Derleme
Yıl 2021,
Cilt: 7 Sayı: 1, 194 - 209, 26.07.2021
Öz
The music culture of Elazig-Harput region presents a great richness in vocalization and performance. It is seen that local maqams are widely used. Such a situation is rarely encountered in many other regions. In this article, what are the local maqams known, used and performed by expressing common names by almost everyone living in the Elazig-Harput region, how their meanings correspond, their suitability to the makam quality of Turkish Music, what their place in the makam tradition is examined. As a result of the evaluation made, the scientific and artistic importance of Elazig-Harput region was revealed.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abacı, T. (2013). Harput / Elazığ Türküleri. İstanbul: İkaros Yayınları.
- Atılgan, H. (1998). Çukurova Türküleri 1. Ankara: Adana Valiliği Yayınları.
- Bulut, D. Kazazoğlu, İ. (2012). Harput Yöresine Ait Muhalif Eserlerin Müzikal Analizi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:22, Sayı:1, s.209-220
- Buran, A., Oğraş, Ş. (2003). Elaziğ Ili Ağızları. Elazığ: Elazığ Valiliği, Elazığ Kültür Kurultayı.
- Çakmak, Y. (2005). Elazığ ve Harput Türkülerinin Öyküleri-Türkülerimiz Öykülerimiz. Elazığ: Elif Ofset.
- Çelikkol, E. (2000). Türk Musikisi Bilgileri. Bursa: F. Özsan Matbaacılık Yayınları.
- Ekici, S. (2009). Elazığ Harput Müziği. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Elazığ İl Yıllığı 1992, Basım Tarihi Yok. Ankara
- Eroğlu, T. (1989). Harput Müziğinin Türk Müziği İçindeki Yeri. Ankara: Milli Folklor Dergisi, (s.11).
- Kaya, H., Güray, Ç. (1993). Elazığ Halk Oyunlarının Karakteristik Özellikleri. Ankara: T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Müdürlüğü.
- Kurtuldu, S. (2018). Türk Müziği Nazariyatı, Temel Teorik Bilgiler Makamlar Usuller. Trabzon: Trabzon Büyük Şehir Belediyesi Kültür Yayınları.
- Kutluğ, Y. F. (2000). Türk Musikisinde Makamlar, İstanbul: Yapı Kredi Yayınlar.
- Memişoğlu, F. (1966). Harput Ahengi. İstanbul: Matbaa Teknisyenleri Basımevi.
- Memişoğlu, F. (1992). Harput Ahengi. Ankara: Elazığ Kültür Tanıtma Vakfı Yayınları.
- Mert, S. (2008). Elazığ Yöresinde Türk Halk Müziği Eserlerinde Ud‘un Kullanımı. (Yayımlanmamış Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi.
- Özbek, M. (2014). Türk Halk Müziği El Kitabı I Terimler Sözlüğü. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
- Özbek, M. (1998). Türk Halk Müziği El Kitabı I Terimleri Sözlüğü. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
- Özkan, İ.H. (2010). Türk Musikisi Nazariyatı ve Usulleri, Kudüm Velveleleri. İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
- Öztuna, Y. (1990). Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Taşbilek, Ş, Turhan, S. (2009). Elazığ-Harput Havaları. Ankara: Elazığ Belediyesi Kültür Yayınları
- Taşbilek, Ş. (2012). Elazığ Müzik Kültürü-I. Bursa: Başarı Dergisi Yayınları
- Sunguroğlu, İ. (1961). Harput Yollarında, İstanbul: Elazığ Kültür ve Tanıtma Vakfı Yayınları. c.3, s.60
- Yönetken, H. B. (1966). Derleme Notları 1. İstanbul: Çeltüt Matbaacılık.
- Türk Dil Kurumu Sözlükleri, Erişim Tarihi: 06.01.2021
ELAZIĞ-HARPUT MÜZİĞİNDE KULLANILAN YÖRESEL MAKAMLARIN TÜRK MÜZİĞİ MAKAM GELENEĞİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ
Öz
Elazığ-Harput yöresinin müzik kültürü, seslendirme ve icrada büyük bir zenginlik arzeder. Yöresel makamların bu yörede yaygın olarak kullanıldığı görülür. Diğer birçok yörede böylesi bir duruma çok az rastlanılmaktadır.
Bu makalede, Elazığ-Harput yöresinde yaşayan hemen hemen herkes tarafından bilinen, kullanılan, ortak isimlerle ifadelendirilerek icra edilen yöresel makamların neler olduğu, anlamlarının terminolojik olarak nasıl karşılık bulduğu, Türk Müziğinin makamsal niteliğine uygunluğu, makam geleneği içerisindeki yerinin ne olduğu incelenmiştir. Yapılmış olan değerlendirme neticesinde, Elazığ-Harput yöresinin bilimsel ve sanatsal açıdan önemi ortaya koyulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abacı, T. (2013). Harput / Elazığ Türküleri. İstanbul: İkaros Yayınları.
- Atılgan, H. (1998). Çukurova Türküleri 1. Ankara: Adana Valiliği Yayınları.
- Bulut, D. Kazazoğlu, İ. (2012). Harput Yöresine Ait Muhalif Eserlerin Müzikal Analizi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:22, Sayı:1, s.209-220
- Buran, A., Oğraş, Ş. (2003). Elaziğ Ili Ağızları. Elazığ: Elazığ Valiliği, Elazığ Kültür Kurultayı.
- Çakmak, Y. (2005). Elazığ ve Harput Türkülerinin Öyküleri-Türkülerimiz Öykülerimiz. Elazığ: Elif Ofset.
- Çelikkol, E. (2000). Türk Musikisi Bilgileri. Bursa: F. Özsan Matbaacılık Yayınları.
- Ekici, S. (2009). Elazığ Harput Müziği. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Elazığ İl Yıllığı 1992, Basım Tarihi Yok. Ankara
- Eroğlu, T. (1989). Harput Müziğinin Türk Müziği İçindeki Yeri. Ankara: Milli Folklor Dergisi, (s.11).
- Kaya, H., Güray, Ç. (1993). Elazığ Halk Oyunlarının Karakteristik Özellikleri. Ankara: T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Müdürlüğü.
- Kurtuldu, S. (2018). Türk Müziği Nazariyatı, Temel Teorik Bilgiler Makamlar Usuller. Trabzon: Trabzon Büyük Şehir Belediyesi Kültür Yayınları.
- Kutluğ, Y. F. (2000). Türk Musikisinde Makamlar, İstanbul: Yapı Kredi Yayınlar.
- Memişoğlu, F. (1966). Harput Ahengi. İstanbul: Matbaa Teknisyenleri Basımevi.
- Memişoğlu, F. (1992). Harput Ahengi. Ankara: Elazığ Kültür Tanıtma Vakfı Yayınları.
- Mert, S. (2008). Elazığ Yöresinde Türk Halk Müziği Eserlerinde Ud‘un Kullanımı. (Yayımlanmamış Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi.
- Özbek, M. (2014). Türk Halk Müziği El Kitabı I Terimler Sözlüğü. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
- Özbek, M. (1998). Türk Halk Müziği El Kitabı I Terimleri Sözlüğü. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
- Özkan, İ.H. (2010). Türk Musikisi Nazariyatı ve Usulleri, Kudüm Velveleleri. İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
- Öztuna, Y. (1990). Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Taşbilek, Ş, Turhan, S. (2009). Elazığ-Harput Havaları. Ankara: Elazığ Belediyesi Kültür Yayınları
- Taşbilek, Ş. (2012). Elazığ Müzik Kültürü-I. Bursa: Başarı Dergisi Yayınları
- Sunguroğlu, İ. (1961). Harput Yollarında, İstanbul: Elazığ Kültür ve Tanıtma Vakfı Yayınları. c.3, s.60
- Yönetken, H. B. (1966). Derleme Notları 1. İstanbul: Çeltüt Matbaacılık.
- Türk Dil Kurumu Sözlükleri, Erişim Tarihi: 06.01.2021
Toplam 24 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 30 Haziran 2021 |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Temmuz 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 1 |
