Amaç: Bu çalışmada pes planus düzeyinin dorsi ve plantar fleksör kas kuvveti ile gastroknemius ve hamstring kas esnekliğine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışmaya alınan her bireyin yaş, boy, ağırlık, beden kütle indeksi gibi demografik özellikleri kaydedildi. Katılımcıların Pes Planus derecelerinin değerlendirilmesinde "Feiss Çizgisi" yöntemi, rijit veya esnek pes planus sınıflandırması için de "Jack’in Parmak Kaldırma Testi" kullanıldı. Hamstring kas kısalığı "Aktif Diz Ekstansiyon Testi" ile, Gastroknemius kas kısalığı "ayak bileği dorsi fleksiyonunun gonyometrik ölçümü" ile değerlendirildi. Dorsi ve plantar fleksiyon kas kuvveti "El Dinamometresi" kullanılarak ölçüldü.
Bulgular: Araştırmaya katılan 37 pes planuslu katılımcının (20 kadın, 17 erkek) yaş ortalaması 31,03±9,62 yıldı. Katılımcıların 35'i sağ dominant ekstremiteye sahipken, 2'si sol dominant ekstremiteye sahipti. Feiss Çizgisi yöntemine göre sol ayak için katılımcıların %48,6’sı 1. Derece (18 kişi), %32,4’ü 2. Derece (12 kişi) ve %13,5’i ise 3. Derece (5 kişi) pes planusa sahipken, %5,4'ünde pes planus (2 kişi) bulunmuyordu. Sol alt ekstremite için yapılan analizlere göre, ayak pes planus derecelerine ve esnek/rijit pes planus durumlarına göre; hamstring ve gastroknemius kas kısalığı ile dorsi ve plantar fleksör kas kuvveti değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Sol alt ekstremitede Jack'in Parmak Kaldırma testine göre katılımcıların %73,0'ü esnek (27 kişi), %21,6’sı rijit (8 kişi) pes planusa sahipken, %5,4'ünde ise (2 kişi) pes planus deformitesi bulunmuyordu. Sağ ayak için yapılan analizde sol ayaktan farklı olarak esnek/rijit pes planus durumuna göre hamstring kas kısalığı değerlerinde anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p<0,05). Bu sonuç, esnek pes planus durumuna göre, hamstring kas kısalığının rijit pes planus durumunda daha fazla olduğunu göstermektedir.
Sonuç: Çalışma sonuçlarına göre, sağ alt ekstremitede rijit pes planusa sahip bireylerin, esnek pes planusa sahip bireylere göre, hamstring kas kısalık düzeyleri anlamlı şekilde daha fazlaydı, fakat her iki alt ekstremitede de pes planus derecelerine göre kas kısalıkları ile kas kuvveti değerleri açısından anlamlı fark bulunmamıştır.
Aim: This study aimed to investigate the impact of pes planus level on dorsiflexor and plantar flexor muscle strength, as well as gastrocnemius and hamstring muscle flexibility.
Method: Demographic data, including age, height, weight, and body mass index (BMI) were recorded for each participant. While the degree of pes planus was evaluated using "Feiss Line Method", "Jack's Finger Lifting Test" was used for the classification of rigid or flexible pes planus. Hamstring muscle tightness was assessed through the "Active Knee Extension Test", while gastrocnemius muscle tightness was measured using goniometric ankle dorsiflexion. Dorsi- and plantar flexor muscle strengths were assessed using a hand dynamometer.
Results: The mean age of 37 participants with pes planus (20 females, 17 males) participating in the study was 31.03±9.62. Among them, 35 participants had a dominant right extremity, while 2 had a dominant left extremity. According to the Feiss Line Method for the left foot, while 48.6% (18 subjects), 32.4% (12 subjects), and 13.5 (5 subjects) of participants had 1st-grade, 2nd-grade, and 3rd-grade pes planus respectively, there were 2 subjects (5.4%) without pes planus deformity in the left foot. No significant differences were found in the values of hamstring & gastrocnemius muscle flexibility and dorsi- & plantar-flexor muscle strength according to the grades of pes planus and the presence of flexible or rigid pes planus for the left foot (p>0.05). According to Jack's Finger Lifting Test, while 73% (27 subjects) and %21.6 (8 subjects) of the participants had flexible and rigid pes planus respectively, %5.4 (2 subjects) of the participants did not have pes planus deformity in the left foot. Conversely, there was a significant difference in terms of hamstring muscle flexibility according to the flexible/rigid pes planus in the right foot (p<0.05). This finding demonstrates that hamstring muscle shortness/tightness is greater in the rigid pes planus than flexible pes planus for the right foot.
Conclusion: The study findings revealed that individuals with rigid pes planus had more shortness/tightness in hamstring muscles compared to those with flexible pes planus for the right lower extremity. However, there were no significant differences in terms of muscle tightness and muscle strength according to the grades of pes planus for both lower extremities.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Fizyoterapi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 27 Nisan 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 29 Şubat 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Alıntı-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0)