Developing Sustainable Tourism in Small Towns: Governance and Marketing Approaches

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 8, 28 - 46

Hasan Hüseyin Türkmen

Öz

This study examines governance and marketing strategies for the development of sustainable tourism in small cities. The global tourism sector, along with its growing economic volume, faces serious pressures regarding environmental and social sustainability. Small cities have the potential to create a sustainable tourism model by protecting their natural and cultural resources with low population density and tourism pressure. Small cities and towns offer a significant opportunity for sustainable tourism management and marketing strategies. It is critical to implement sustainable tourism policies with the cooperation of local governments, civil society organizations and the public. These cities, where population density and tourism pressure are lower, can both increase the well-being of local people and develop an environmentally friendly tourism model by preserving their natural and cultural assets. In addition, small cities can differentiate themselves from large cities by focusing on niche markets such as ecotourism and cultural tourism and by using digital marketing strategies. However, the challenges encountered in this process include inadequate infrastructure, lack of promotion and excessive tourism pressure. As a result, sustainable tourism practices of small cities have great potential in supporting local economies and preserving cultural heritage.

Anahtar Kelimeler

Tourism governance, sustainable tourism, tourism strategies

Proje Numarası

Yok

Küçük Şehirlerde Sürdürülebilir Turizmin Geliştirilmesi: Yönetişim ve Pazarlama Yaklaşımları

Öz

Bu çalışma, küçük şehirlerde sürdürülebilir turizmin geliştirilmesi için yönetişim ve pazarlama stratejilerini incelemektedir. Küresel turizm sektörü, büyüyen ekonomik hacmiyle birlikte çevresel ve sosyal sürdürülebilirlik konularında ciddi baskılarla karşı karşıya kalmaktadır. Küçük şehirler, düşük nüfus yoğunluğu ve turizm baskısıyla, doğal ve kültürel kaynaklarını koruyarak sürdürülebilir bir turizm modeli oluşturma potansiyeline sahiptir. Küçük şehirler ve kasabalar, sürdürülebilir turizm yönetimi ve pazarlama stratejileri açısından önemli bir fırsat sunmaktadır. Yerel yönetimlerin, sivil toplum kuruluşlarının ve halkın işbirliğiyle sürdürülebilir turizm politikalarının hayata geçirilmesi kritik öneme sahiptir. Nüfus yoğunluğu ve turizm baskısının daha düşük olduğu bu şehirler, doğal ve kültürel varlıklarını koruyarak hem yerel halkın refahını artırabilir hem de çevre dostu bir turizm modeli geliştirebilirler. Ayrıca, küçük şehirler, eko turizm ve kültürel turizm gibi niş pazarlara odaklanarak ve dijital pazarlama stratejilerini kullanarak kendilerini büyük şehirlerden farklılaştırabilirler. Ancak, bu süreçte karşılaşılan zorluklar arasında altyapı yetersizlikleri, tanıtım eksiklikleri ve aşırı turizm baskısı gibi unsurlar bulunmaktadır. Sonuç olarak, küçük şehirlerin sürdürülebilir turizm uygulamaları, yerel ekonomilerin desteklenmesi ve kültürel mirasın korunması açısından büyük bir potansiyele sahiptir.

Anahtar Kelimeler

Turizm yönetişimi, sürdürülebilir turizm, turizm stratejileri

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• AĞRAŞ, S., YILDIZ, A. ve AKTÜRK, E. (2020). “Akıllı Turizmin Türkiye’de Uygulanabilirliği: İstanbul Örneği”. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(21), 207-231.
• AKIN, A., ŞİMŞEK, M. Y. ve AKIN, A. (2012). “Turizm Sektörünün Ekonomideki Yeri ve Önemi”. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, (7), 63-81.
• ALİYİ, F. ve AYDOĞAN, E. (2021). “Yönetişim İlkelerine Türksoy Genel Sekreterliği’nin Uyumu: Nitel Bir Değerlendirme”. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 2436-2451. doi:10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.21.11.1601
• ANTONIĆ, B., STUPAR, A., KOVAČ, V. S. ve GRUJIČIĆ, A. (2024). “Urban Regeneration Through Cultural–Tourism Entrepreneurship Based on Albergo Diffuso Development: The Venac Historic Core in Sombor, Serbia”. Land, 13(9), 1379-1401. doi:10.3390/land13091379
• ARIYANI, N., FAUZI, A. ve UMAR, F. (2023). “Pathways Toward The Transformation of Sustainable Rural Tourism Management in Central Java, Indonesia”. Decision Science Letters, 15(3), 137-148. doi:10.5267/j.dsl.2022.9.003
• ASİLTÜRK OKUTAN, Y. (2023). “Yavaş Turizm ve Yavaş Şehirlerin Türkiye’de Sürdürülebilir Turizm Coğrafyasına Katkısı”. 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi, 4(3), 122-129. doi:10.52835/19maysbd.1338975
• ATAY, L. ve DİLEK, S. (2013). “Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: İbis Otel Örneği”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 203-209.
• AVCILAR, M. Y. ve KARA, E. (2015). “Şehir Markası Kavramı Ve Marka Şehir Yaratma Stratejilerine Yönelik Literatür İncelemesi”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 16(34), 76-94.
• BAGHIROV, A. (2023). “Turizm Sektörü ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: OECD’ye Dahil 7 Batı Avrupa Ülkeleri Üzerinden Panel Veri Analizi”. Ekonomi Bilimleri Dergisi, 15(2), 140-177. doi:10.55827/ebd.1341079
• BALABAN, A. Y. ve ŞİMŞEK, Ç. D. (2019). “Kentlerin Sürdürülebilir Turizm Potansiyeli ve Yerel Yönetimlerin Rolü: Samsun Üzerine Bir Değerlendirme”. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 11(1), 62-76.
• BOZ, M. ve ÖZKAN, Ç. (2021). “Sürdürülebilir Şehir Turizmi: Barselona Örneği”. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(1), 110-129.
• BYRD, E. T. (2007). “Stakeholders in Sustainable Tourism Development and Their Roles: Applying Stakeholder Theory to Sustainable Tourism Development”. Tourism Review, 62(2), 6-13. doi:10.1108/16605370780000309
• CAN, E. (2007). “Marka ve Marka Yapılandırma”. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 22(1).
• CASTANHO, R. A., COUTO, G., PIMENTEL, P., CARVALHO, C. ve SOUSA, Á. (2020). “Princípios de Planeamento Estratégico e Gestão de Turismo Rural em Territórios Ultraperiféricos: o Caso de Estudo do Arquipélago Dos Açores”. Revista Ibérica De Sistemas e Tecnologias De Informação, 30-41.
• CIUCULESCU, E.-L. ve LUCA, F.-A. (2024). “How Can Cities Build Their Brand Through Arts and Culture? an Analysis of ECoC Bidbooks from 2020 to 2026”. Sustainability, 16(8), 3377-3399. doi:10.3390/su16083377
• COŞAR, Y. (2014). “Yavaş Şehir Olgusunun Kentsel Yaşam Kalitesi Üzerindeki Algılanan Etkisi”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 25(2), 226-240.
• ÇAKMAK, A. Ç. (2024). “Yapay Zekâ ile Marka İnşası”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(2), 624-635. doi:10.33437/ksusbd.1489490
• ÇEKEN, H., UÇAN, M. ve DALGIN, T. (2012). “Kırsal Turizmin Gelişimi Konusunda Yerel Halkın Algıları: Fethiye Yöresi Örneği”. Turar Turizm ve Arastırma Dergisi, 1(1), 4-28.
• DAĞLI, Z. (2018). “Sürdürülebilir Turizmin Gelişimine Yönelik Yerel Halkın Tutumlarını İncelemeye İlişkin Bir Araştırma: Akçakoca Destinasyonu”. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 15(3), 603-619. doi:10.24010/soid.490709
• DE ZOYSA, M. (2022). “Ecotourism Development and Biodiversity Conservation in Sri Lanka: Objectives, Conflicts and Resolutions”. Open Journal of Ecology, 12, 638-666. doi:10.4236/oje.2022.1210037
• DİRİÖZ, E. D. ve ARSLAN, M. (2019). “Sürdürülebilir Gelişmede Yerel Halkın Rolü: Urla Örneği”. Uluslararası Ekonomi ve Yenilik Dergisi, 103-120. doi:10.20979/ueyd.633105
• DJUWENDAH, E., KARYANI, T., WULANDARI, E. ve PRADONO, P. (2023). “Community-Based Agro-Ecotourism Sustainability in West Java, Indonesia”. Sustainability, 15(3), 10432-10453. doi:10.3390/su151310432
• DRAÇI, P. ve KRAJA, G. (2023). “Community Support for Sustainable Tourism Strategies is an İmportant Factor in Its Successful Development”. Economic Insights, 21-31. doi:10.51865/EITC.2023.01.03
• DUAN, S. ve ZAMAN, S. (2024). “Kültürel Miras Alanlarında Kentsel Dönüşümün Mekânsal Etkileri”. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25(47), 649-673. doi:10.21550/sosbilder.1424555
• FAN, P., REN, L. ve ZENG, X. (2024). “Resident Participation in Environmental Governance of Sustainable Tourism in Rural Destination”. Basel, 16(18), 8173-8192. doi:10.3390/su16188173
• FENNELL, D. (2003). Ecotourism an Introduction 2nd Edition. London: Routledge.
• FİDAN, Y. (2011). “Yönetimden Yönetişime: Kavramsal Bir Bakış”. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 5-10.
• FREDMAN, R. E. ve MCVEA, J. (2005). “A Stakeholder Approach to Strategic Management”. The Blackwell handbook of strategic management, 183-201.
• GEDİK, Y. (2023). “Turizm Sektöründe Sosyal Medya Pazarlaması Avantajları, Zorlukları Ve Stratejileri Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme”. Turizm Ekonomi ve İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(2), 297-316.
• GUO, Y., JIANG, J. ve LI, S. (2019). “A Sustainable Tourism Policy Research Review”. Sustainability, 11(11), 3186-3202. doi:10.3390/su11113187
• GUPTA, R., EAR, M., JANARDHAN, M., KUMAWAT, H. ve SHEKHAR, C. (2024). “Sustainable Tourism Development: Balancing Economic Growth and Environmental Conservation”. Migration Letters(21), 1240-1253. doi:10.13140/RG.2.2.18018.34245
• GÜL, A. ve KÜÇÜK, V. (2001). “Kentsel Açık-Yeşil Alanlar ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi”. Turkish Journal of Forestry, 1(2), 27-48. doi:10.18182/tjf.23277
• GÜLEÇ, M. ve ŞAHİNALP, M. S. (2022). Yavaş şehirlerde yaşayan halkın “yavaş şehir” statüsüne bakışı. Coğrafya Dergisi(45), 15-32. doi:10.26650/JGEOG2022-1074720
• GÜMÜŞ, N. (2016a). “Usage of Social Media in City Marketing: A Research On 30 Metropolitan Municipalities in Turkey”. Emerging Markets Journal, 6(2), 30-37. doi:10.5195/emaj.2016.114
• GÜMÜŞ, N. (2016b). “Şehir Pazarlaması Bağlamında Üniversite Öğrencilerinin Şehre Yönelik Algılarının Belirlenmesi: Kastamonu İlinde Bir Araştırma”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 299-314. doi:10.5505/pausbed.2017.33716
• HALDAR, P. (2007). “Rural Tourism: Challenges and Opportunities”. Education, 39-48.
• HALL, C. (2011). “Policy Learning and Policy Failure in Sustainable Tourism Governance: From First- and Second-Order to Third-Order Change?” Journal of Sustainable Tourism, 19(4-5), 649-671. doi:10.1080/09669582.2011.555555
• HALL, D. R. (1998). “Tourism Development and Sustainability Issues in Central and South-Eastern Europe”. Tourism Management, 19(5), 423-431. doi:10.1016/S0261-5177(98)00039-9
• HARTLEY, N. ve WOOD, C. (2005). “Public Participation in Environmental Impact Assessment—Implementing The Aarhus Convention”. Environmental İmpact Assessment Review, 319-340. doi:10.1016/j.eiar.2004.12.002
• HENCHE, B. G., SALVAJ, E. ve CUESTA-VALIÑO, P. (2020). “A Sustainable Management Model For Cultural Creative Tourism Ecosystems”. Sustainability, 9554-9573. doi:10.3390/su12229554
• IŞILDAR, P. ve YILDIZ, Ö. (2019). “Festivaller ve Yerel Halk Üzerinde Sosyal Etkileri: Urla Örneği”. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(4), 931-948. doi:10.26677/TR1010.2019.220
• İLBAN, M. O., GÜMRÜKÇÜ, S. ve YILDIZ, N. (2023). “Sürdürülebilir Turizm Çalışmalarında Sorumlu Turizm”. Gastroia: Journal of Gastronomy and Travel Research, 201-210. doi:10.32958/gastoria.1245896
• JASZCZAK, A., POCHODYŁA-DUCKA, E. ve PRANSKUNIENE, R. (2024). “Assessing The Success of The Development Strategy of The Cittaslow Movement: An Analysis of Revitalisation Programs and Experts İnsights on The Model for Small Towns’ Sustainable Development”. Sustainability, 4459-4481. doi:10.3390/su16114459
• KARADAĞ, L. ve MARANGOZ, M. (2017). “Sürdürülebilir Turizm Açısından Alternatif Turizmin Önemi: Marmaris Örneği”. Turizm Akademik Dergisi, 4(2), 29-40.
• KARATAŞ, A. ve KILIÇ, S. (2017). “Sustainable Urban Development and Green Areas”. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 26(2), 53-78.
• KAVAKLI, E. ve KARAKAŞ, A. (2022). “Turizmin Bölgesel Kalkınmaya Etkisi Üzerine Bir İnceleme”. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(25), 37-50. doi:10.47129/bartiniibf.1062723
• KESKİN, A. (2016). “Yerel Kalkınmada Yerel Yönetimlerin Rolü: Turizm Örneği”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(1), 143-154.
• KOTLER, P. (1999). Kotler On Marketing: How To Create, Win And Dominate Markets. New York: The Free Press.
• KUMLU, S. T., ALTINTAŞ, H. ve ÖZKUL, E. (2019). “Kırsal Turizm Destinasyonlarının Tanıtılmasında Sosyal Medya’nın Rolü”. Gastroia: Journal of Gastronomy And Travel Research, 3(4), 723-738. doi:10.32958/gastoria.585444
• KURAK AÇICI, F., ERTAŞ, Ş. ve SÖNMEZ, E. (2017). “Sürdürülebilir Turizm: Kültür Turizmi Ve Kültürel Miras”. Akademia Disiplinlerarası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(1), 52-66.
• KURGUN, O. A. ve TEKİN AKTAŞ, D. (2019). “Belediyelerin Sürdürülebilirlik Uygulamalarının Turistik Hizmet Kalitesine Etkisi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1), 211-242. doi:10.16953/deusosbil.437750
• KURTOĞLU, R. (2017). “Şehir Pazarlaması ve Markalaşması Kapsamında Yozgat İlinin Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi ve Öneriler”. Turkish Journal of Marketing, 2(1), 1-20. doi:10.30685/tujom.v2i1.18
• LEAL, F. (2024). “Intelligent Exchange of Sustainable Tourist Habits Among The EU Member States”. Administrative Sciences, 14(6), 128-146. doi:10.3390/admsci14060128
• LIM, C. C. ve COOPER, C. (2009). “Beyond Sustainability: Optimising Island Tourism Development”. International Journal of Tourism Research, 89-103. doi:10.1002/jtr.688
• MIDGETT, C. C. (2017). Barriers to Sustainability: A Cross-Case Analysis of Small Tourism Accommodation Enterprises (STAEs) in Dare county, North Carolina. 10 19, 2024 tarihinde https://www.proquest.com/dissertations-theses/barriers-sustainability-cross-case-analysis-small/docview/1952112336/se-2
• OKTAY, E. ve PEKKÜÇÜKŞEN, Ş. (2009). “Yerel Yönetimlerin Demokratikleşmesinin Bir Aracı Olarak Sivil Toplum Kuruluşları -Türkiye İçin Kısa Bir Değerlendirme”. KMU İİBF Dergisi, (16), 172-186.
• ÖZGİT, H. (2022). “How Should Small İsland Developing States Approach Long-Term Sustainable Development Solutions? A Thematic Literature Review”. Worldwide Hospitality and Tourism, 14(4), 323-328. doi:10.1108/WHATT-03-2022-0039
• ÖZTEKİN, E. (2024). “Sürdürülebilir Kentsel Gelişim Bağlamında Eko Şehirlerde Su ve Atık Yönetimi”. Karaelmas Fen ve Mühendislik Dergisi, 14(1), 92-100. doi:10.7212/karaelmasfen.1383715
• PETROVIĆ, M. D., GAJIĆ, T., TURGEL, I. D., RADOVANOVIĆ, M. M. ve BUGROVA, E. (2024). “Fostering Sustainable Urban Tourism in Predominantly Industrial Small-Sized Cities(Sscs)—Focusing On Two Selected Locations”. Sustainability, 16(14), 6086-6115. doi:10.3390/su16146086
• REVELL, K. (2013). “Promoting Sustainability and Pro-Environmental Behaviour Throughlocal Government Programmes: Examples from London, UK”. Journal of Integrative Environmental Sciences, 10(3-4), 199-218. doi:10.1080/1943815X.2013.858752
• ROSOOLIMANESH, M., RAMAKRISHNA, S., HALL, C., ESFANDLIAR, K. ve SEYFİ, S. (2023). “A Systematic Scoping Review of Sustainable Tourism İndicators in Relation to the Sustainable Development Goals”. Journal of Sustainable Tourism, 31(7), 1497-1517. doi:10.1080/09669582.2020.1775621
• SERÇEK, S. (2018). “Kent Markalaşması Üzerine Kavramsal Bir Araştıma”. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 8(2), 1-11.
• SERT, N. A. (2019). “Sürdürülebilir Turizm Gelişiminde Turizmin Yerel Halk Tarafından Algılanan Etkilerinin, Toplum Katılımının ve Turizm Gelişimine Desteğin Rolü: Beypazarı Örneği”. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(42), 407-428. doi:10.31795/baunsobed.659297
• SEZGİN, M. ve KAHRAMAN, A. (2008). “Turistik Destinasyon Çerçevesinde Sürdürülebilir Turizm Yönetimi ve Pazarlaması”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (19), 429 - 438.
• SEZGİN, M. ve KARAGÖZ, B. (2021). “Turizmde Robotlaşma Teknolojisinin Kullanımı”. Uluslararası Anadolu Sosyal Bilimler Dergisi, 5(3), 946-959. doi:10.47525/ulasbid.940930
• SOYKAN, F. (2003). “Kırsal Turizm ve Türkiye Turizmi İçin Önemi”. Ege Coğrafya Dergisi, (12), 1-11. Sürdürülebilir Turizm Programı Hakkında. (2024). 10 6, 2024 tarihinde Türkiye Turizm Tanıtım ve Geliştirme Ajansı: https://tga.gov.tr/guvenli-ve-surdurulebilir-turizm/surdurulebilir-turizm-programi/surdurulebilir-turizm-programi-hakkinda adresinden alındı
• TANGUAY, G., RAJAONSON, J. ve THERRIEN, M.-C. (2013). “Sustainable Tourism Indicators: Selection Criteria for Policy Implementation and Scientific Recognition”. Journal of Sustainable Tourism, 21(6), 862-879. doi:10.1080/09669582.2012.742531
• TEKELİ, İ. (1996). “Yönetim Kavramı Yansıra Yönetişim Kavramının Gelişmesinin Nedenleri Üzerine”. Sosyal Demokrat Değişim, (1), 45-54.
• TURGUT, A., DEMİREZER, Ö. ve UŞMA, G. (2024). “Yavaş Şehir (Cittaslow) Kavramının Sürdürülebilirlik Bağlamında Karşılaştırmalı Bir Değerlendirmesi: Bra ve Seferihisar Örneği”. İdealkent, 15(42), 1013-1041. doi:10.31198/idealkent.1318628
• TÜRKER, E. (2020). “Türkiye’de Sürdürülebilir Sanayi Politikalarının Uygulanması ve Kamu, Sivil Toplum Kuruluşları ve Özel Sektörün Sürdürülebilir Sanayi Politikalarına İlişkin Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi”. Verimlilik Dergisi, (2), 73-100.
• TÜRKMEN, F. ve ORANLI, E. C. (2022). “Sakin Şehirlerin Sürdürülebilir Destinasyon Pazarlaması Üzerinde Etkileri: Perşembe İlçesi Örneği”. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 5(1), 60-84.
• UNITED NATIONS. (1987). “Report of the World Commission on Environment and Development. Report of the World Commission on Environment and Development”. United Nations. https://digitallibrary.un.org/record/155291?ln=en adresinden alındı
• USLU, A., ERUL, E., SANTOS, J. A., OBRADOVIĆ, S. ve SANTOS, M. C. (2023). “Determinants of Residents’ Support for Sustainable Tourism Development: An Empirical Study in Midyat, Turkey”. Sustainability, 15(13), 10012-10026. doi:10.3390/su151310013
• USLU, A., SANCAR, M. F., AKAY, B. ve KUTUKIZ, D. (2015). “Siirt İli Kırsal Turizm Potansiyeli ve Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Kırsal Turizm Algıları Üzerine Bir Araştırma”. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (49), 350-365.
• UYSAL, Ü. E. ve ÖZDEN, P. (2011). “Cultural Tourism As a Tool for Urban Regeneration in Istanbul”. WIT Transactions on Ecology and The Environment, (167), 389-400. doi:10.2495/ST110351
• ÜSTE, R. B. ve GÜZEL, B. (2008). “Yerel Yönetimlerin Turizm Sektörüne Katkıları ve İzmir Büyükşehir Belediyesi Örneği”. III. Balıkesir Turizm Ulusal Turizm Kongresi (s. 92-96). Balıkesir: Nobel Yayınevi.
• WANNER, A. ve PRÖBSTL-HAIDER, U. (2019). “Barriers to Stakeholder İnvolvement in Sustainable Rural Tourism Development—Experiences from Southeast Europe”. Sustainability, 11(12), 3372-3388. doi:10.3390/su11123372
• YADAV, N., SAHU, N., DUKHABANDHU, S. ve YADAV, D. (2018). “Analysis of Barriers to Sustainable Tourism Management in A Protected Area: A Case From India”. Benchmarking An International Journal, 25(6), 1956-1976. doi:10.1108/BIJ-09-2016-0149
• YETİŞ, Ş. A. (2018). “Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Küçük Ölçekli Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları”. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 9(23), 88-104.
• YILDIZ, S. Ş. (2023). “Pazarlamada Şehir Çalışmaları: Türk Şehirlerinin Dünü, Bugünü, Geleceği. Kent Akademisi”. 16(Türkiye Cumhuriyeti’nin 100. Yılı Özel Sayısı), 284-308. doi:10.35674/kent.1353514
• YÜCEL BATMAZ, N. ve BİÇİCİ, G. (2021). “Türkiye’de Somut Kültürel Mirasın Korunması Üzerine Bir Alan Araştırması: Kırıkkale-Delice Örneği”. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 4(1), 97-110. doi:10.33712/mana.827589