The Analysis of Beekeeping in Salıpazarı District of Samsun and Relationship of Beekeeper-Association

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 18 - 22, 04.05.2016

Murat Emir

Öz

This study examines the socio-economic and production structure of beekeepers and relationship of beekeeper-association in Salıpazarı district of Samsun. The research data were collected from 30 beekeepers determined by systematic sampling method through questionnaire forms considering the 2014-2015 production year and field observations. Socio-economic structure of beekeepers was revealed using classical economic analysis. Descriptive statistics were used to analyze the data. Research results showed that beekeepers prefer beekeeping as additional income, short-distance migratory or stationary beekeepers. The beekeepers who were 52 years old on average had 15 years of experience and 8 years of schooling. Research results also showed that the mean number of colonies for the beekeepers was 90 and honey yield per colony in district was 15 kg in the district. Races of honey bee that cannot adapt to local conditions are shown as the most important reason for declining yields in recent years. 93% of the beekeepers stated that they struggled with Varroa destructor. Extracted flower honey is sold at 25-50 TL kg^-1 in the district while chestnut honey is sold at 55-90 TL kg^-1. 80% of the beekeepers were satisfied from the association activities. Young people should be encouraged for beekeeping through the beekeeping departments to be opened in vocational schools and the new generation should be ensured to internalize beekeeping by reducing the average age of beekeepers. Integrated pest control is necessary in fight against Varroa destructor. Reducing the existing incorrect practices in beekeeping in districts and in the country can be contributed by including applicable subjects such as marketing, queen bee breeding, bee diseases and treatments in the trainings to be held.

Anahtar Kelimeler

Beekeeping, honey, productivity, beekeeper-association relationship, Salıpazarı

Samsun İli Salıpazarı İlçesi Arıcılığının ve Arıcı-Birlik İlişkilerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırma, Samsun ili Salıpazarı ilçesindeki arıcıların sosyo-ekonomik ve üretim yapısı ile arıcı-birlik ilişkilerini ortaya koymayı amaçlamıştır. Araştırma verileri sistematik örnekleme metoduyla seçilmiş 30 arıcıdan 2014-2015 üretim yılı esas alınarak anket yoluyla ve alan çalışmasındaki gözlemlerle elde edilmiştir. Arıcıların sosyo-ekonomik yapısı, klasik ekonomik analizle ortaya konulmuştur. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır.  Araştırma sonuçlarına göre; arıcılar, arıcılığı ek gelir amaçlı, kısa mesafeli göçer veya sabit arıcılık olarak yapmaktadırlar. Ortalama 52 yaşında olan arıcılar, 15 yıllık arıcılık deneyimine sahip olup, 8 yıl örgün eğitim görmüşlerdir. İlçede arıcıların ortalama 90 kolonisi olup, koloni başına bal veriminin 15 kg olduğu saptanmıştır. Son yıllarda azalan verimin en önemli nedeni olarak yöre şartlarına uyum sağlamayan arı ırkları gösterilmiştir. Arıcıların %93’ü Varroa destructor ile mücadele ettiğini belirtmiştir. İlçede süzme çiçek balı 25-50 TL kg^-1 satılırken; kestane balı 55-90 TL kg^-1 arasında pazarlanmaktadır. Arıcıların %80’i birlik faaliyetlerini yararlı bulmaktadır. İlçe gençleri meslek yüksekokullarında açılacak arıcılık bölümlerinde eğitilerek arıcılığa özendirilmeli ve arıcı ortalama yaşı düşürülerek yeni neslin arıcılık mesleğini sahiplenmesi sağlanmalıdır. Varroa destructor mücadelesi için entegre ilaçlama yapılmalıdır. Birliklerin düzenleneceği eğitimlerde, pazarlama, ana arı yetiştiriciliği, arı hastalıkları ve tedavi yöntemleri konularına yer verilmesi ve bu eğitimlerin uygulamalı olması ilçe ve ülke arıcılığında var olan yanlış uygulamaların azaltılmasına katkı sağlayabilecektir.

Anahtar Kelimeler

Arıcılık, bal, verimlilik, arıcı-birlik ilişkileri, Salıpazarı

Kaynakça

• Black K., 2004. Business statistics for contemporary decision making (Fourth Wiley Student Edition for India). Wiley-India.
• Emir M., 2015. Türkiye’de arıcıların sosyo-ekonomik yapısı ve üretim etkinliği. Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Emir M., Ceyhan V ve Güler A., 2014. Türkiye arıcılığının gerçek durumunun değerlendirilmesi, XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi Bildiriler Kitabı, 3-5 Eylül 2014, Samsun.
• Kekeçoğlu M., Gürcan EK ve Soysal Mİ., 2007. Türkiye arı yetiştiriciliğinin bal üretimi bakımından durumu, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 4(2): 227-236.
• Kekeçoğlu M ve Rasgele P., 2013. Düzce ili Yığılca ilçesindeki arıcılık faaliyetleri üzerine bir çalışma. Uludağ Arıcılık Dergisi, 13(1): 23-32.
• Kutlu MA., 2014. Gaziantep ili arıcılık düzeyinin saptanması, sorunları ve çözüm yolları. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 1(4): 481-484.
• Ören N., Alemdar T., Parlakay O., Yılmaz H., Seçer A., Güngör C., Yaşar B ve Gürer B., 2010. Adana ilinde arıcılık faaliyetinin ekonomik analizi. TEAE Yayın No: 178, Ankara.
• Parlakay O., 2004. Tokat ili merkez ilçede arıcılık faaliyetinin ekonomik analizi. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Saner G., Engindeniz S., Çukur F ve Yücel B., 2005. İzmir ve Muğla illerinde faaliyet gösteren arıcılık işletmelerinin teknik ve ekonomik yapısı ile sorunları üzerine bir araştırma. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, Yayın No:126, Ankara.
• Seven İ ve Yeninar H., 2010. Elazığ yöresindeki arıcılık işletmelerinin sosyo-ekonomik yapısının belirlenmesi. E-Journal of New World Sciences Academy Veterinary Sciences, 5(1): 36-46.
• Soysal MI ve Gürcan EK., 2005. Tekirdağ ili arı yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2(2): 161-165.
• Uzundumlu AS, Aksoy A ve Işık HB., 2011. Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar; Bingöl ili örneği. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42(1): 49-55.
• Vural H and Karaman S., 2009. Socio-economic analysis of beekeeping and the effects of beehive types on honey production, Notulae Botanicae Horti Agrobotanici Cluj, 37(1): 223-227.
• Yalçın FÇ., 2014. Tokat ili merkez ilçede arıcılık faaliyeti yapan işletmelerde bal ve diğer arı ürünleri üretimi ve organik üretim potansiyeli. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Yaşar N., Güler A., Yeşiltaş HB., Bulut G ve Gökçe M., 2002. Karadeniz Bölgesi arıcılığının genel yapısının belirlenmesi. Mellifera, 2-3: 15-24.
• Yerlikaya HR ve Şahinler N., 2007. Tunceli ili Pülümür ilçesinde arıcılığın yapısı, problemleri ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. 5. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Van.
• Yıldırım I and Agar S., 2008. The influence of scale on the profitability of honey beekeeping enterprises in eastern part of Turkey. Asian Journal of Animal and Veterinary Advances, 3: 314-320.
• Yılmaz H., 1999. Edirne ili ve çevresinde arıcılığın genel yapısı, sorunları ve çözüm yolları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.