012). Konut alanlarında enerji etkinliği: Toplu konut idaresi başkanlığı (toki) toplu konut projeleri üzerine eleştirel bir bakış değerlendirme. METU Journal, 29 (2), 127-141. doi:10.4305/METU.JFA.2012.2.5
  • Kızıltepe, M. (2013). Dönüşüme gelene kadar konut politikası neye dönüştü? Ne Yapmalı?. TMMOB Şehir Plancıları Odası Planlama Dergisi, 23 (1), 12-18. doi: 10.5505/planlama.2013.00710
  • Kocaman, G. (2018). Ekolojik planlama ve tasarım kriterlerinin sosyal konut bağlamında değerlendirilmesi Düzce Umut Evleri Örneği.Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=GgqXUp-fRSPX7heZRRZP4w& no=2ccjVXCxut6DIqijMidSqw adresinden erişildi.
  • Koç, C. (2018). Sürdürülebilir kentleşme politikalarında sosyal konutların yeri: Güneydoğu Anadolu Bölgesi örneği. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi, Diyarbakır. http://acikerisim.dicle.edu.tr/ handle/11468/4252 adresinden erişildi.
  • OHCHR. (t.y). Mainpage. 15/06/2020 tarihinde https://www.ohchr.org/EN/pages/home.aspx adresinden erişilmiştir.
  • Porritt, J. (1986). Yeşil politika. (A. Türker, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1984).
  • Sarı, B. Ö. ve Khurami, E. A. (2017). Housing affordability trends and challenges in the Turkish case. Journal of Housing and the Built Environment. doi: 10.1007/s10901-018-9617-2
  • Signofthecity. (t.y). Anasayfa. 05/12/2020 tarihinde https://www.signofthecity.com/ adresinden erişilmiştir.
  • Stone, M. E. (2006). What is housing affordability? The case for the residual income approach. Housing Policy Debate, 17(1), 151-184. doi:10.1080/10511482.2006.9521564
  • Taşar, O. ve Çevik, S. (2009). Sosyal konut ve konut sektörüne devlet müdahalesi: Avrupa ülkeleri ve Türkiye. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(2), 133-163.
  • TOKİ. (t.y). Anasayfa. 13/07/2020 tarihinde http://www.toki.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • Tunçer, M. (2009). Şehir merkezleri planlamasına ekolojik yaklaşım. 01 Nisan 2020 tarihinde, http://blog.milliyet.com.tr/sehir-merkezleri-planlamasina-ekolojik-yaklasim/ Blog/?BlogNo=161674 adresinden erişildi.
  • Türel, A. (1997). Türkiye’de devletin konut sektörünü destekleme mekanizmaları. 7. Ulusal Bölge Bilimi ve Bölge Planlama Kongresi. İzmir. 01 Ekim 2020 tarihinde, https://www.spo.org.tr/resimler/ekler /8e864d04c95572d_ek.pdf adresinden erişildi.
  • Ünlü, D. E. (2016). Türkiye'nin ilk yeşil tahvili. TSKB’den, 01 Mart 2020 tarihinde, http://www.dunya.com /surdurulebilir-dunya/turkiye039nin-ilk-yesil-tahvili-tskbden-haberi-316877 adresinden erişildi.
  • Wolfert, E. M. (2012). Developing sustainable planned communities: Holiday Neighborhood. Urban Land Institute. 17 Nisan 2020 tarihinde, http://barrettstudio.com/wp-content/uploads/2016/09/Book- DevelopingSustainablePlannedCommunities.pdf adresinden erişildi.
  • Yang, Z. ve Shen, Y. (2008). The affordability of owner occupied housing in Beijing. Journal of Housing and the Built Environment, 23, 317-335. doi:10.1007/s10901-008-9120-2
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Burak Aslan 0000-0001-9002-6025

Ozge Ercoskun 0000-0002-9503-5227

Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 12 Sayı: 32

Kaynak Göster

APA Aslan, A. B., & Ercoskun, O. (2021). Yaşam Kalitesinin Arttırılması İçin Ekolojik Sosyal Konutta Yeni Bir Finansman Önerisi. İDEALKENT, 12(32), 182-207. https://doi.org/10.31198/idealkent.846224