Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

A STUDY ON THE USE OF MALATYA FOLK SONGS IN VIOLIN TRAINING

Yıl 2020, , 203 - 215, 29.12.2020
https://doi.org/10.22252/ijca.857517

Öz

The general aim of this search is to provide academic level research of systematic and scientific methods of performing and playing of Malatya folk songs with a violin which is a universal instrument. Both for this purpose the data collecting used in the research, as well as accessing the resources that makeup Malatya folk songs a literature review conducted, Malatya folk songs from the repertoire of the Turkish Radio and Television(TRT) institution were scrutinized and from these studied folk songs 6 of them considered suitable for violin training as handled as sample groups. Afterward, some studies related bow techniques, finger numbers, and position transitions on folk songs were reviewed. These studies were shared with some experts in their field by making necessary corrections following their views, the folk songs stated 1st position defined as the first level, stated 1st and 2nd position folk songs defined as the second level, 1st, 2nd, and 3rd stated folk songs defined as the third level. Sibelius 7.5 was used to note and edit folk songs.

Kaynakça

  • Akbudak, H. (2017). Malatya Türkülerinin keman eğitiminde kullanılması üzerine bir araştırma. Gazi üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
  • Akpınar, M. (2002). Türk halk müziğinin keman ile seslendirilmesi üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8, 47-55.
  • Akpınar, M. (2014). Kemanda martele yay tekniğinin öğretilmesinde Türk halk ezgilerinin kullanılması. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 6(3), 91-98.
  • Aktüze, İ. (2003). Müziği anlamak. Ansiklopedik müzik sözlüğü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Alpagut, U. & Uçan, A. (2015). Türk halk ezgilerinin keman eğitimi yoluyla müzik öğretmenliği eğitimine yansıması. (1.Baskı). Gece Kitaplığı.
  • Angı, Ç. E., Albuz, A. & Birer, A. R. (2013). Keman öğretiminde karşılaşılan entonasyon problemleri ve çözüm önerileri. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2).
  • Atılgan, H. Ve Turhan, S. (2002). Malatya musıkî folkloru. (2.Baskı). Malatya: Malatya Belediyesi Kültür.
  • Baş, T. & Akturan, U. (2013) Nitel araştırma yöntemleri. nvivo ile nitel veri analizi. (1.Baskı). Ankara: Seçkin.
  • Budak, O.A. (2006). Türk müziğinin kökeni-gelişimi. (1.Baskı). Ankara: Phoenix Yayınevi
  • Büyüköztürk, Ş. & Vd., (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Doğanay, M. (2011). Türkiye’de müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki bireysel çalgı (keman) eğitiminde etüt ve eser seçimine ilişkin öğretim elemanı görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Günay, A. & Uçan, A. (1980). Çevreden evrene keman eğitimi 1(1.Baskı). Ankara: Önder.
  • Kaygısız, M. (2000). Türklerde müzik. (1.Baskı). İstanbul: Kaynak.
  • Pelikoğlu, M.C. (2012). Geleneksel Türk halk müziği eserlerinin makamsal açıdan adlandırılması. (1. Baskı) Erzurum: Mega.
  • Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi -temel kavramlar, ilkeler, yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. (3.Baskı) Ankara: Evrensel Müzik Evi.
  • Vural, F. (2011). The mirror of Turkısh culture: turku. Fine Arts, 6(3), 397-411. http://dergipark.gov.tr/nwsafine/issue/19899/213100 sayfasından erişilmiştir

MALATYA TÜRKÜLERİNİN KEMAN EĞİTİMİNDE KULLANILMASI ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA

Yıl 2020, , 203 - 215, 29.12.2020
https://doi.org/10.22252/ijca.857517

Öz

Bu araştırmanın genel amacı, Malatya türkülerinin evrensel bir çalgı olan keman ile akademik bir düzeyde sistemli ve bilimsel olarak seslendirilme ve yorumlanma yöntemlerinin araştırılmasıdır. Bu amaçla hem araştırmada kullanılan verileri toplamak, hem de Malatya türkülerini oluşturan kaynaklara ulaşmak için literatür taraması yapılmıştır Türkiye Radyo Televizyon (TRT) Kurumu repertuarında yer alan Malatya türküleri incelenmiş ve bu türkülerden keman eğitimi için uygun olduğu düşünülen 6 türkü örneklem grubu olarak ele alınmıştır. Daha sonra türküler üzerinde yay teknikleri, parmak numaraları ve konum geçişleri ile ilgili bazı çalışmalar yapılmıştır. Yapılan bu çalışmalar alanında uzman olan bazı eğitimcilerle paylaşılmış ve onların görüşleri doğrultusunda gerekli görülen düzeltmeler yapılarak, I. Konumu kapsayan türküler 1. Düzey, I ve II. Konumu kapsayan türküler 2. Düzey I, II ve III. Konumu kapsayan türküler ise 3. Düzey olarak belirlenmiştir. Türkülerin notaya alınması ve düzenlenmesinde Sibelius 7.5 programı kullanılmıştır.

Kaynakça

  • Akbudak, H. (2017). Malatya Türkülerinin keman eğitiminde kullanılması üzerine bir araştırma. Gazi üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
  • Akpınar, M. (2002). Türk halk müziğinin keman ile seslendirilmesi üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8, 47-55.
  • Akpınar, M. (2014). Kemanda martele yay tekniğinin öğretilmesinde Türk halk ezgilerinin kullanılması. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 6(3), 91-98.
  • Aktüze, İ. (2003). Müziği anlamak. Ansiklopedik müzik sözlüğü. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Alpagut, U. & Uçan, A. (2015). Türk halk ezgilerinin keman eğitimi yoluyla müzik öğretmenliği eğitimine yansıması. (1.Baskı). Gece Kitaplığı.
  • Angı, Ç. E., Albuz, A. & Birer, A. R. (2013). Keman öğretiminde karşılaşılan entonasyon problemleri ve çözüm önerileri. Sanat Eğitimi Dergisi, 1(2).
  • Atılgan, H. Ve Turhan, S. (2002). Malatya musıkî folkloru. (2.Baskı). Malatya: Malatya Belediyesi Kültür.
  • Baş, T. & Akturan, U. (2013) Nitel araştırma yöntemleri. nvivo ile nitel veri analizi. (1.Baskı). Ankara: Seçkin.
  • Budak, O.A. (2006). Türk müziğinin kökeni-gelişimi. (1.Baskı). Ankara: Phoenix Yayınevi
  • Büyüköztürk, Ş. & Vd., (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Doğanay, M. (2011). Türkiye’de müzik öğretmeni yetiştiren kurumlardaki bireysel çalgı (keman) eğitiminde etüt ve eser seçimine ilişkin öğretim elemanı görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Günay, A. & Uçan, A. (1980). Çevreden evrene keman eğitimi 1(1.Baskı). Ankara: Önder.
  • Kaygısız, M. (2000). Türklerde müzik. (1.Baskı). İstanbul: Kaynak.
  • Pelikoğlu, M.C. (2012). Geleneksel Türk halk müziği eserlerinin makamsal açıdan adlandırılması. (1. Baskı) Erzurum: Mega.
  • Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi -temel kavramlar, ilkeler, yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. (3.Baskı) Ankara: Evrensel Müzik Evi.
  • Vural, F. (2011). The mirror of Turkısh culture: turku. Fine Arts, 6(3), 397-411. http://dergipark.gov.tr/nwsafine/issue/19899/213100 sayfasından erişilmiştir
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Hayri Akbudak 0000-0003-4613-9561

Mehmet Akpınar Bu kişi benim 0000-0003-3545-7169

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Akbudak, H., & Akpınar, M. (2020). MALATYA TÜRKÜLERİNİN KEMAN EĞİTİMİNDE KULLANILMASI ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA. İnönü Üniversitesi Kültür Ve Sanat Dergisi, 6(2), 203-215. https://doi.org/10.22252/ijca.857517

https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijca