Sürdürülebilir ve Akıllı Kentler: Marmara Depremi

Yıl 2020, Cilt: 11 Sayı: 31, 1933 - 1958, 31.12.2020

Dilek Çetin , Yağmur Kara , Zeynep Ceren Henrıques Correıa

https://doi.org/10.31198/idealkent.734993

Cited By: 3

Öz

Sürdürülebilir kalkınma dünyadaki tüm ülkelerin sürdürdüğü ekonomik ve sosyal politikaların temelini oluşturmaktadır. 2018 yılında dünya nüfusunun %55,3’ü kentlerde yaşamaktadır ve 2030 yılında da bu oranın %75’i aşması beklenmektedir. Bu bağlamda kentsel büyümenin denetlenmesi ve yönlendirilmesi gerekmektedir. İleriye dönük bir kent politikasından yoksun büyüyen kentler afetler karşısında çaresiz kalmaktadırlar. Kentsel yaşam kalitesinin arttırılmasıyla birlikte kentin doğa ile uyumunun sağlanması gerekmektedir. Sürdürülebilir kentler, insanın doğa ile uyumunun sağlanmasını ve afetlere karşı kentlerin hazır olmasını sağlarken akıllı kentler ise bilgi iletişim teknolojilerini kullanarak afetler sonrasında kentlerin daha planlı bir şekilde toparlanmasına yardımcı olacaktır. Bu sayede de afetler karşısında şehirler çaresiz kalmayacaktır. Türkiye’de ulusal ya da sektörel afetle mücadele politikası izlemektense, bir niş olarak kent ortaya çıkmaktadır. Türkiye tarihinde afet kaynaklı en büyük kaybı yaşadığımız 1999 Marmara Depremi bu kavramlar dâhilinde incelenecektir. Türkiye’de sürdürülebilir ve akıllı kentler kapsamında kaderci, iyileştirici, reaktif bir devletten, kendine güvenen, koruyucu ve pro-aktif devlete dönüşümün sağlanması gerekmektedir. Kentlerin afetlere karşı hazırlıklı olabilmesi için hem sürdürülebilir hem de akıllı olması gerektiği aşikârdır.

Anahtar Kelimeler

Afet, Sürdürülebilir Kent, Akıllı Kent, Marmara Depremi, Türkiye

The Sustainable and Smart Cities: Marmara Earthquake

Öz

Sustainable development is the foundation of economic and social policies for all countries in world. In 2018, 55.3% of the world population lives in cities and this ratio is expected to exceed 75% in 2030. In this context, the growth of cities should be controlled and directed. The cities, without a forward looking city policy, are in desperate straits towards to disasters. The city should be harmonized with the nature meanwhile enhancing the city life quality. Sustainable cities ensure harmony between the men and the nature and prepare the city to disasters while smart cities help to recover cities by means of information communication technologies. Thus, the cities would not be vulnerable against the disasters. In Turkey, in-stead following a national or sectorial disaster struggle polices, cities emerge as a niche. 1999 Marmara earthquake, the highest loss from a disaster in the history of Turkey, analyzed ac-cording to these concepts. The government should transform from fatalistic, curative, reactive to self-confident, protective and pro-active in the framework of sustainable and smart cities in Turkey. It is clear that cities need to be sustainable and smart to be prepared for the disasters.

Anahtar Kelimeler

Disaster, Sustainable City, Smart City, Marmara Earthquake, Turkey

Kaynakça

• Akgül, M.K. (2013) ‘Kentlerin e-dönüşümü, Akıllı Kentler’, Çevrimiçi Erişim Adresi: https://anahtar.sanayi.gov.tr/tr/news/kentlerin-e-donusumu-akilli-kentler/416 Erişim Tarihi: 15 Mart 2016.
• Akıllı Kentler (7 Mart 2016) Akıllı Kentler Değerlendirme Raporu. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://www.akillikentler.org/akilli-kentler/2051/6/akilli-kentler-degerlendirme-raporu.html. Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.03.2016.
• Akses, S. (2015) AB’de Dijital Tek Pazarın Oluşturulmasına Doğru, İktisadi Kalkınma Vakfı Değerlendirme Notu, No:133, İstanbul, İktisadi Kalkınma Vakfı
• Alazawi, Z., Alani, O., Abdljabar, M.B., Altowaijri, S. ve Mehmood, R. (2014) A Smart Disaster Management System for Future Cities. Proceedings of the International Workshop on Wireless and Mobile Technologies for Smart Cities, Philadelphia, ABD, 11- 14 Ağustos.
• Alazawi, Z., Altowaijri, S., Mehmood, R. ve Abdljabar, M.B. (2011) Intelligent Disaster Management System based on Cloud-Enabled Vehicular Networks. ITS Telecommunications (ITST), 11th International Conference, St. Petersburg, Russia, 23-25 Ağustos.
• Altuntaş, A. (2012) Sürdürülebilir Toplumlar ve Metropollerin Baskılarında Kurtulmak için Alternatif Bir Yol: Sürdürülebilir Kentler, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(17), 135-148.
• Batty, M., Axhausen, K.W., Giannotti, F., Pozdnoukhov, A., Bazzani, A., Wachowicz, M. ve Portugali, Y. (2012) Smart Cities of the Future. UCL Working Papers Series No:188, London, University College London, Center for Advanced Spatial Analysis.
• Bell, S. ve Morse, S. (2008) Sustainability Indicators, Measuring the Immeasurable?, Earthscan: London
• Bibbee, A., Gönenç, R., Jacobs, s., Konvitz, J. ve Price, R. (2000), "Economic Effects of the 1999 Turkish Earthquakes: An Interim Report", OECD Economics Department Working Papers, No. 247, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/233456804045.
• Brown, L. (1981) Building a Sustainable Society, New York, Norton.
• Bugliarello G. (2006) ‘Urban Sustainability: Dilemmas, Challenges and Paradigms’, Technology in Society, 28, 19-26.
• Camagni, R., Capello, R. ve Nijkamp, P. (1998) Towards Sustainable City Policy: An Economy-Environment Technology Nexus. Ecological Economics, 24(1), 103-118.
• Castells, M. (1989) The Informational City: Information Technology, Economic Restructuring, and the Urban-Regional Process. Oxford: Basil Blackwell Press.
• Clark, W.C. ve Dickson, N.M. (2003) Sustainability Science: The Emerging Research Program. Proceedings of the National Academy of Science, 100(14): 8059-8061.
• Datta, A. (2015) New Urban Utopias of Postcolonial India. Entrepreneurial Urbanization’in Dholera Smart City. Gujarat’, Dialogues in Human Geography, 5(1), 3-22.
• Egger, S. (2006) Determining a Sustainable City Model. Environmental Modelling & Software, 21 (9), 1235-1246.
• European Commission, Digital Single Market (DSM) (2016) Smart Cities. Çevrimiçi Erişim Adresi: https://ec.europa.eu/digital-single-market/smart-cities Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.03.2016
• European Commission, Smart Cities and Communities (EIP-SCC) (2016) The European Innovation Partnership on Smart Cities and Communities. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://ec.europa.eu/eip/smartcities/ E Çevrimiçi rişim Tarihi: 15.03.2016
• Fischer, J., Redlich, J.P. ,Scheuermann, B., Schiller, J., Günes, M., Nagel, K. ve Sombrutzki, R. (2012) ‘From Earthquake Detection to Traffic Surveillance about Information and Communication Infrastructures for Smart Cities.’ In Haugen Ø., Reed R., Gotzhein R.(ed.) System Analysis and Modeling: Theory and Practice, Berlin Heidelberg, Springer Press, 121-141.
• Gerdan, S. ve Şen, A., Afet ve Acil Durumlar İçin Belirlenmiş Toplanma Alanlarının Yeterliklerinin Değerlendirilmesi: İzmit Örneği, İdealkent, 28 (10), 962-983.
• GFN, Küresel Ayak İzi Ağı (2015) Global Footprint Network, World Footprint. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://www.footprintnetwork.org/en/index.php/GFN/page/world_footprint/ Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.02.2016.
• GSMA (2013) Smart Cities, Smart City Resilience Learning from Emergency Response and Coordination in Japan. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://www.gsma.com/connectedliving/smart-city-resilience-learning-from-emergency-response-and-coordination-in-japan/ Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.03.2016.
• Hardoy, J.E., Mitlin, D. ve Satterthwaite, D. (1992) Environmental Problems in Third World Cities, London, Earthscan. Harvey, D. (2001) Globalization and the “Spatial Fix”, Geographische Revue, 2001/2, 23-30.
• Handl, G. (2020) Introductory Note - Declaration of the United Nations Conference on the Human Environment. Çevrimiçi Erişim Adresi: https://legal.un.org/avl/ha/dunche/dunche.html Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.08.2020.
• Holden, M., Roselan, M., Ferguson, K., ve Perl, A. (2008) Seeking Urban Sustainability on the World Stage, Habitat International, 32, 305-317. Internet Live Stats (2016) Turkey Internet Users. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://www.internetlivestats.com/internet-users/turkey/. Çevrimiçi Erişim Tarihi: 01.05.2020
• Kalkınma Bakanlığı (2015) 2015-2018 Bilgi Toplumu Stratejisi ve Eylem Planı. Bilgi Toplumu Dairesi Başkanlığı, Ankara
• Kates, R., Clark W. ve Corell, R. (2001) Sustainability Science. Science, 292 (5517), 641-642.
• Kates, R.W., Parris, T.M. ve Leiserowitz, A.A. (2005) ‘What is Sustainable Development? Goals, Indicators, Values, and Practice. Environment: Science and Policy for Sustainable Development, 47(3), 8-21.
• Kemp, S. (2020), Digital 2020: Turkey, Çevrimiçi Erişim Adresi: https://datareportal.com/reports/digital-2020-turkey Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.08.2020.
• Kidd, C.V. (1992) The Evolution of Sustainability. Journal of Agricultural and Environmental Ethics, 5(1), 1-26.
• Kitchin, R. (2014) The Real-time City? Big Data and Smart Urbanism. GeoJournal, 79(1), 1-14.
• Meadows, D.H., Meadows, D.L., Randers, J. ve Behrens, W. W. (1972) The Limits to Growth, Universe Books.
• Meissner, A., Luckenbach, T., Risse, T., Kirste, T. Ve Kirchner, H. (2002) Design Challenges for an Integrated Disaster Management Communication and Information System. The First IEEE Workshop on Disaster Recovery Networks, New York, ABD.
• Mitchell, W.J. (1995) City of Bits. Space, Place, Cambridge, MA, MIT Press.
• Rees, W.E. (1992) Ecological Footprints and Appropriated Carrying Capacity: What Urban Economics Leaves Out. Environment and Urbanization, 4(2), 121-130.
• Soegijoko, B., Tjahjati, S., ve Kusbiantoro, B.S. (2001) Globalization and the Sustainability of Jabotabek, Indonesia. Lo, F. ve Marcotullio, P. J. (ed.) Globalization and the Sustainability of Cities in Asia Pacific Region, United Nations Press.
• Swyngedouw, E. (1996) ‘Reconstructing Citizenship, the Re-scaling of the State and the New Authoritarianism: Closing the Belgian Mines’, Urban Studies, 33(8), 1499-1521.
• Tanguay, G.A., Rajaonson, J., Lefebvre, J.F. ve Lanoie, P. (2010) Measuring the Sustainability of Cities: An Analysis of the Use of Local Indicators. Ecological Indicators, 10, 407-418.
• Tarhan, C., Coşkun, Z. ve Zülfikar, C. (2013) Deprem Bilgi Sistemi. 2. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, MKÜ, Hatay, Türkiye, 25-27 Eylül.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, 2020-2023 Ulusal Akıllı Şehirler Stratejisi ve Eylem Planı (2019), Çevrimiçi Erişim Adresi: https://www.akillisehirler.gov.tr/wp-content/uploads/EylemPlani.pdf, Çevrimiçi Erişim Tarihi: 5.05.2020
• Teknokulis (1 Mart 2016) Türkiye Akıllı Kent Değerlendirme Raporu Yayınlandı. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://www.teknokulis.com/haberler/guncel/2016/03/01/turkiye-akilli-sehirler-degerlendirme-raporu-yayinlandi. Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.03.2016.
• Temiz Hava Hakkı Platformu (THHP), (2016a) Türkiye Hava Kirliği Raporu–İllere göre PM10 Analizi. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://temizhavaplatformu.org/wp-content/uploads/2016/03/I%CC%87LLERE-GO%CC%88RE-PM10-ANALI%CC%87ZI%CC%87-2015-.pdf. Çevrimiçi Erişim Tarihi: 20.02.2016
• Temiz Hava Hakkı Platformu (THHP) (2016b) Türkiye Hava Kirliği Raporu – İllere göre SO2 Analizi. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://temizhavaplatformu.org/wp-content/uploads/2016/03/I%CC%87LLERE-GO%CC%88RE-SO2-ANALI%CC%87ZI%CC%87-2015.pdf Çevrimiçi Erişim Tarihi: 20.02.2016.
• The World Bank (2019) Internet Users. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://data.worldbank.org/indicator/IT.NET.USER.P2 Çevrimiçi Erişim Tarihi: 01.05.2020
• TMMOB Makine Mühendisleri Odası (2012) Türkiye’de Deprem Gerçeği ve TMMOB Makine Mühendisleri Odası’nın Önerileri, Yayın No: MM0/587. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://www.mmo.org.tr/resimler/dosya_ekler/667cd09b1e1820f_ek.pdf?tipi=3&turu=X&sube=0. Çevrimiçi Erişim Tarihi: 25.03.2016
• Townsend, A.M. (2013) Smart Cities: Big Data, Civic Hackers, and the Quest for a New Utopia, New York/ London, WW Norton & Company.
• Türkiye Bilişim Vakfı (2016) Şehrin Akıllı Hali. Çevrimiçi Erişim Adresi: http://www.tbv.org.tr/sehrin-akilli-hali,DP-1094.html. Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.03.2016
• UN (2018) World Urbanization Prospects 2018, Department of Economic and Social Affairs – Population Dynamics, Çevrimiçi Erişim adresi: esa.un.org/unpd/wup/DataQuery/ Çevrimiçi Erişim Tarihi: 15.03.2020.
• Wackernagel, M. (1994) Ecological Footprint and Appropriated Carrying Capacity: A Tool for Planning Toward Sustainability (Doktora Tezi). Vancouver, Canada: School of Community and Regional Planning, The University of British Columbia, OCLC 41839429.
• Wackernagel, M. ve Rees, W.E. (1996) Our Ecological Footprint: Reducing Human Impact on the Earth, New Society Publishers. WCED (1987) World Commision on Environment and Development, Our Common Future, Oxford, Oxford University Press.
• WWF (2012) Dünya Doğayı Koruma Vakfı Türkiye’nin Ekolojik Ayak İzi Raporu. Çevrimiçi Erişim adresi: http://www.footprintnetwork.org/images/article_uploads/Turkey_Ecological_Footprint_Report_Turkish.pdf. Çevrimiçi Erişim tarihi: 07.02.2015.
• Yazar, K.H. (2009) “Sürdürülebilir Kent: Göstergeleri, Formu ve Planlama Süreci”. 21. Uluslararası Yapı ve Yaşam Kongresi (20–21 Mart 2009) Bildiriler Kitabı, (Ed: Nilüfer Taş ve Murat Taş), Bursa: TMMOB Mimarlar Odası Bursa Şubesi.