Aim: Kinesiophobia is an irrational fear, which depends on
the belief in injury predisposition. It is associated with lower levels of
physical activity. Diagnosing hearing loss can lead to kinesiophobia.
Method: The study was planned as a case-control study. A
total of 105 subjects with 70 hearing impairment and 35 healthy subjects were
included in the study between the ages of 40-76. Sociodemographic data of all
participants were recorded. World Health Organization Quality of Life Scale
(WHOQOL-bref) for for evaluation quality of life; and the Tampa Scale for
Kinesiophobia (TSK) for evaluation of kinesiophobia were used. Hearing deficit
of patients were made by hearing test measurements (air and bone). Airway results
were taken into account.
Findings:
Both groups were similar in terms of age, Body Mass Index (BMI),
education and marital status (p=0.64/0.06/0,08/0,83). The physical health score
component of the WHOQOL-bref questionnaire was significantly lower in the study
group (p=0.006). The other sub-parameters (general health, psychological
health, social and environmental relations) were similar. There was no
difference between the TSK results (p=0.76). The mean hearing frequencies
(right / left) in the study group were correlated with TSK (p=0.029, r=0.319).
In the study group, TSK and WHOQOL-bref (p = 0.00, r = -0.64) showed a negative
correlation.
Conclusion: Subjects with hearing loss have higher
levels of kinesychophobia and lower physical health scores than healthy
individuals matched with age and BMI. Kinesiophobia may affect quality of life
in this population.
Amaç: Kinezyofobi,
yaralanmaya yatkınlık inanışına bağlı olan irrasyonel bir korkudur. Daha düşük
fiziksel aktivite seviyeleri ile ilişkilidir. İşitme kaybı tanısı koymak
kinezyofobiye yol açabilir.
Yöntem: Çalışma vaka-kontrol
çalışması olarak planlanmıştır. Yaşları 40-76 arasında, işitme kaybı olan 70’i
hasta ve 35’i sağlıklı toplamda 105 kişi çalışmaya alınmıştır. Tüm
katılımcıların sosyodemografik verileri kaydedilmiştir. Yaşam kalitesini
değerlendirmek için Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği kısa formu
(WHOQOL-bref); kinezyofobiyi değerlendirmek için Tampa Kinezyofobi Skalası
(TKS) kullanılmıştır. İşitme yetersizliği olan hastalara işitme testi ölçümleri
yapılmıştır (hava ve kemik). Hava yolu sonuçları dikkate alınmıştır.
Bulgular: Her iki grup yaş,
Beden Kütle İndeksi (BKİ), eğitim ve medeni durum açısından benzerdir
(p=0.64/0.06/0.08/0.83). WHOQOL-bref anketinin fiziksel sağlık skoru bileşeni
çalışma grubunda anlamlı olarak düşüktür (p=0,006). Diğer alt parametreler
(genel sağlık, psikolojik sağlık, sosyal ve çevresel ilişkiler) benzer idi. TKS
sonuçları arasında fark yoktu (p =0.76). Çalışma grubundaki ortalama işitme
frekansları (sağ/sol) TKS ile korelasyon göstermiştir (p=0.029, r=0.319). Çalışma grubunda TKS ile WHOQOL-bref (p=0.00, r=-0,64) negatif korelasyon göstermiştir.
Sonuç: İşitme kaybı olan
bireylerin yaş ve BKİ ile eşleştirilmiş sağlıklı bireylere göre daha yüksek
kinezyofobi ve daha düşük fiziksel sağlık skor düzeyleri vardır. Kinezyofobi bu
popülasyonda yaşam kalitesini etkileyebilir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Kabul Tarihi | 19 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |
Alıntı-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0)