Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 15, 29 - 53, 31.12.2021
https://doi.org/10.54709/iisbf.1012168

Öz

Kuruluşlar, değişken ve sanal ortamlarla karşılaştıkça, gelişmekte olan liderlere, sosyal sermaye üretme, kullanma ve sürdürme becerilerini kazandırmak için artan bir ihtiyaç söz konusudur. İnsan sermayesi yeteneklerine öncelikli olarak odaklanılmasına rağmen, sosyal sermaye becerilerinin bir liderin beceri setinin bileşenleri olarak daha fazla ilgi görmeye başladığı belirtilmektedir. Çeşitli gelişimsel yaklaşımların etkinliği ile insan ve sosyal sermaye yaklaşımlarının liderlerin etkililiği üzerindeki farklı sonuçlarının araştırılması ve boylamasına incelenmesi gerekmektedir. Sosyal sermaye becerilerine son zamanlarda daha fazla dikkat çekildiği, ancak önemli liderlik bileşenleri olarak insan sermayesine kıyasla değersiz kaldığını ve açık sistemlerin organik zihniyetinin benimsenmesi, liderlik gelişiminin ilişkisel yönleri, ağ oluşturma ve hikaye anlatma becerileri söz konusudur. Liderlik, bir kimsenin, grubun ya da örgütün hedeflerine ulaşmasına yönelik rehberlik süreci olarak tanımlanabilmektedir. Bu çalışmanın amacı liderlik ve liderlik davranışında etik değer algısının önemini ortaya koymak, sosyal sermaye kavramının yapısını ve unsurlarını incelemek ve liderlikte etik değer algısının sosyal sermaye üzerindeki etkisini literatüre dayalı çalışmalar ile değerlendirmektir.

Teşekkür

DEĞERLİ SAYGIDEĞER HOCALARIM TEŞEKKÜR EDERİM

Kaynakça

  • Acar. A. (2000). Etik Değerlerin Kurumsallaştırılması üzerine bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, S.1.İstanbul.
  • Adam, F., ve Roncevic, B. (2003). ‘‘Social Capital: Recent Debates and Research Trends’’, Social Science Information (42), 155-183.
  • Adler, P. S., ve Kwon, S.-W. (2002). ‘‘Social Capital:Prospects for a New Concept.’’Academy of Management Review, 27, 17-40.
  • Aldridge, S., Halpern, D., ve Fitzpatric, S. (2002). Social Capital: A Discussion Paper London, England: Performance and Innovation Unit.
  • Antonakis, J. A., B.J., ve Sivasubramaniam, N. (2003). Context and leadership: An examination of the nine-factor full-range leadership theory using the Multifactor Leadership Questionnaire, The Leadership Quarterly , 261-295.
  • Aydın, İ. P. (2001). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik, Ankara: Pegem A Yayınevi.
  • Aydın, İ. (2006). Eğitim ve öğretimde etik (2.Baskı). Ankara: Pegem A.
  • Baker, W. (1990). Market Networks and Corporate Behaviour,American Journal of Sociology , 589-625.
  • Balkundi, P., ve Kilduff, M. (2006). The ties that lead: a social network approach to leadership, Leadership Quarterly, 17, 419-39.
  • Barnard, C. I. (1938). Functions of the Executive,Harvard University Press, Cambridge, MA,112
  • Bass, B. M. (2008). The Bass handbook of leadership: Theory, research, & managerial applications (4th ed.),New York: NY: Free Press.
  • Beekun, R.I.(1996). Islamic Business Ethics, International Institute Of IslamicThought, (703) 471- 1133, s. 1-14.
  • Belliveau, M. A., O’Reilly, C. A., ve Wade, J. B. (1996). Social Capital at the Top: Effects of Social Similarity and Status on CEO Compensation, Academy of Management Journal 39 , 1568 – 1593.
  • Blanchard, K. H., ve Peale, N. V. (1996). The power of ethical management, Ballantine Books.
  • Bourdieu, P. (1986). Handbook of theory and research for the sociology of education, edited by John G Richardson,The Forms of Capital , 241-58.
  • Boxman, E. A., De Grant, P. M., ve D Flap, H. (1991). The Impact of Social and Human Capital on the Income Attainment of Dutch Managers, Social Networks , 51 – 73.
  • Brown, E. M., ve Treviño, K. L. (2006). Ethical leadership: A review and future direction,The Leadership Quarterly (17), 595-616.
  • Burns, J. (1978). Leadership, Harper & Row,New York, NY.
  • Burt, R. (1997). The Contingent Value of Social Capital,Administrative Science Quarterly, 42, 339-65.
  • Carmazzi, A. (2005). Direktif Communication Liderlik Alanı Manuel, Singapur: Veritas Yayınları.
  • Chinowsky, P. S., ve Butler, C. J. (2006). Emotional Intelligence and Leadership Behavior in Construction Executives, Journal Of Management In Engıneerıng , 119.
  • Cleverism. (Ağustos 2016). https://www.cleverism.com/ethical-leadership-guide-definition-qualities-pros-cons-examples/,(Erişim Tarihi:5 Ocak 2020).
  • Coleman, J. S. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital, American Journal of Sociology, 94, 95-120.
  • Cook, T. (Mayıs 2013). Apple CEO Tim Cook on Ethical Leadership, YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=3ygNKNaMv4c&feature=emb_logo, (Erisim Tarihi:1 Mayıs 2020).
  • Cuban, L. (1988). The Managerial Imperative and the Practice of Leadership in Schools, Albany, New York: Suny Press.
  • Daft, R. L. (2008). Organization Theory and Design.
  • Day, D. (2001). Leadership development: a review in context, Leadership Quarterly, 11, 581-613.
  • Day, R. E. (2002). Social capital, value, and measure: Antonio Negri’s challenge to capitalism,Journal of the American Society for Information Science and Technology (53), 1074-1082.
  • Dedeoğlu, G. (2004). Etik Düşünce ve Postmodernizm. Telos Yayınları.
  • De George, R. T. (1986). Business Ethics, New York: Macmillan.
  • De Hoogh, A., ve Den Hartog, D. (2008). Ethical and despotic leadership, relationships with leader’s social responsibility top management team effectiveness and subordinates’ optimism:A multi-method approach, The Leadership Quarterly , 297–311.
  • Dekker, P., ve Uslaner, E. M. (2001). Social Capital and Participation in Everyday Life,Social Capital and Participation in Everyday Life (s. 1-8),London: Routledge.
  • Dolfsma, W., ve Dannreuther, C. (2003). Subjects and boundaries: Contesting social capital-based policies,Journal of Economic Issues, 37, 405-413.
  • Drucker, P. F. (1988). Thecoming of theneworganization,Harvard Business Review, 66 (1), 45-53.
  • Eastis, C. M. (1998). Organisational diversity and the production of social capital,American Behavioural Scientist (42), 66-77.
  • Fiedler, F. E. (1967). A Theory of Leadership Effectiveness, New York:McGraw-Hill.
  • Frankena, W.K. (1970). Ethics, PrenticeHall, New Jersey EnglewoodCliffs.
  • Fukuyama, F. (1995). Trust : The social virtues and the creation of prosperity,London: Hamish Hamilton
  • Fukuyama, F. (1995). Social capital and the global economy, Foreign Affairs, 74 (5), 89–103.
  • Gant, J., Ichniowski, C., ve Shaw, K. (2002). Social capital and organisational change in high-involvement and traditional work organisations, Journal of Economics and Management , 289-328.
  • Gardner, H. (1995). LeadingMinds: An Anatomy of Leadership; Basic Books.
  • Gentry, W., ve Leslie, J. (2007). Competencies for leadership development: what’s hot and what’s not when assessing leadership-implications for organization development, Organization Development Journal, 25, 37-46.
  • Greenleaf, R. (1977). Servant Leadership,A Journey into the Nature of Legitimate Power and Greatness, Paulist Press.
  • Grootaert, C. (2001). Social Capital and Participation in Everyday Life, edited by Eric M. Uslaner,Social capital: the missing link , 9-29.
  • Harvard Business Review (Nisan 2015). Leadership Measuring the Return on Character, https://hbr.org/2015/04/measuring-the-return-on-character, (Erişim Tarihi:1Mayıs 2020).
  • Hean, S., Cowley, S., ve Forbes, A. (2003). The M-C-M cycle and social capital, Social Science Medicine, 56, 1061-72.
  • Heffron, J. M. (2000). Beyond community and society: The externalities of social capital building, Policy Sciences 33 , 477-494.
  • Heslam, P., Jones, B., ve Pollitt, M. (2009). How a social capital approach can help multinationals show ethical leadership,Centre for Business Research, University of Cambridge .
  • Hicks, G. H., ve Gullet, C. (1975). Organizations: Theory and Behaviour, New York: McGraw-Hill.
  • Hitt, W. D. (1990). Ethics and leadership: Putting theory into practice, Columbus: Battelle Press.
  • Hoskisson, R.,Hitt, M., ve DaphneYiu, W. (1999).Theoryandresearch in strategicmanagement: Swings of a pendulum. Journal of Management, 25(3),417-456
  • Ireland, R., ve Hitt, M. (2005). Achieving and maintaining strategic competitiveness in the 21st century: the role of strategic leadership, Academy of Management Executive, 19, 63-77.
  • Ireland, R., ve Hitt, M. (2005). Achieving and maintaining strategic competitiveness in the 21st century: the role of strategic leadership, Academy of Management Executive, 19, 63-77.
  • J. Rodney, T., ve Ralf, M. (2005). The Project Manager‟sLeadership Style as a SuccessFactoron Projects: A LiteratureReview, Project Management Journal.
  • Javaid, M. F., ve Mirza, M. U. (2012). Leadership style enhances the employee organizational commitment: A case study of educational institutions in Lahore,International Journal on management, statistics & social sciences, 1 (1), 64-77.
  • Joel, D. (2010). The art, psychology, and science of management—an integrated approach Leaders and the Leadership Process,Turbocharged Leadership .
  • Kanungo, R. N., ve Mendonca, M. (1996). Ethical dimensions of leadership,Sage Publications, Inc.
  • Kant, I.(2007). “Ethica Etik Üzerine Dersler” (Çev. Oğuz ÖZÜGÜL), Pencere Yayınları, İkinci Baskı, İstanbul.
  • Karakoç, Y. (2012). Hukuk-etik ilişkisi. Hukuka Felsefi ve Sosyolojik Bakışlar-V Sempozyumu, 13-17.
  • Keiser, R. (1989). Principles and Practices of Management In The Hospitality Industry, New York.
  • Kelly, D. J. (1990). Ethics: The Tone at the Top,Management Accounting, 70 (10), 18-19.
  • Khan, M. S., Khan, I., Qureshi, Q. A., İsmail, H. M., Rauf, H., Latif, A., vd. (2015). The Styles of Leadership: A Critical Review,Public Policy and Administrative Research, 5 (3), 87-92.
  • King, N. K. (2004). Social capital and nonprofit leaders,Wiley Online Library .
  • Knoke, D. (1999). Organizational networks and corporate social capital,Corporate Social Capital and Liability, edited by S. M. Gabbay , 17 – 42.
  • Künter, N. (2014). Askeri Liderlik: Kavramlaştırma ve Askeri Liderliğin Ölçümüne İlişkin bir Ölçek Geliştirme Çabası. (Yüksek Lisans Tezi).
  • Kuçuradi, İ. (2003). İnsan ve Değerleri. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
  • Lara, P. Z.-M.-d., ve Palomino, P. R. (2019). How servant leadership creates and accumulates social capital personally owned in hotel firms. International Journal of Contemporary Hospitality Management .
  • Lepak, D., ve Snell, S. (1999). The human resource architecture: toward a theory of human capital allocation and development, Academy of Management Review, 24, 31-48.
  • Lewin, K., Lippitt, R., ve White, R. (1939). Patterns of aggressive behavior in experimentally created “social climates”,The Journal of social psychology , 269-299.
  • Liu, A. Q., ve Besser, T. (2003). Social capital and participation in community improvement activities by elderly residents in small towns and rural communities, Rural Sociology, 68, 343.
  • Locke, E. A., ve Kirkpatrick, S. A. (1991). Leadership; Do Traits Matter?,Academy of management executive, 5 (2), 48-60.
  • Maak, T. (2007). Responsible Leadership, Stakeholder Engagement, and the Emergence of Social Capital , Journal of Business Ethics , 329–343.
  • Maak, T., ve Pless, N. M. (2006). Responsible Leadership: A Relational Approach, In Th, Maak and N. M. Pless (eds.),Responsible Leadership .
  • Mayer, D. M., Aquino, K., Kuenzi, M., ve Greenbaum, R. (2013). Who displays ethical leadership and why does it matter: An examination of antecedents and consequences of ethical leadership,Academy of Management Journal, 55 (1).
  • McCallum, S., ve O’Connell, D. (2009). Social capital and leadership development: Building stronger leadership through enhanced relational skills,Leadership & Organization Development Journal .
  • Minkes, A. L., Small, M. W., ve Chatterjee, S. R. (1999). Leadership and business ethics: Does it matter? Implications for management, Journal of Business Ethics, 20 (4), 327-335.
  • Morgan, G. (1997). Images of Organization, London: Sage.
  • Nahapiet, J., ve Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage, Academy of Management Review, 23 (3), 242–66.
  • Narayan, D., ve Woolcock, P. (1999). Centand Sociability: Hosehold Income and Social Capital in Rural Tanzania, Economic Development and Cultura /Change (4), 6-21.
  • OECD İnsights:Human Capital (2019). What is social capital?, https://www.oecd.org/insights/37966934.pdf, (Erişim Tarihi:25 Aralık 2020).
  • Oh, H., Labianca, G., ve Chung, M. (2006). A multilevel model of group social capital,Academy of Management Review, 31, 569-82.
  • Özekes, M. (2009). Ülkemizde Yargı Etiği Sorunlarına Örneklerle Bir Bakış. Yasama ve Yargı Etiği Alanındaki Gelişmeler Uluslararası Konferansı, 18.
  • Palomino, P. R., ve Lara, P. Z.-M.-d. (2019). How servant leadership creates and accumulates social capital personally owned in hotel firms,International Journal of Contemporary Hospitality Management .
  • Pasricha, P., ve Rao, M. K. (2018). The effect of ethical leadership on employee social innovation tendency in social enterprises: Mediating role of perceived social capital,Creativity and Innovation Management .
  • Pastoriza, D., ve Ariño, M. A. (2013). Does the ethical leadership of supervisors generate internal social capital?, Journal of Business Ethics, 18 (1), 1-12.
  • Pastoriza, D., Ariño, M. A., ve Ricart, J. E. (2008). Ethical managerial behaviour as an antecedent of organizational social capital, Journal of Business Ethics, 78 (3), 329–341.
  • Pennar, K. (1997). The tie that leads to prosperity: The economic value of social bonds is only beginning to be measured, Business Weekly , 153 – 155.
  • Pieper, A. (1999). Etiğe giriş, G. Sezer, V. Atayman(Çev.) , İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Portes, A. (1998). Social capital: its origins and applications in modern sociology ,Annual Review of Sociology 24 , 1–25.
  • Prusak, L., ve Cohen, D. (2001). How to invest in social capital, Harvard Business Review, 79, 86-93.
  • Putnam, R. (2000). Bowling alone: The collapse and revival of American community, Simon and Shuster, 19.
  • Putnam, R. D. (1995). Bowling alone: America’s declining social capital, Journal of Democracy , 65-78.
  • Robison, L. J., Schmid, A. A., ve Siles, M. E. (2002). Is social capital really capital?, Review of Social Economy 60 , 1-24.
  • Rost, J. C. (1993). Leadership development in the new millennium,Journal of Leadership & Organizational Studies, 1 (1), 91-110.
  • Sanders, P. (2015). Legitimacy, social capital, and dirty hands:a three-constituent approach to ethics and leadership under duress,Leadership and the Humanities, 3 (1), 38–57.
  • Sanders, P. (2010). Managing under duress: Ethical leadership, social capital and the civilian administration of the British Channel Islands during the Nazi occupation, 1940-1945,Journal of business ethics, 93, 113–129.
  • Savran, G. (2007). Etik İklim ve Tükenmişlik Sendromunun Kalite Yönetim Sistemleri Üzerine Etkileri: Bir Laboratuvar Uygulaması, Tezsiz Yüksek Lisans Projesi,Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Schmid, A. (2002). Using motive to distinguish social capital from its outputs,Journal of Economic Issues, 36 (3), 747–69.
  • SCIG. (2000). The Journal of Socio-Economics,Short papers from the April, 1998 Social Capital Conference at Michigan State University, (s. 579).
  • Selznik, P. (1957). Leadership in Administration: A Sociological Interpretation, Row, Peterson, Evanston,IL.
  • Show, J. B., Erickson, A., ve Harvey, M. (2011). A method for measuring destructive leadership and identifying types of destructive leaders in organizations, The Leadership Quarterly, 22 (4), 575-590.
  • Sims, R. R. (1992). The challenge of ethical behavior in organizations, Journal of Business Ethics, 11 (7), 505-513.
  • Stam, D., Knippenberg, V. D., Wisse, B., ve Pieterse, A. V. (2018). Motivation in words: promotion- and prevention-oriented leader communication in times of crisis, Journal of management, 44 (7), 2859-2887.
  • Stevens, B., ve Brownell, J. (2000). Ethics: Communicating Standarts and Influencing Behavior, Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly.
  • Stogdill, R. (1948). Personalfactorsassociatedwithleadership: A survey of theliterature,Journal of Psychology, 25, 35-71.
  • Stroll, A. A.,Long, A. A., Bourje, V. J. ve Campbell, R. (2008). Etik Kuramları (Çev. Mehmet Türkeri). Ankara: Lotus Yayınevi.
  • Tuncay, A. (2015). Can, Hukuksal Etik Ders Notları [Legal Ethics Course Notes], Beta Yayınları, 2. Baskı, İstanbul.
  • Trevino, L. K. (1986). Ethical decision making in organizations: A person-situation interactionist model, Academy of Management Review, 11 (3), 601-617.
  • Trevino, L. K., Brown, M., ve Hartman, L. P. (2003). A Qualitative Investigation of Executive Ethical Leadership: Perceptions from Inside and Outside the Executive Suite, Human Relations , 5-37.
  • Tsai, W., ve Ghoshal, S. (1998). Social capital and value creation: the role of intrafirm networks,Academy of Management Journal, 42 (4), 464–76.
  • Tüysüz, N. (2011). Sosyal Sermayenin Ekonomik GeliĢme Açısından Önemi ve Sosyal Sermaye Endeksinin Hesaplanması, Uzmanlı Tezi Kalkınma Bakanlığı, Yayın No: 2827 , 125.
  • Ulutaş, A., ve Atabey, Ö. S. (2011). Ulusal ve Uluslararası Boyutlarıyla Yargı Etiği. On İki Levha Yayıncılık, İstanbul.
  • Ünlü, A. (2005). Örgütsel Etik ve Sosyal Sorumluluk: Konya Sanayi Bölgesinde Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi,Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü .
  • Van Deth, J. W. (2003). Measuring social capital: orthodoxies and continuing controversies, International Journal of Social Research Methodology , 79.
  • Yıldız, Z., Aykanat, Z., & Tüzemen, S. (2016). Etik Liderliğin Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31 (2), 229-250.
  • Yüksel, C. (2011). Devlette etik: Dünyada ve Türkiye'de kamu yönetiminde etik, yasal altyapı ve uluslararası uygulamalar. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Weber, M. (1953). “Bureaucracy”, Ideas and Issues in Public Administration, A Book of Readings. Greenwood Press Pub., Connecticut, USA.
  • Woolcock, M. (1998). Social capital and economic development: Towards a theoretical synthesis and policy framework, Theory and Society 27 , 151-208.
  • Zacharakis, J., ve Flora, J. (2005). Riverside: a case study of social capital and cultural reproduction and their relationship to leadership development,Adult Education Quarterly, 55, 288-307.
  • Zencir, M., Acar, K., Özşahin, A., ve Çetin, Ç. B. (2000). Denizli il merkezinde tıbbi temsilcilerin hekimlerle olan ilişkilerindeki etik sorunlar. Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Derg.,6(1), 23-28.
  • Zheng, Q., Miao, W., ve Li, Z. (2011). Rethinking ethical leadership, social capital and customer relationship, Journal of Management Development .
Toplam 121 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet Özgür Aydın

Celalettin Akdoğan Bu kişi benim 0000-0002-5952-9828

Köksal Hazır 0000-0002-6424-9679

Erken Görünüm Tarihi 29 Aralık 2021
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Kabul Tarihi 29 Kasım 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 15

Kaynak Göster

APA Aydın, A. Ö., Akdoğan, C., & Hazır, K. (2021). Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, 8(15), 29-53. https://doi.org/10.54709/iisbf.1012168
AMA Aydın AÖ, Akdoğan C, Hazır K. Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi. Aralık 2021;8(15):29-53. doi:10.54709/iisbf.1012168
Chicago Aydın, Ahmet Özgür, Celalettin Akdoğan, ve Köksal Hazır. “Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme”. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi 8, sy. 15 (Aralık 2021): 29-53. https://doi.org/10.54709/iisbf.1012168.
EndNote Aydın AÖ, Akdoğan C, Hazır K (01 Aralık 2021) Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi 8 15 29–53.
IEEE A. Ö. Aydın, C. Akdoğan, ve K. Hazır, “Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme”, Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, c. 8, sy. 15, ss. 29–53, 2021, doi: 10.54709/iisbf.1012168.
ISNAD Aydın, Ahmet Özgür vd. “Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme”. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi 8/15 (Aralık 2021), 29-53. https://doi.org/10.54709/iisbf.1012168.
JAMA Aydın AÖ, Akdoğan C, Hazır K. Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi. 2021;8:29–53.
MLA Aydın, Ahmet Özgür vd. “Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme”. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, c. 8, sy. 15, 2021, ss. 29-53, doi:10.54709/iisbf.1012168.
Vancouver Aydın AÖ, Akdoğan C, Hazır K. Liderlik Davranışında Etik Değer Algısının Sosyal Sermaye Üzerindeki Etkisine Yönelik Değerlendirme. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi. 2021;8(15):29-53.