“Giriş Neresi?” İlk Defa Gidilen Destinasyonda Turist Rehberliği

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 124 - 134, 30.12.2020

Tolga Fahri Çakmak , Nalan Albuz

https://doi.org/10.30625/ijctr.754799

Öz

Bu çalışmanın amacı, profesyonel turist rehberlerinin ilk defa gittikleri destinasyonlarda rehberlik yapmaları durumunda yaşadıkları sorunları araştırmaktır. Nitel araştırma yöntemlerinin kullanıldığı bu çalışmanın deseni fenomenolojidir. Araştırmanın verileri iki farklı odak grup görüşmesinde toplam 18 adet turist rehberi ile yapılan görüşmelerden elde edilmiştir. Gruplar, pilot çalışma esnasında elde edilen veriler ışığında ilk defa gidilen bölgelerde yapılan turist rehberliği faaliyetlerinin iki alt başlıkta değerlendirilmesi gerektiği mantığı üzerine kurulmuştur. İlk grup, uzun zamandır turistik faaliyetlerin gerçekleştiği destinasyonlarda ilk defa yapılan rehberliktir. Bu tür rehberliklerin daha çok mesleğe yeni başlayan ya da o bölgede yeni yaşamaya başlamış rehberlerin başına geldiği gözlenmektedir. Böyle turlarda turist rehberleri üzerlerinde büyük bir baskı hissettiklerini, grupta daha önce oraya gitmiş kişilerin olmasının bir sorun olarak algılandığının altı çizilmiştir. Ayrıca seyahat acentalarının bu bölgelerde rehberlerden olan beklentisinin yüksekliğine de dikkat çekilmiştir. İkinci grup ise yeni destinasyonlarda yapılan turlardır. Bu turlarla da ağırlıklı olarak mesleki tecrübesi yüksek, uzun yıllardır rehberlik yapan turist rehberlerinin karşılaştığı gözlenmiştir. Bu gezilerin turist rehberlerine grupla birlikte yeni yerleri keşfetme hissi verdiği, turist rehberlerinin destinasyona ilk defa gelmesinin de acenta ya da turist tarafından bir sorun unsuru olarak algılanmadığı belirtilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Turist Rehberliği, Tur, Deneyim

"Where Is the Entry?" Tourist Guidance for The First Time Destination

Öz

The aim of this study is to investigate the problems experienced by professional tourist guides in the destinations they visit for the first time. The pattern of this study using qualitative research methods is phenomenology. The data of the study were obtained from the interviews with 18 tourist guides in two different focus group interviews. The groups are based on the logic that tourist guidance activities in the regions visited for the first time should be evaluated under two subtitles in the light of the data obtained during the pilot study. The first group is the first-time guidance in destinations where touristic activities take place for a long time. It is observed that this kind of guidance mostly happens to the guides who have just started the profession or have just started living in that area. It is underlined that tourist guides feel such a great pressure on such tours, and the presence of people who have been there before in this group is perceived as a problem. In addition, attention was drawn to the high expectation of travel agencies from the guides in these regions. The second subtitle is tours made in new destinations. It is observed that mostly tourist guides with high professional experience and guiding for many years have encountered with such tours. It is stated that these trips give the tourist guides the feeling of discovering new places with the group, and that the first time the tourist guides come to the destination is not perceived as a issue by the agency or the tourist.

Anahtar Kelimeler

Tourist Guiding, Tour, Experience

Kaynakça

• Ap, J. ve Wong, K. K. F. (2001). “Case study on tour guiding: professionalism, issues and problems”, Tourism Management, 22(5), ss.551-563.
• Alshatnawi, E. A. R. (2014). “Assessing Communication Skills among Jordanian Tour Guides: German Tourists Perceptions”, Macrothink Institute, Journal of Management Research, 6(1), ss. 1-11.
• Baysan Arabacı, L., Akın Korhan, E., Tokem, Y. Ve Torun, R. (2015). Hemşirelik Birinci Sınıf Öğrencilerinin İlk Klinik Deneyim Öncesi-Sırası ve Sonrası Anksiyete ve Stres Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler, Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, ss. 1-16.
• Ceylan, U. (2019). “Turist Rehberlerinin Özellikleri”, Ö. Köroğlu ve Ö. Güzel (Ed.), Kavramdan Uygulamaya Turist Rehberliği Mesleği içinde (ss.137-155), Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Chang, T.Y, Kung, S.F. ve Luh, D.B. (2012). “The innovative service model: a study on tour guide service design in Taiwan by ICT application,” Academic Research International, 2(1), ss.192-198.
• Cohen, E. (1985). The tourist guide: The origins, structure and dynamics of a role. Annals of Tourism Research, 12(1), ss. 5-29.
• Confederation of Tourism and Hospitality, (2011). Travel Agency and Tour Guide Operations, Study Guide, 1. Baskı, London: BBP Learning Media
• Creswell, J.W. (1997). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing among Five Traditions, Sage Publications, Inc.
• Creswell, J.W. (2018). Nitel Araştırmacılar İçin 30 Temel Beceri, Çev. Hasan Özcan, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çakmak,T.F. ve Demirkol, Ş. (2017). Teknolojik gelişmelerin turist rehberliği mesleğine etkileri üzerine bir swot analizi, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (-), ss. 221-235.
• Dahles, H. (2002). “The politics of tour guiding: Image management in Indonesia”, Annals of Tourism Research, 29(3), ss.783-800.
• Dünya Turist Rehberleri Birliği Federasyonu (WFTGA), (2020). Erişim Tarihi: 11.01.2020, http://www.wftga.org/tourist-guiding/what-tourist-guide
• Geva, A. ve Goldman, A. (1991). Satisfaction measurement in guided tours. Annals of Tourism Research, 18(2), ss. 177-185.
• Holloway, J. C. (1981). The guided tour:A sociological approach. Annals of Tourism Research, VIII (3), ss. 377–402.
• Howard, J., Thwaites, R. ve Smith, B. (2001). Investigating the roles of the Indigenous tour guide, The Journal of Tourism Studıes, 12(2), ss. 32-39.
• Hu, Wei. (2007). Tour guides and sustainable development: the case of Hainan, China. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). University of Waterloo, Department of Geography, Canada.
• Leclerc, D. ve Martin, J.N. (2004). “Tour guide communication competence: French, German and American tourists' perceptions”, International Journal of Intercultural Relations, 28(3-4), ss. 181-200.
• Lewis, M. ve Staehler, T. (2019). Fenomenoloji, Ankara: Fol Yayınları.
• McDonnell, I. (2001). The Role of the Tour Guide in Transferring Cultural Understanding, Working Paper No. 3, School of Leisure, Sport and Tourism, University of Technology, Sidney, Erişim Tarihi: 25.01.2020, http://www.business.uts.edu.au/lst/downloads/WP03_McDonnell.pdf
• Moustakas, C.E. (1997). Phenomenological Research Methods, Sage Publications, Inc.
• Patton, M. Q. (2005). Qualitative Research. New York: John Wiley & Sons, Ltd.
• Schmidt C. J. (1979). The guided tour – insulated adventure. Urban Life, 7(4), ss. 441–467.
• Tetik Dinç, N. (2019). “Turist Rehberlerinin Rolleri”, Ö. Köroğlu ve Ö. Güzel (Ed.), Kavramdan Uygulamaya Turist Rehberliği Mesleği içinde (ss.157-190), Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Yu, X., Weiler, B. ve Ham, S. (2001). “Intercultural communication and mediation: a framework for analysis the ıntercultural competence of Chinese tour guides”, Journal of Vacation Marketing, 8(1), ss.75-87.
• Zhang, Q.H. ve Chow, I. (2004). “Application of importance-performance model in tour guides' performance: evidence from mainland Chinese outbound visitors in Hong Kong”, Tourism Management, 25 (1), ss. 81-91.
• Weiler, B. ve Black, R. (2015). Tour Guiding Research: Insights, Issues and Implications, Aspects of Tourism: 62, UK: Channel View Publications.
• World Tourism Organization. (2019). Tourism Highlights, Erişim Tarihi: 10.02.2020, https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284421152