Kanun Sazı Öğretiminde Kullanılan Belli Başlı Çalış Teknikleri

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 2, 82 - 96, 25.12.2017

Yılmaz Kahyaoğlu

https://doi.org/10.22252/ijca.370903

Öz

Bu
çalışmada Türk müziğinin önemli sazlarından biri olan kanun sazının çalış teknikleri,
Betimsel bir modelle ve tarama yöntemiyle yürütülerek araştırılmıştır. Kanun
sazının öğretiminde, üstün bir kanun icrası için gerekli olan belli başlı çalış
teknikleri mevcuttur. Bu çalış tekniklerinin bazıları,  tüm enstrümanların öğretiminde kullanılan
evrensel çalış teknikleri olduğu gibi, bazıları da sadece genelde mızraplı
çalgılara, bu çalışmanın özelinde de ‘Kanun Sazı’na özgü çeşitli çalış
tekniklerini ifade etmektedir. Hem alanın literatüründen, hem de alanda
faaliyet gösteren Kanun sazı öğretim elemanları ve Kanun sanatçılarının
üzerinde hemfikir oldukları temel çalış teknikleri olarak; Elleri Aynı Anda
Seri Kullanma Tekniği, Parmakla Ve Bilekten Tremolo Tekniği, Normal ve ters
mızrap tekniği, Oktavlı İcra Tekniği, Arpej Tekniği, Akor Tekniği, Glissando
Tekniği, Pizzicato (Kesik Kesik Çalma) Tekniği, Tenuto (Sesi Tutmak) Tekniği,
Çarpmalı İcra Tekniği, Kromatik Tekniği, Mandal Titretme ve Oynatma (Vibrato)
Teknikleri, Fiske Tekniği, Tril (Titretim) Tekniği, Staccato Tekniği, Çift Ses
Tekniği (Çift sesli üçlüler) gösterilebilir.

Anahtar Kelimeler

Müzik, Türk Müziği, Çalma teknikleri

Kaynakça

• 1. AKDOĞU, Onur(1992), Enstrüman Bilimi (Organoloji), İstanbul: Yenidoğan Basım Evi Ltd. Şti. 2. AKTÜZE, İrkin (2004), Müziği Anlamak, Ansiklopedik Müzik Sözlüğü, 2. Baskı, İstanbul: Pan yayıncılık. 3. ALTINKÖPRÜ, Halil (2010) Kişisel Görüşme, İzmir. 4. ARCA, Mehmet Zati (1929), Kütüphane-i Musikiden tedrisat-i Musiki kısmı, İstanbul: Teslihat Matbaası. 5. AYANGİL, Ruhi, Kişisel Görüşme, İstanbul. 6. AYDIN, M. Beste(2007), Kanun metodu, Yeni Başlayanlar İçin, İzmir: Can Fotokopi. 7. AYDOĞDU Gültekin, Tahir (2004), Kanun Metodu, Ankara: Yurt Renkleri Yayın Evi. 8. AYDOĞDU, Tahir (2010), Kişisel Görüşme, Ankara. 9. BAKTAGİR, Göksel (2010), Kişisel Görüşme, İstanbul. 10. CANGAL, Nurhan(1999), Armoni, Ankara: Arkadaş Yayın Evi. 11. DERAN, Erol(2010), Kişisel Görüşme, İstanbul. 12. HAFIZOĞLU, Özdemir(2009), Kanun Egzersizleri ve Eğitimi, Trabzon: Gündüz Ofset Matbaacılık. 13. HAFIZOĞLU, Özdemir(2011), Kişisel Görüşme, Trabzon. 14. KAÇAR, Gülçin Yahya( 2009), Türk Musikisi Üzerine Görüşler, Ankara: Maya Akademi. 15. KARADUMAN, Halil(2007), Kanun Metodu, İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım Şirketi. 16. KARADUMAN, Halil(2010), Kişisel Görüşme, İstanbul. 17. MUTLU, Ümit(1998), Kanun Metodu, İzmir: Ermat. 18. PAMİR Leyla(1983), Çağdaş Piyano Eğitimi, İstanbul: Beyaz köşk( Müzik Sarayı) Yayınları No:2 19. SAY, Ahmet(1985), Müzik Ansiklopedisi, 4. Cilt, Ankara: Başkent Yayın Evi. 20. TAŞÇI, Ahmet Lütfü(1978), Kanun Öğrenme Metodu, 1. Cilt, Elazığ: Elazığ Musiki Konservatuarı Derneği Yayınları. 21. TOKSOY, Ayşegül Kostak(2001), “Kanun Orkestrasyon Ve Enstrümantasyon Açısından Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İ.T.Ü. Sosyal Bilimle Enstitüsü. 22. TOKSOY, Ayşegül Kostak(2006), Kanun Eğitiminde Teknik Çalışma Ve Süsleme Elemanlarını İçeren Etütler, (Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi), Sanatta Yeterlik Tezi, İstanbul: İ.T.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü. 23. TOKSOY, Ayşegül Kostak(2010), Kişisel Görüşme, İstanbul. 24. TORUN, Mutlu(2000), Ud Metodu, “Gelenekle Geleceğe”, İstanbul: Çağlar Yayınları. 25. ULUÇ, Murat Özden(2002),Müzik İşaretleri Ve Terimleri Sözlüğü, Ankara: Yurt Renkleri Yayın Evi.