THE ROLE OF CULTURAL HOUSES IN CONVEYING CULTURAL HERITAGE: THE CASE OF KIRKLARELI

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 4, 126 - 141, 17.12.2017

Sibel sü Eröz , Gizem Özgürel , Nihal Yılmaz

Öz

Our country has a very rich cultural diversity
with its features coming from its history. This wealth in our country is also
an important potential in terms of cultural tourism. Realization of importance
that our intangible cultural heritage and in this scope have begun to open
cultural houses in province as well as our tangible cultural heritage which we
have tried protectively convey to the future to try appraise in terms of
cultural tourism. The main aim of the study is to determine the role of
cultural houses in the Kırklareli province in conveying cultural heritage to
the future. For this purpose, Kırklareli Special Provincial Administration
Culture and Art House, Poyralı Culture House and Ertuğrul Village Culture House
in Kırklareli province were examined and a qualitative research was carried out
using the semi-structured interview form with the authorities.

Anahtar Kelimeler

Culture, Cultural Heritage, Culturel Houses

KÜLTÜREL MİRASIN AKTARILMASINDA KÜLTÜR EVLERİNİN ROLÜ: KIRKLARELİ ÖRNEĞİ

Öz

Ülkemiz, tarihinden gelen özellikleri ile oldukça zengin bir kültürel çeşitliliği içinde barındırmaktadır. Ülkemizdeki bu zenginlik kültür turizmi açısından da önemli bir potansiyeldir. Geçmişte koruyarak geleceğe aktarmaya çalıştığımız ve aynı zamanda kültür turizmi anlamında değerlendirdiğimiz somut kültürel miraslarımızın yanı sıra somut olmayan kültürel miraslarımızın da önemi anlaşılmış bu kapsamda illerde kültür evleri açılmaya başlanmıştır. Çalışmanın ana amacı kültürel mirasın geleceğe aktarılmasında kültür evlerinin rolünü Kırklareli ili özelinde belirlemektir. Bu amaçla Kırklareli ilinde yer alan Kırklareli İl Özel İdaresi Kültür ve Sanat Evi, Poyralı Kültür Evi ve Ertuğrul Köyü Kültür Evi incelenerek yetkililer ile yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak nitel bir araştırma gerçekleştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kültür, Kültürel Miras, Kültür Evi

Kaynakça

• Akoğlan Kozak M. ve Bahçe S. A. (2009). Özel İlgi Turizmi. Detay Yayıncılık, Ankara.
• Albayrak A. (2013). Alternatif Turizm. Detay Yayıncılık, Ankara.
• Batman, O. ve Oğuz, S. Ç. (2011). “Kültür Turizmi”. Editörler: Necdet Hacıoğlu ve Cevdet Avcıkurt. Turistik Ürün Çeşitlendirmesi. Nobel Yayınları, 2. Basım, 189-208, Ankara.
• Binoy, T. A. (2011). “Archaeological and Heritage Tourism Interpretation A Study”. South Asian Journal of Tourism and Heritage, 4 (1), 100-105.
• Cengiz, E. (2006). “Müze Pazarlaması: Pazarlama Karması Elemanlarının Müzelere Uyarlanması”. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, cilt 15, sayı 1, 87-108.
• Christou, E. (2005). Heritage and Cultural Tourism: A Marketing-Focus Approach. içinde: International Cultural Tourism: Management, Implications and Cases. editör: David Leslie, Marianna Sigala, Elseiver, 3-15.
• Ekelik H. G. (2010). Sosyal Bilgiler Derslerinde Müze Faaliyetlerinin Programlanması (Konya Müzeleri Örneği). (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim ABD, Konya.
• Fatma Ana Kültür Evi Bilgilendirme Panosu (2017). Fatma Ana Kültür Evi, Kırklareli.
• Harvey D. C. (2001). “Heritage Pasts and Heritage Presents: Temporality, Meaning And The Scope Of Heritage Studies”. International Journal of Heritage Studies, vol. 7, no. 4, 319-338.
• Karataş, Z. (2015). “Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri”. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, cilt 1, sayı 1, 62-80.
• Kurin R. (2004). “Safeguarding Intangible Cultural Heritage in the 2003 UNESCO Convention: A Critical Appraisal”, Museum International, no.221-222, (vol.56, no. 1-2), Blackwell Publishing, 67-76.
• Ölçer Özünel, E. (2011). “Kültür Turizminde “Yöresel” ve “Otantik” Olanı Sorgulamak ve Tüketilmiş Mekânları Yeniden Üretmek Üzerine”. International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, vol, 6/4, 255-262.
• Prompayuk, S. ve Chairattananon, P. (2016). “Preservation of Cultural Heritage Community: Cases of Thailand and Developed Countries”, Procedia-Social and Behavioral Sciences, vol, 234, 239-243.
• UNESCO (2017). https://ich.unesco.org/en/state/turkey-TR?info=elements-on-the-lists, 2017
• Vecco, M. (2010). “A Definition of Cultural Heritage: From the Tangible to the Intangible”. Journal of Cultural Heritage, 11, 321-324.
• Zhang, Y. (2011). Cultural Tourism Products: A Case Study in The Xi’ An City. Theses. University of Nevada, Las Vegas.
• http://aregem.kulturturizm.gov.tr/TR,50837/somut-olmayan-kulturel-mirasin-korunmasi-sozlesmesi-hak-.html, 2017.
• http://aregem.kulturturizm.gov.tr/TR,50838/unesco-insanligin-somut-olmayan-kulturel-mirasinin-tems-.html, 2017.
• http://aregem.kulturturizm.gov.tr/TR,50839/somut-olmayan-kulturel-miras-envanter-calismalari.html, 2017.
• http://www.ekomuze.org/content/view/193/86/, 2017
• http://www.kultur.gov.tr/TR,96254/kultur.html, 2017.
• http://www.trakyagezi.com/poyrali-derin-kokler/ 2017
• https://poyralikoyu.tr.gg/Haberler/index-2.htm, 2017
• https://www.kulturvesanatevikirklareli.com/hakkinda, 2017.