Amaç: Çalışmanın amacı yeme tutumu ile beden kütle indeksi (BKİ) arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Yöntem: Kesitsel çalışmada, kadınların (n=400; 18-64 yaş) vücut ağırlığı ve boyları ölçülerek, BKİ değerleri DSÖ standartlarına göre hesaplanarak normal (18.5–24,9 kg/m2), fazla kilolu (2,5–29,9 kg/m2) veya obez (>30 kg/m2) olarak sınıflandırılırmıştır. Katılımcılara yaş, cinsiyet, gelir, eğitim, medeni durum, aile büyüklüğü, sağlık ve engellilik durumu gibi demografik özellikleri içeren bir anket uygulanmıştır. Yeme bozuklukları ile ilişkili tutum, davranış ve özellikleri değerlendirmek için yeme tutum testi-40'ı (YTT-40) kullanılmıştır. YTT-40’dan otuz veya daha az puan alınması yeme bozukluğu riskini olduğunu ifade etmektedir.
Bulgular: Toplamda, kadınların % 51,7'sinin düzensiz beslenme alışkanlıkları olduğu saptandı. Normal kilolu gruplarda, fazla kilolu gruplarda ve obez gruplarda yeme tutumu bozuk olan kadınların oranı sırasıyla yüzde % 4,5, %19,5 ve %27,5'tir. Obez (22.9±8.8) ve kilolu kadınlar (19.7±8.4) normal kadınlara (16.8±8.6) göre anlamlı olarak daha yüksek YTT-40 puanlarına sahiptir (p<0.01). Yeme bozukluğu riski olan kadınlarda (YTT-40>30 puan) BKİ 31.5±5.7kg/m2 iken yeme bozukluğu riski olmayan kadınlarda (YTT-40≤30 puan) BKİ’i 26.5±5.7 kg/m2’dır. BKİ, eğitim yılı ve EAT-40 puanları arasında pozitif korelasyon saptanmıştır (sırasıyla r=-0.146, p=0.004; r=0.622, p=0.001). Bu çalışma için Cronbach alfa değeri 0.82, önceki araştırmalarla uyumlu bulunmuştur.
Sonuç: BKİ’i daha yüksek olan kadınlar arasında yeme bozukluğu riskinin artması nedeniyle, bu bireylerin tedavinde dikkatli olunmalıdır. Obezite insidansı, yeme bozukluğundan etkilenmektedir.
yok
Abstract
Objective: The purpose of this study is to establish the relationship between eating habits and body mass index (BMI).
Methods: In this cross-sectional study, we measured women (n=400; 18-64 years) body weight and height. BMI is calculated and classified according to WHO standards for identifying women’s body weight in normal (18.5–24.9 kg/m2), overweight (2.5–29.9 kg/m2) or obese (>30 kg/m2). A questionnaire was applied to eligible women’s including demographic characteristics such as age, gender, income, education, home ownership, marital status, family size, health, and disability status. We used eating attitude test-40 (EAT-40) to evaluate attitudes, behaviors, and traits consorted with eating disorders. Total EAT scores under or equal thirty suggest risk of an eating disorder.
Results: In total, 51.7 percent of the women exhibited disordered eating habits. In normal weight groups, overweight groups, and obese groups, the proportion of women with disordered eating attitudes was 4.5 percent, 19.5 percent, and 27.5 percent, respectively. Obese women (22.9±8.8) and overweight women (19.7±8.4) have significantly higher EAT-40 scores than normal women (16.8±8.6) (p<0.01). BMI was 31.5±5.7kg/m2 in women at risk of eating disorders (EAT 40>30 points) and 26.5±5.7kg/m2 in women who were not at risk of eating disorders (EAT 40≤30 points). BMI, schooling years, and EAT-40 scores all had a strong positive connection (r=-0.146, p=0.004; r=0.622, p=0.001, respectively). The Cronbach alpha for this study was 0.82, which is in line with previous research.
Conclusion: Because of the increased incidence of EDs risk among women with a higher BMI, particular therapeutic techniques for these patients should be considered. The incidence of obesity is influenced by EDs eating attitude problem.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Beslenme ve Diyetetik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2022 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |