Bu yazıda atopik kentin, 20. yüzyılda geliştirilmiş bir kent kuramı olsa da, 21. yüzyılın kentini tanımladığı belirtilir. Atopya, her yer ve hiçbir yer anlamına gelir. Ütopya ve distopyadan farklı olarak geleceğe değil bugüne yöneliktir. Ancak atopya, kent ve teknoloji arasındaki ilişkinin değişmesi, bugünün kentini tanımlayan atopik kentin kavramsal çerçevesini değiştirmektedir. Yeni bir atopik kent dilinin ve kuramının ortaya çıkmasını sağlayan bu kavramsal değişim, yazı kapsamında, fiziksel mekân yerine siber mekânın, meta yerine datanın, ulaşım ağları yerine iletişim ağlarının, süpermodernizm yerine hipermodernizmin, panoptik yerine sibernetiğin, nesne yerine imgenin, deneyim yerine izlenimin ve kent peyzajı yerine data peyzajının geçmesiyle örneklendirilmiştir. Atopik kent dili özellikle 1990lı yıllardan itibaren bilgisayar teknolojisinde yaşanan gelişmelerle birlikte önemli bir değişim geçirmiştir. 2000li yıllarda ise atopik kentler artık bilgisayar teknolojisi aracılığıyla sanal bir ortamda üretilmektedir. Aynı ortamda aynı araçlarla üretiliyor olmaları onları benzeştirmiş, hatta aynılaştırmıştır. Kentlerin aynılaşma süreci, yerle yeni bir ilişki kurulmasını; böylece 21. yüzyılın atopik kentinin ve kent dilinin ortaya çıkmasını sağlamıştır. Bugünün kentini anlamamız için öncelikle bu dili bilmemiz ve anlamamız gerekir. Bu nedenle, yazı atopik kent dili ve bu dilin değişimi üzerine geliştirilmiştir.
It is discussed in this paper that atopic city, even if it is developed as an urban theory in the 20th century, defines the city of the 21st century. It refers to every place and no place. It is conceptually different from utopia and dystopia, because it focuses on today not future. However, the changes in the relations of atopia, city and technology lead the conceptual framework of atopic city to change as well. Those changes are discussed through the shift of physical space to cyber space, meta to data, transportation networks to communicational networks, supermodernism to hipermodernism, panoptic to cybernetic, object to image, experience to impression, and cityscape to datascape in the paper. The language of the atopic city is significantly changed due to the developments in the computer technology in the 1990s. Atopic cities are designed computationally within a virtual environment in the 2000s. Those cities are generally designed by the same tools and in the same environment. That computational design process enables a new atopic city language to be created. We need to understand that language to understand today’s city. The paper is therefore based on the atopic city language, and the change of that language actually
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 11 Sayı: 31 |