Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 1, 15 - 29, 20.04.2022
https://doi.org/10.18394/iid.999971

Öz

Bu araştırmanın temel amacı, öz-şefkatin görev performansı üzerindeki etkisinde psikolojik sermayenin dolaylı bir etkiye (aracı etki) sahip olup olmadığını belirlemektir. Zaman ve maliyet kısıtları nedeniyle kolayda örnekleme yönteminin kullanıldığı araştırmada veriler, Tokat ili ve ilçelerindeki kamu hastanelerinde görev yapan 176 sağlık personelinden elde edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, öz-şefkat görev performansı (ϸ=.37, p<.001) ve psikolojik sermayeyi (ϸ=.49, p<.001) pozitif yönde etkilemiştir. Psikolojik sermayenin de görev performansı üzerinde pozitif yönde etkisi (ϸ=.68, p<.001) tespit edilmiştir. Araştırmanın en özgün sonucu ise, öz-şefkatin görev performansı üzerindeki etkisinde psikolojik sermayenin dolaylı bir etkiye (ϸ=.33, %95 CI [.20, .46]) sahip olduğudur. Ulaşılan bulgular yazın ışığında tartışılmış ve yeni araştırmalar için öneriler geliştirilmiştir.

Kaynakça

  • Akdoğan, A., & Polatcı, S. (2013). Psikolojik sermayenin performans üzerindeki etkisinde iş aile yayılımı ve psikolojik iyi oluşun etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 273-293.
  • Aksu, G., Eser, M. T., & Güzeller, C. O. (2017). Açımlayıcı ve Doğrulayıcı Faktör Analizi ile Yapısal Eşitlik Modeli uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Allen, A. B., & Leary, M. R. (2010). Self-compassion, stress, and coping. Soc Personal Psychol Compass, 4(2), 107-118.
  • Avey, J. B., Reichard, R. J., Luthans, F., & Mhatre, K. H. (2011). Meta‐analysis of the impact of positive psychological capital on employee attitudes, behaviors, and performance. Human Resource Development Quarterly, 22(2), 127-152.
  • Avey, J., Wernsing T. S., & Luthans F. (2008). Can positive employees help positive organizational change? Impact of psychological capital and emotions on relevant attitudes and behaviors. Journal of Applied Behavioral Science, 44(1), 48-70.
  • Barnard, L. K., & Curry, J. F. (2011). Self-compassion: conceptualizations, correlates, & ınterventions. Review of General Psychology, 15, 289–303.
  • Baron, R. M., & Kenny, D. A. (1986). The moderator-mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173-1182.
  • Baygın, E. (2020). Öz-şefkat. İçinde S. Polatcı (Ed.). Kuramsal temelleriyle örgütsel davranış ölçekleri rehberi (ss. 603-617). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Breines, J. G., & Chen, S. (2012). Self-compassion increases self-improvement motivation. Personality and Social Psychology Bulletin, 38(9), 1133-1143.
  • Carraça, B., Serpa, S., Rosado, A., & Palmi Guerrero, J. (2019). A pilot study of mindfulness-based program: The potential role of mindfulness, self-compassion and psychological flexibility on flow and elite performance in soccer athletes. Revista Iberoamericana de Psicologia Del Ejercicio Y el Deporte, 14(1), 34-40.
  • Çetin, F., & Varoğlu, A. K. (2015). Psikolojik sermaye, performans, ayrılma niyeti ve iş tatmini etkileşimi: Cinsiyetin düzenleyici rolü. İş ve İnsan Dergisi, 2(2), 105-113.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Eke, A., Adam, M., Kowalski, K., & Ferguson, L. (2019). Narratives of adolescent women athletes’ body self-compassion, performance and emotional well-being. Qualitative Research in Sport, Exercise and Health, 12(2), 175-191.
  • Ercan, İ., & Kan, İ. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30(3), 211-216.
  • Ergün-Başak, B., & Can, G. (2018). The relationships between self-compassion, social-connectedness, optimism and psychological resilience among low-income university students. Ilkogretim Online, 17(2), 768-785.
  • Erkuş, A. (2011). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Germer, C. K. (2019). Öz şefkatli farkındalık. (H. Ü. Haktanır, Çev.) İstanbul: Diyojen Yayıncılık.
  • Germer, C. K., & Neff, K. D. (2013). Self‐compassion in clinical practice. Journal of Clinical Psychology, 69(8), 856-867.
  • Gilbert, P., & Irons, C. (2005). Therapies for shame and self-attacking, using cognitive, behavioural, emotional imagery and compassionate mind training. In P. Gilbert (Ed.). Compassion: Conceptualisations, research and use in psychotherapy (ss. 263 – 325). London: Routledge.
  • Goldstein, J., & Kornfield, J. (1987). Seeking the heart of wisdom: The path of insight meditation. Boston: Shambhala.
  • Goodman, S. A., & Svyantek, D. J. (1999). Person–organization fit and contextual performance: Do shared values matter. Journal of Vocational Behavior, 55(2), 254-275.
  • Gürbüz, S. (2019a). Sosyal bilimlerde aracı, düzenleyici ve durumsal etki analizleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Gürbüz, S. (2019b). Amos ile Yapısal Eşitlik Modellemesi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Gürbüz, S., & Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Hayes, A. F. (2018). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach. NY: Guilford publications.
  • Hayter, M. R., & Dorstyn, D. S. (2014). Resilience, self-esteem and self-compassion in adults with spina bifida. Spinal Cord, 52(2), 167-171.
  • Hupfeld, J., & Ruffieux, N. (2011). Validierung einer deutschen version der Self-Compassion Scale (SCS-D). Zeitschrift für Klinische Psychologie und Psychotherapie, 40 (2), 115–123.
  • Jensen, S. M., & Luthans, F. (2006). Relationship between entrepreneurs' psychological capital and their authentic leadership. Journal of Managerial Issues, 18(2), 254-273.
  • Killham, M. E., Mosewich, A. D., Mack, D. E., Gunnell, K. E., & Ferguson, L. J. (2018). Women athletes’ self-compassion, self-criticism, and perceived sport performance. Sport, Exercise, and Performance Psychology, 7(3), 297- 307.
  • Kline, R. B. (2019). Yapısal eşitlik modellemesinin ilkeleri ve uygulaması (S. Şen, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Larson, M., & Luthans, F. (2006) Potential added value of psychological in predicting work attitudes. Journal of Leadership and Organizational Studies, 13(2), 75-92.
  • Lazarus, R. S. (1991). Emotion and adaptation. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, F. (2002a). Positive organizational behavior: developing and managing psychological strengths. Academy of Management Executive, 16(1), 57–72.
  • Luthans, F. (2002b). The need for and meaning of positive organizational behavior. Journal of Organizational Behavior, 23, 695-706.
  • Luthans, F., Avey, J. B., Avolio, B. J., & Peterson, S. J. (2010). The development and resulting performance impact of positive psychological capital. Human Resource Development Quarterly, 21(1), 41-67.
  • Luthans, F., Avolio, B. J., Walumba, F. O., & Weixing, L. (2005). The psychological capital of Chinese workers: Exploring the relationship with performance. Management and Organization Review, 1(2), 249-271.
  • Luthans, F., Luthans, K. W., & Luthans, B. C. (2004). Positive psychological capital: Beyond human and social capital. Published in Business Horizons, 47(1), 45-50.
  • Luthans, F., & Youssef, C. M. (2004). Human, social and now positive psychological capital management: Investing in people for competitive advantage. Organizational Dynamics, 33, 143-160.
  • Luthans, F., & Youssef-Morgan, C. M. (2017). Psychological capital: An evidence-based positive approach. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior, 4, 339-366.
  • Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007a). Psychological capital developing the human competitive edge. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007b). Psychological capital: Investing and developing positive organizational behavior. In D. Nelson ve C. L. Cooper (Eds.). Positive organizational behavior: Accentuating the positive at work (ss. 9-24). London: Sage Publication.
  • MacKinnon, D. P., Lockwood, C. M., & Williams, J. (2004). Confidence limits for the indirect effect: Distribution of the product and resampling methods. Multivariate Behavioral Research, 39(1), 99-128.
  • Meydan, C. H., & Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi Amos uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Moran, D. J., & Ming, S. (2020). The mindful action plan: Using the MAP to apply acceptance and commitment therapy to productivity and self-compassion for behavior analysts. Behavior Analysis in Practice, 1-9.
  • Motowidlo, S. J., & Van Scotter, J. R. (1994). Evidence that task performance should be distinguished from contextual performance. Journal of Applied Psychology, 79(4), 475-480.
  • Nalipay, M. J. N., & Alfonso, M. K. S. (2018). Career and talent development self-efficacy of Filipino students: The role of self-compassion and hope. Philippine Journal of Psychology, 51(1), 101-120.
  • Neff, K. D. (2003a). Self-compassion: An alternative conceptualization of a healthy attitude toward oneself. Self and Identity, 2, 85-102.
  • Neff, K. D. (2003b). The development and validation of a scale to measure self compassion. Self and Identity, 2(3), 223-250.
  • Neff, K. D. (2008). Self-compassion: Moving beyond the pitfalls of a separate selfconcept. In J. Bauer ve H. A. Wayment (Eds.). Transcending self-interest: Psychological explorations of the quiet ego (ss. 95-106). Washington: APA Books.
  • Neff, K. D. (2011). Self-compassion, self-esteem, and well-being. Social and Personality Psychology Compass, 5(1), 1-12.
  • Neff, K. D. (2016). The Self-Compassion Scale is a valid and theoretically coherent measure of self-compassion. Mindfulness, 7(1), 264-274.
  • Neff, K. D., & Beretvas, S. N. (2013). The role of self-compassion in romantic relationships. Self and Identity, 12(1), 78-98.
  • Neff, K. D., Hsieh, Y. P., & Dejitterat, K. (2005). Self-compassion, achievement goals, and coping with academic failure. Self and Identity, 4(3), 263-287.
  • Neff, K. D., & Knox, M. C. (2017). Self-compassion. In V. Zeigler-Hill ve T. K. Shackelford (Eds.). Encyclopedia of personality and individual differences (ss. 1-8). ABD: Springer International Publishing.
  • Neff, K. D., & Vonk, R. (2009). Self‐compassion versus global self‐esteem: Two different ways of relating to oneself. Journal of Personality, 77(1), 23-50.
  • Peterson, S. J., Luthans, F., Avolio, B. J., Walumbwa, F. O., & Zhang, Z. (2011). Psychological capital and employee performance: A latent growth modeling approach. Personnel Psychology, 64(2), 427-450.
  • Polatcı, S. (2014). Psikolojik sermayenin görev ve bağlamsal performans üzerindeki etkileri: Polis teşkilatında bir araştırma. Ege Akademik Bakış, 14(1), 115-124.
  • Polatcı, S. (2020). Psikolojik sermaye. İçinde S. Polatcı (Ed.). Kuramsal temelleriyle örgütsel davranış ölçekleri rehberi (ss. 709-718). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Polatcı, S., & Sobacı, F. (2021). Covid-19 küresel salgınında iş performansı için aranan kaynak olarak işin anlamı: Doktorlar üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 185-207.
  • Preacher, K. J., & Kelley, K. (2011). Effect size measures for mediation models: quantitative strategies for communicating indirect effects. Psychological Methods, 16(2), 93-115.
  • Raes, F. (2011). The effect of self-compassion on the development of depression symptoms in a non-clinical sample. Mindfulness, 2(1), 33-36.
  • Reizer, A. (2019). Bringing self-kindness into the workplace: Exploring the mediating role of self-compassion in the associations between attachment and organizational outcomes. Frontiers in Psychology, 10, 1-13.
  • Schumacker, R., & Lomax, R. (2010). A beginner's guide to structural equation modeling. NJ: Taylor & Francis Group.
  • Seligman, M. E. P. (1998). Learned optimism. New York: Pocket Books.
  • Sheldon, K. M., & King, L. (2001). Why positive psychology is necessary. American Psychologist, 56(3), 216-217.
  • Snyder, C. R. (2002). Hope Theory: Rainbows in the mind. Psychological Inquiry, 13(4), 249-275.
  • Snyder, C. R., Irving, L. M., & Anderson, J. R. (1991). Hope and health. In C. R. Snyder (Ed.). Handbook of social and clinical psychology (ss. 285-305). Oxford, UK: Oxford University Press.
  • Sonnentag, S., & Frese, M. (2002). Performance concepts and performance theory. Psychological Management of Individual Performance, 23(1), 3-25.
  • Stajkovic, A. D., & Luthans, F. (1998). Social Cognitive Theory and self-efficacy: Going beyond traditional motivational and behavioral approaches. Organizational Dynamics, 26(4), 62-74.
  • Strauss, C., Taylor, B. L., Gu, J., Kuyken, W., Baer, R., Jones, F., & Cavanagh, K. (2016). What is compassion and how can we measure it? A review of definitions and measures. Clinical Psychology Review, 47, 15-27.
  • Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson Education.
  • Toor, S., & Ofori, G. (2010). Positive psychological capital as a source of sustainable competitive advantage for organizations. Journal of Construction Engineering and Management, 136 (3), 341-352.
  • Van Scotter, J. R., Motowidlo, S. J., & Cross, T. C. (2000). Effects of task perfonnance and contextual performance on systemic rewards. Journal of Applied Psychology, 85(4), 526-535.
  • Woods, H., & Proeve, M. (2014). Relationships of mindfulness, self-compassion, and meditation experience with shame-proneness. Journal of Cognitive Psychotherapy, 28(1), 20-33.
  • Yang, Y., Zhang, M., & Kou, Y. (2016). Self-compassion and life satisfaction: The mediating role of hope. Personality and Individual Differences, 98, 91-95.
  • Yıldırım, M., & Sarı, T. (2018). Öz-şefkat Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), 2502-2517.
Toplam 76 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sema Polatcı 0000-0002-4671-1356

Elif Baygın 0000-0001-8037-5811

Yayımlanma Tarihi 20 Nisan 2022
Gönderilme Tarihi 23 Eylül 2021
Kabul Tarihi 4 Ocak 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Polatcı, S., & Baygın, E. (2022). Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü. İş Ve İnsan Dergisi, 9(1), 15-29. https://doi.org/10.18394/iid.999971
AMA Polatcı S, Baygın E. Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü. İİD. Nisan 2022;9(1):15-29. doi:10.18394/iid.999971
Chicago Polatcı, Sema, ve Elif Baygın. “Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü”. İş Ve İnsan Dergisi 9, sy. 1 (Nisan 2022): 15-29. https://doi.org/10.18394/iid.999971.
EndNote Polatcı S, Baygın E (01 Nisan 2022) Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü. İş ve İnsan Dergisi 9 1 15–29.
IEEE S. Polatcı ve E. Baygın, “Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü”, İİD, c. 9, sy. 1, ss. 15–29, 2022, doi: 10.18394/iid.999971.
ISNAD Polatcı, Sema - Baygın, Elif. “Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü”. İş ve İnsan Dergisi 9/1 (Nisan 2022), 15-29. https://doi.org/10.18394/iid.999971.
JAMA Polatcı S, Baygın E. Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü. İİD. 2022;9:15–29.
MLA Polatcı, Sema ve Elif Baygın. “Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü”. İş Ve İnsan Dergisi, c. 9, sy. 1, 2022, ss. 15-29, doi:10.18394/iid.999971.
Vancouver Polatcı S, Baygın E. Öz-Şefkatin Görev Performansı Üzerindeki Etkisinde Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü. İİD. 2022;9(1):15-29.

 

 

                                                                          Creative Commons Lisansı


İş ve İnsan Dergisi (e-ISSN 2148-967X) Creative Commons Alıntı-LisansDevam 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.