Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Vergi Adaletini Sağlamaya Yönelik Bir Araç: Esnaf Muaflığı

Yıl 2015, Cilt: 7 Sayı: 1, 52 - 63, 15.04.2015

Öz

Vergilendirme sürecinin vergilemenin temel prensipleri doğrultusunda gerçekleştirilmesi gereklidir. Vergi yükünün adil olmasına işaret eden vergi adaleti kavramı tüm ülkelerde tartışılan ve tesis edilmesi amaçlanan önemli bir ilkedir. Her ülke kendi ekonomik, sosyolojik, siyasi ve idari özelliklerine göre vergi adaletini gerçekleştirmeye yönelik uygulamalar yürürlüğe koymuşlardır. Türkiye örneğinde bu uygulamalardan biri de esnaf muaflığıdır. Esnaf muaflığı ile gelir düzeyi düşük olan küçük esnaflar vergi dışı tutularak

vergi yükünde adalet sağlanması hedeflenmiştir. 1950’lerin sonuna dayanan esnaf muaflığı uygulaması yıllar içerisinde yasal düzenlemelerle değişikliklere uğramıştır. Bu çalışmada vergi adaletini sağlamaya yönelik bir araç olarak esnaf muaflığı inceleme konusu yapılmış ve vergi adaletini temin etmede uygun bir vergi politika aracı olduğu sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Acar, Fatih (2003), “Vergi Hukukunda Eşitlik Kavramının Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Değerlendirilmesi”, Vergi Sorunları, Sayı: 176, Mayıs, 47-61.
  • Akdoğan, Abdurrahman (2009), Kamu Maliyesi, 13. Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara. Akkaya, Şahin (1986), “Adil Vergileme ve Optimal Vergileme Yaklaşımlarına Genel Bakış”, İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 46, 341- 354.
  • Anayasa Mahkemesi (2015), Anayasa Mahkemesi Kararları, www.anayasa.gov.tr 20.01.2015.
  • Cansız, Harun (2006), “Vergi Mükelleflerinin Vergiyi Algılama Hakkındaki Görüşleri: Afyonkarahisar İli Örneği”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, C. 8, S. 2, 115- 138. Çağan, Nami (1982), Vergilendirme Yetkisi, Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul.
  • Demir, İhsan Cemil ve Gülten, Yıldıray (2013), “Maliye Politikasının Sosyal Amacı: Vergi Yükünün Adaletli ve Dengeli Dağılımı Üzerine Türkiye Geneli Anket Çalışması”, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 11, Sayı: 1, Nisan, 269- 286.
Yıl 2015, Cilt: 7 Sayı: 1, 52 - 63, 15.04.2015

Öz

Kaynakça

  • Acar, Fatih (2003), “Vergi Hukukunda Eşitlik Kavramının Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Değerlendirilmesi”, Vergi Sorunları, Sayı: 176, Mayıs, 47-61.
  • Akdoğan, Abdurrahman (2009), Kamu Maliyesi, 13. Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara. Akkaya, Şahin (1986), “Adil Vergileme ve Optimal Vergileme Yaklaşımlarına Genel Bakış”, İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 46, 341- 354.
  • Anayasa Mahkemesi (2015), Anayasa Mahkemesi Kararları, www.anayasa.gov.tr 20.01.2015.
  • Cansız, Harun (2006), “Vergi Mükelleflerinin Vergiyi Algılama Hakkındaki Görüşleri: Afyonkarahisar İli Örneği”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, C. 8, S. 2, 115- 138. Çağan, Nami (1982), Vergilendirme Yetkisi, Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul.
  • Demir, İhsan Cemil ve Gülten, Yıldıray (2013), “Maliye Politikasının Sosyal Amacı: Vergi Yükünün Adaletli ve Dengeli Dağılımı Üzerine Türkiye Geneli Anket Çalışması”, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 11, Sayı: 1, Nisan, 269- 286.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Sayı
Yazarlar

Mine Biniş

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2015
Gönderilme Tarihi 18 Mayıs 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Biniş, M. (2015). Vergi Adaletini Sağlamaya Yönelik Bir Araç: Esnaf Muaflığı. Kastamonu Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 52-63.