Examination of Variables Affecting Preschool Teachers' Child Liking Status

Yıl 2023, , 1120 - 1131, 05.01.2024

İdil Şengöz Tosun , Nefise Semra Erkan

https://doi.org/10.38079/igusabder.1356376

Öz

Aim: This research is a correlational study conducted to examine the child-liking status of preschool teachers working in kindergartens affiliated with the Ministry of National Education in Çorlu, Tekirdağ, according to some socio-demographic characteristics.
Method: The study was conducted with 132 preschool teachers. The data of the research were collected using the "Barnett Child Liking Scale" and the "Socio-demographic Information Form" prepared in accordance with the purpose of the research. Answers to the research questions were sought using the descriptive statistics method. The dependent variable of the study is the "child liking" score taken from the Barnet Child Liking Scale. The independent variables consist of teachers' ages, marital status, having children, number of children they have, choosing the profession voluntarily, type of institution they work in, professional seniority and weekly working hours.
Results: It was observed that the mean and standard deviation of the total score obtained by the teachers according to their general responses to the scale items was (X = 71.69, SD = 4.49). Since the total score average obtained from the scale is between 39-74 points, the child-liking score is at the middle level. It has been observed that the item with the highest mean (X ̅=6.90) is “I feel happy when I make a child smile.”, while the item with the lowest mean (X ̅=1.02) is “Children are annoying”.
Conclusion: According to the results of the research, while there was no difference in the Child Fondness Level of teachers according to their age, the type of institution they work in, their professional seniority and weekly working hours, it was found that Child Fondness Scale scores of teachers who were married, had children and chose their profession willingly were higher.

Anahtar Kelimeler

Liking children, preschool teacher, socio-demographic characteristics, early childhood period

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çocuk Sevme Durumlarına Etki Eden Değişkenlerin İncelenmesi

Öz

Amaç: Bu araştırma Tekirdağ ili Çorlu ilçesinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı anaokullarında görev yapan okul öncesi öğretmenlerinin bazı sosyo-demografik özelliklerine göre çocuk sevme düzeylerinin incelenmesi amacıyla yapılmış ilişkisel bir çalışmadır.
Yöntem: Çalışma 132 okul öncesi öğretmeni ile yürütülmüştür. Araştırmanın verileri “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği” ve araştırmanın amacına uygun olarak hazırlanan “Sosyo-demografik Bilgi Formu” kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sorularına betimsel istatistik yöntemi kullanılarak cevap aranmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkeni Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’nden alınan “çocuk sevme” puanıdır. Bağımsız değişkenleri ise öğretmenlerin yaşları, medeni durumları, çocuk sahibi olma durumları, sahip oldukları çocuk sayısı, mesleği isteyerek seçme, çalışılan kurum türü, mesleki kıdemleri ile haftalık çalışma sürelerinden oluşmaktadır.
Bulgular: Öğretmenlerin uygulanan ölçeğin maddelerine ortalama olarak verdikleri cevaplar doğrultusunda aldıkları toplam puan ortalaması ve standart sapmasının (X ̅=71,69, SS=4,49) olduğu gözlemlenmiştir. Ölçekten elde edilen toplam puan ortalaması 39-74 puan aralığında olduğu için çocuk sevme puanı orta düzeyde yer almaktadır. En yüksek ortalamaya sahip olan madde (X ̅=6,90) “Bir çocuğu gülümsettiğim zaman mutlu olurum.” maddesi iken, en düşük ortalamaya sahip olan maddenin ise (X ̅=1,02) “Çocuklar rahatsızlık vericidir.” olduğu görülmüştür.
Sonuç: Araştırma sonuçlarına göre öğretmenlerin yaşları, görev yaptıkları kurum türü, mesleki kıdemleri ve haftalık çalışma saatlerine göre çocuk sevme düzeylerinde farklılık bulunmazken, evli, çocuğu olan ve mesleğini isteyerek seçen öğretmenlerin çocuk sevme puanları daha yüksek olduğu bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Çocuk sevme, okul öncesi öğretmeni, sosyo-demografik özellikler, erken çocukluk dönemi

Kaynakça

• 1. Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı Şura Sekreterliği (MEB). On Dördüncü Millî Eğitim Şûrası, Okul Öncesi Eğitim Komisyon Raporu. Ankara: M. E. B. Yayınevi; 1993.
• 2. Erdem AR. Etkili ve Verimli (nitelikli) Eğitim. Ankara: Anı Yayınevi; 2005.
• 3. Milli Eğitim Bakanlığı. Öğretmen Yeterlilikleri: Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlilikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Yayınevi; 2005.
• 4. Yurt Ö, Keleş S. Etkili okul öncesi öğretmenlerinin kişisel özellikleri. Kısa hikâye çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2019;16:561-593.
• 5. Karadana S, ed. Sevme Sanatı. Psikoloji Yayınları. İzmir: İlya İzmir Yayınevi; 2011.
• 6. Yoleri S. Preschool children's school adjustment: indicators of behaviour problems. Gender, And Peer Victimisation. Education. 2014;3:13.
• 7. Valeski TN, Stipek DJ. Young children's feelings about school. Child Development. 2001;72(4):1198-1213.
• 8. Erdem Y, Duyan V. A determination of the factors that affect the level of pediatric nurses' liking of children. Turkish Journal of Medical Sciences. 2011;41(2):295-305.
• 9. Ergün M, Özdaş A. Okul gözlemi ve uygulama çalışmalarının öğretmen adayları üzerindeki etkisi. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi. 1999;3:115-119.
• 10. Marso RN, Pigge FL. Personal and Family Characteristics Associated with Reasons Given by Teacher Candidates for Becoming Teachers in The 1990’s: Implications for The Recruitment of Teachers. A Paper Presented at The Annual Conference of The Midwestern Educational Research Association. Chicago, October 1994;12‐15.
• 11. Durualp E, Kaytez N. Okul öncesi öğretmenlerinin iş doyumlarının çocuk sevme düzeyleri ile bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi. 2015;6(1):97-112.
• 12. İlgan A, Canoğlu Ö, Karamert Ö, Şensoy Ç. Öğretmenlerin çocuk sevme düzeyleri ile öğretme motivasyonları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Turkish Studies Educational Sciences. 2018;13(19):979-1003.
• 13. Duyan V, Gelbal S. Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’ni Türkçeye uyarlama çalışması. Eğitim ve Bilim Dergisi. 2008;33(148):40-48.
• 14. Türk R, Özdemir K, Yıldız K. Öğretmenlerin çocuk sevme durumlarının belirlenmesi: Kars Örneği. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Dergisi. 2017;7(1):45-52.
• 15. Barnett M, Sinisi C. The initial validation of a Liking of Children Scale. Journal of Personality Assessment. 1990;55(1-2):161-167.
• 16. Çelik K, Sarıtaş E, Çatalbaş G. The effect of student teachers’ liking of children and empathic tendency on the attitudes of teaching profession. International J. Soc. Sci. & Education. 2013;3(1):46-89.
• 17. Kaynak KB, Ergin B, Arslan E. ve ark. Okul öncesi öğretmeni adaylarının benlik saygıları ile çocuk sevmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online. 2015;14:23-28.
• 18. Ceylan E. Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çocuk Sevme Düzeyleri ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi [Yüksek lisans tezi]. Aksaray, Türkiye: Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2017.
• 19. Kapucu S. Okul Öncesi Öğretmenlerinin Mesleki Doyumları ile Çocuk Sevgisi Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi [Yüksek lisans tezi]. İstanbul, Türkiye: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü; 2019.
• 20. Kömbeci ES. Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çocuk Sevme Düzeyleri ile Öğretmenlik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi [Yüksek lisans tezi]. Sivas, Türkiye: Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü; 2021.
• 21. Özbey S, Türkoğlu D, Buldur A. Okul öncesi öğretmenlerinin karakter eğitimi yetkinlik inançlarının öğretmenlerin çocuk sevme düzeyleri ve bazı değişkenler ile ilişkisinin incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi. 2014;12:323-344.
• 22. Sarı K. Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çocuk Sevgilerinin ve Mesleki Benlik Saygılarının Profesyonellik Değişkenleri Açısından İncelenmesi [Yüksek lisans tezi]. İstanbul, Türkiye: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü; 2016.
• 23. Özbey T. Ebeveyn Olan Öğretmenler ile Ebeveyn Olmayan Öğretmenlerin Empatik Eğilimleri ve Çocuk Sevme Düzeyleri [Yüksek lisans tezi]. İstanbul, Türkiye: İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2018.