Bu
araştırma, klasik Türk mûsikîsi çalgılarının, 1930’lu yıllardaki kültürel
değişim/dönüşüm çalışmaları kapsamında yer alan Türk Mûsikî İnkılâbı sürecinden
nasıl etkilendiğinin belirlenmesine odaklanmaktadır. Bu kapsamda, dönemin
siyasîlerinin, yazarlarının, müzik adamlarının ve toplumun, Türk Mûsikî
İnkılâbı çerçevesinde klasik Türk mûsikîsi çalgılarına bakış açılarının nasıl
olduğu araştırılmıştır. Araştırma kapsamında; günümüzde de sıkça tartışılan
Alaturka mûsikînin yasaklı yıllarında yayınlanmış olan gazete ve dergilerde
konuya yönelik yayınlanan haberler, yazılar, karikatürler incelenmiştir. Bu
doğrultuda, Kurun, Akşam, Vakit ve Hâkimiyeti Milliye gibi dönemin önemli
gazetelerinden ulaşılabilenler taranmış, araştırma sürecinde elde edilen
kazanımlar ışığında ulaşılan veriler çeşitli açılardan yorumlanmaya
çalışılmıştır.
Araştırma
doğrultusunda, Türk Mûsikî İnkılâbı kapsamında, bir yandan Osmanlı’nın izlerini
silmek, diğer yandan Şark kültüründen ayrıldığımızı göstermek için propaganda
malzemesi yapılan Alaturka mûsikînin ve klasik Türk mûsikîsi çalgılarının, o
dönemde en ağır eleştirilerin hedefi haline geldiği, klasik Türk mûsikîsi
çalgılarının Alaturka mûsikî ile birlikte geriliğin ve Şark kültürünün bir
sembolü olarak algılandığı, dönemin aydınlarının büyük bir çoğunluğunun yazdıkları
yazılarla Alaturka mûsikî ve klasik Türk mûsikîsi çalgılarını toplumun gözünden
düşürmeye çalıştıkları, klasik Türk mûsikîsi çalgılarının gazete ve dergilerde
karikatürler yoluyla gülünç duruma düşürülmeye çalışıldığı, dönemin
aydınlarından bazılarının, klasik Türk mûsikîsi çalgılarının çoksesli millî
Türk müziğinin ilerlemesindeki engellerden biri olduğunu savundukları, Türk
Mûsikî İnkılâbı sürecine bağlı olarak, klasik Türk mûsikîsi çalgılarının
icrasına yönelik ilmî çalışmaların, klasik Türk mûsikîsi icracılarının
yetişmesinin, klasik Türk mûsikîsi çalgı
yapımcılığı ve klasik Türk mûsikîsi çalgıları yapımında yenilikçi yaklaşımların
daha ileriki dönemlere ötelenmesine sebep olduğu, ayrıca klasik Türk mûsikîsi
çalgılarının icrasına yönelik sistematik ve bilimsel metot çalışmalarının
gecikmesine neden olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.
Bu sonuçlarla
birlikte, Türk Mûsikî İnkılâbı sürecinde getirilen yasaklar, yapılan yoğun
çalışmalar ve propagandalar neticesinde Batı müziğinin yaygınlaşması, Batı
müziği çalgılarının tanınması, kulakların çoksesliliğe alışması,
konservatuvarların kurulması, Türk bestecilerin yetişmesi, orkestraların
kurulması ve en önemlisi çoksesli millî Türk müziği ekolünün kurulması gibi
birçok olumlu sonuçları da beraberinde getirdiği tespit edilmiştir.
Bölüm | Derleme |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 1 |
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijca