This study aims to analyze the spatial, temporal, and social transformation of summer resorts (sayfiye) in Mardin as a form of space and time production. It focuses on summer resorts located on the peripheries of both historical and modern settlements within the current boundaries of what is now known as the Artuklu district. Defined as secondary residences primarily used during the summer, sayfiye spaces offer leisure practices that differ from conventional holiday and tourism activities due to their distinct temporal characteristics. This article follows two main trajectories: first, the transformation of summer resorts between spatiality and temporality; and second, the impact of class, ethnicity, and gender inequalities on the use of these resorts, analyzed through an intersectional lens. As a qualitative study, the research is based on fieldwork conducted at different times between 2015 and 2024, interviews with individuals who have experience with sayfiye life, and a range of secondary sources. Henri Lefebvre’s concept of the "production of space" provides the main theoretical framework for analyzing the social, spatial, and historical transformations. The transformation process is historicized around four key themes: the emergence of summer resorts as secondary residences, their decline and ruralization, the touristification of Mardin’s old city and its reconfiguration as a summer retreat and finally, the reemergence of summer resort areas, their ongoing touristification, and their integration into the urban fabric.
Summer resort Mardin production of space summer sociality holiday
Bu çalışma, bir mekân ve zaman üretim biçimi olarak sayfiyenin Mardin'deki mekânsal, zamansal ve toplumsal dönüşümünü analiz etmeyi amaçlamaktadır. Burada odak, bugün Artuklu ilçesi olarak adlandırılan sınırlar içerisinde yer alan eski ve yeni yerleşim alanlarının çeperindeki sayfiyelerdir. Sayfiye, zaman kullanımına göre farklılaşan yazlık ikincil konuttur. Farklı pratiklerle tatil ve turizmden ayrı bir dinlenme deneyimi sunar. Bu makalede, iki güzergâh etrafında bir tartışma yürütülmüştür. İlki, mekânsallık ve zamansallık arasındaki ilişki bağlamında sayfiyenin dönüşümü; ikincisi ise sınıf, etnisite ve toplumsal cinsiyet eşitsizliklerinin kesişimsellik perspektifiyle sayfiyenin kullanımına etkisidir. Nitel bir araştırma olarak, 2015-2024 yılları arasında farklı zamanlarda yapılan saha çalışmaları, sayfiye deneyimleri olan insanlarla bu süreçte yapılan görüşmeler ve ikincil kaynak olarak farklı yayınlar temel verilerin elde edilmesinde kullanılmıştır. Sayfiyenin toplumsal, mekânsal ve tarihsel dönüşümünü analiz etmek için Lefebvre’in “mekânın üretimi” yaklaşımı teorik çerçeve olarak kullanılmıştır. Dönüşüm süreci, şu temalar çerçevesinde tarihselleştirilmeye çalışılmıştır: Sayfiyenin ortaya çıkışı ve ikincil konut olarak kullanımı; sayfiyenin terk edilmesi ve köyleşmesi; eski Mardin'in sayfiyeleşmesi ve turistikleşmesi; yeniden sayfiyeleşme, turistikleşme ve kentle bütünleşme.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Kent Sosyolojisi ve Toplum Çalışmaları |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 4 Mart 2025 |
| Kabul Tarihi | 9 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 48 |